Андрэй Панюкоў: «У Біёнчыка 100 працэнтаў манія велічы. У чалавека псіхічнае адхіленне»
Расійскі форвард БАТЭ Андрэй Панюкоў распавёў пра канфлікт з галоўным трэнерам «Cлавii» Іванам Біёнчыкам.
– Быў на зборах з грузінамі, набіраў форму. Але па бабках там увогуле бяда. З таджыкамі памучыўся яшчэ. Прыехаў дадому, падумаў: «###### (канец – Tribuna.com), жах». Думаю, дзе знайсці гэтых малых, зрабіць брудную справу і сысці.
Потым патэлефанавалі мне, спыталі, ці не хачу папрацаваць з найлепшым трэнерам Беларусі. Думаю, нічога сабе, найлепшы, ну паеду.
– Так і сказалі?
– Так і было. Ды нават калі б не найлепшы, то ўсё роўна паехаў бы. Сказалі б там: «Сонейка, вось трэніроўка, вось гульня, рабі бруд і едзь спакойна». Вось так і пачаўся мой бон ваяж у Беларусі.
– Чуў, што пасля знаёмства вы з ім больш не размаўлялі?
– На першую трэніроўку прыязджаю, а ён [Біёнчык] просіць нагадаць маё імя. Вось гэта мая памылка, што пасля гэтага я не з'ехаў. Першы час размаўлялі. Гэта потым ужо перасталі.
У інтэрв'ю ж казаў ён, што ведае, хто едзе. Ён што, не ведае, як мяне клічуць? Ведаў цудоўна. Лічу, гэта зроблена для таго, каб ці на эмоцыі вывесці мяне, ці ######## (падкалоць – Tribuna.com) перад усімі – трэцяга варыянту няма.
Ты галоўны трэнер, я пагуляў-паездзіў у параўнанні з іншымі пацанамі са «Славіі». Усе ведалі, хто я.
– Было ў яго жаданне ўсіх паставіць на месца?
– Чалавек спецыфічны. У чалавека 100 працэнтаў манія велічы. У чалавека псіхічнае адхіленне, гэта праўда.
– У цябе не было прамога канфлікту з ім?
– Быў, вядома. За 2 месяцы знаходжання ў камандзе ніколі не рабіў практыкаванні з асноўным складам. Гулялі двухбакі – я з дублем. Гэта як? Вырашыў мяне паддушыць? Я з дублёрамі гуляў, таксама ў двухбакоўках утыкаў. Хадзіў там як травеньская ружа, блін.
– Ты прама заводзішся.
– Так. Чалавек 2 месяцы кар'еры маёй зжор. Я да яго падыходзіў. У мяне ніколі не было канфліктаў з трэнерамі. Пытаю ў яго, што не так. Размаўляў з ім два разы. Кажа, што ўсё нармальна. Наступная гульня, а я зноўку на 0 хвілін выходжу. За 75 хвілін у «Славіі» я 2 галы забіў, з улікам таго гола, які ў мяне скралі.
З-за гэтага персанажа я пераходжу ў «Нафтан», які змагаецца за выжыванне. Не забі я там свае галы, таму што каманда спецыфічная, там цяжка гуляць у футбол. У паловы гульцоў – першы сезон. Ён бы, трэнер гэты, потым там казаў бы, што ўсё па справе: «Ён і там лайно катаў, і тут лайно». І я б прапаў. Добра, што даказаў і самому сабе, і іншым. Я гуляў не ў БАТЭ, не ў Мiнску. Проста ў канкурэнтаў знялі па 40 ачкоў. Калі б не здымалі, то «Нафтан» гуляў бы ў стыках, – сказаў Панюкоў.
