Аляксандр Гутар: «Не магу дачакацца, калі ўжо выйду на футбольнае поле»

Брамнік БАТЭ Аляксандр Гутар распавёў пра сваю ролю ў камандзе, а таксама цяперашняе турнірнае становішча БАТЭ.

– Аляксандр, за матчам з «Энергетыкам-БДУ» зноў назіралі з лаўкі для запасных. Як вам гульня на погляд з боку?

– Шмат барацьбы. Напэўна, футбола ў гэтай гульні было мала. Таму, думаю, што гледачам матч не моцна спадабаўся. На жаль, не перамагаем ужо ў трэцяй сустрэчы запар. Зараз будзе актыўна рыхтавацца да матчу з «Іслаччу», каб усё выправіць.

– Ці задавальняе вас роля другога галкіпера ў камандзе?

– Не магу скардзіцца. Стартавы склад вызначае трэнерскі штаб. І не будзем забываць, што ў чэмпіянаце ёсць такая гісторыя як ліміты. І вось як раз на ролю лімітчыка клуб выкарыстоўвае нашага маладога брамніка. У гэтым няма нічога дрэннага.

– Вяртанне ў Барысаў для вас – гэта асаблівыя эмоцыі?

– Не быў у Барысаве ўжо 11 гадоў. Не магу дачакацца, калі ўжо выйду на футбольнае поле. Гэта каманда, якая зрабіла шмат для мяне ў маім жыцці. Застаецца працаваць, трэніравацца і чакаць свайго шанцу. Будзем спадзявацца, што ў бліжэйшай гульні ўсё ж апантаны перамогу і парадуем нашых заўзятараў.

– Вяртацца варта было, каб дапамагчы не чужому для вас клубу...

– Па ўсіх аспектах хацеў вярнуцца, і дапамагчы таксама, так. Але пакуль, напэўна, не моцна атрымліваецца. Але прыціраемся адзін да аднаго. Я думаю, што ўсё наладзіцца, і змагу прынесці карысць на полі.

– Але былі ж і іншыя прапановы?

– Так былі, але хацелася ўсё ж такі вярнуцца дадому, у Беларусь. І менавіта ў БАТЭ. У цяжкія часы, паўтаруся, хочацца дапамагчы камандзе. Пра іншыя прапановы казаць ужо няма сэнсу, бо цяпер я ў Барысаве.

– У фінансавым плане вы, вядома, цяпер губляеце?

– Усіх грошай не заробіш. Сюды я вяртаўся далёка не за фінансамі! – сказаў Гутар.