Беларускі брамнік «Тарпеда» Кульбакоў пра выступ о плэй-оф КХЛ: «Нерэальны досвед, які немагчыма купіць ні за якія грошы»
Беларускі брамнік «Тарпеда» з Ніжняга Ноўгарада Іван Кульбакоў распавёў пра выступ у плэй-оф КХЛ.
– Праз час пасля завяршэння сезону для «Тарпеда» якія адчуванні ад плэй-оф?
– Неперадавальныя адчуванні. Каласальны, нерэальны досвед, які немагчыма купіць ні за якія грошы. Асабіста для мяне эмацыйна была важная першая гульня плэй-оф супраць маскоўскага «Дынама», калі было хваляванне. Далей ужо былі звычайныя гульні як у сезоне. Так, адказнасць вялікая, але гэта ўжо больш ментальна. Не проста так у многія каманды, дзе шмат маладых гульцоў, бяруць хлопцаў 35-37 гадоў, якія выйгравалі Кубкі Гагарына. Іх бяруць, каб яны перадавалі досвед. Каб, гледзячы на іх, маладыя гульцы вучыліся. Такі досвед немагчыма купіць, яго трэба адчуць самому на сабе.
– Цяпер вядома, што Адам Хуска знаходзіўся на лаўцы запасных у плэй-оф з траўмай. Безумоўна, вы ведалі пра гэта. Наколькі маральна ціснула тое, што за спінай фактычна замены няма?
– Самае важнае было – адпусціць сітуацыю і рабіць сваю справу. За маёй спіной была падтрымка балельшчыкаў і маёй сям'і.
– Мікалай Хабібулін, як трэнер варатароў, таксама ні разу не лаяў сваіх падапечных?
– Пагаварыць па гульні – няма пытанняў, але Мікалай Хабібулін ні разу не павысіў голас. Ён як анёл стаяў за шклом каля лаўкі запасных і маральна мяне падтрымліваў. Я быў у шматлікіх камандах, і ведаю, які ціск могуць аказваць. Не толькі кіраўніцтва клуба, але і трэнерскі штаб. Але ў «Тарпеда», з Ігарам Ларывонавым, я думаю, ніколі такога не будзе, і, дзякуючы трэнерскаму штабу і заўзятарам, якія нас падтрымлівалі не толькі дома, але і на выездзе. Калі мы гулялі супраць «Дынама» у Маскве, мы гулялі нібыта дома. Гэта неперадавальна.
– Хабібулін – гэта той тыл, які дазволіў разняволіцца і проста гуляць у хакей у варотах?
– Вядома. Гэта як бацька стаіць побач. На любую тэму, на любое пытанне адкажа. Заўсёды побач, заўсёды падкажа. Як і Ігар Мікалаевіч, як і ўвесь наш трэнерскі штаб. Падтрымка ва ўсім. Не толькі ў хакеі, але і ў звычайным жыцці.
– Падчас гульні шукаеце поглядам Хабібуліна?
– Мы можам паўсміхацца адзін аднаму пасля некаторых момантаў у гульні. Можам таксама поглядам абмеркаваць нейкі эпізод. Такое ўзаемаразуменне паміж трэнерскім штабам і гульцамі, як у «Тарпеда», складана знайсці, – сказаў Кульбакоў.
