Навіцкі пра сыход з дзяржТБ: «Прычын было некалькі, але ўспамінаць пра іх зараз не хочацца»
Беларускі каментатар Уладзімір Навіцкі падзяліўся ўспамінамі пра работу на дзяржТБ.
8 траўня ён адзначае 70-годдзе.
– Вам верыцца, што ўжо 70 гадоў стукнула? А больш за палову ж з іх аддадзены любімай справе. Не надакучыла каментаваць?
– Паверыць не магу, хоць прымаю савецкі штамп «мае гады – маё багацце». Багацце маё, на шчасце, не толькі ў гадах, але і ў тым, чым яны былі напоўнены. Кажуць, што настальгія – прыкмета старасці. Не настальгую, а з вялікай падзякай успамінаю людзей, падзеі, гарады і краіны. Дзякуй за ўсё, што было, удзячны лёсу за тое, што ёсць зараз і (чаму б не памарыць?) будзе далей… Што да каментатарскай творчасці, то мяне ўжо даўно зачароўвае не столькі драйв прамога эфіру, колькі задавальненне ад падрыхтоўкі да рэпартажу. Цёмнымі вечарамі, «сам на сам» з інтэрнэтам і кружкай гарбаты, цішыня і… Хутка заўзятары даведаюцца тое, што падалося цікавым і важным табе, разам з табой будуць аналізаваць, супастаўляць, дзівіцца. Ты рыхтуеш для іх «абед» па сваіх рэцэптах з неверагоднага спалучэння фактаў, плётак, статыстыкі… Але галоўнае – прадчуванне непрадказальнасці спорту! Часам тое, што адбываецца на спартовай арэне, перабівае густ «хатніх нарыхтовак» і цалкам змяняе «меню». І тады важная гатоўнасць да імправізацыі і ўменне перабудоўвацца па ходзе. Галоўнае, каб гледачам было «смачна»!
– Калі вы прыйшлі на БТ, з чаго пачаўся гэты тэлерадыёмарафон?
– З радыё. З радыёчасопіса «Спортивная орбита», рэдактарам якога быў Віталь Саламахін. Дагэтуль захоўваю кнігі пра спорт, пра якія расказваў на старонцы «На тваю кніжную паліцу, балельшчык». А яшчэ браў інтэрв'ю, рабіў рэпартажы, нарысы, замалёўкі. Усё пра спорт, як вы разумееце. Потым у жыццё ўвайшло тэлебачанне. У 1981 годзе галоўны рэдактар спартыўнай рэдакцыі тагачаснага Дзяржтэлерадыё БССР Уладзімір Барысавіч Шпітальнікаў і адказны сакратар Фаіна Раманаўна Анціпава паверылі ў мяне і далі шанц паспрабаваць сябе ў тым, што прываблівала ў той час больш за ўсё – каментаваць футбольны матч у прамым эфіры. Гэта ні з чым не параўнальная эйфарыя, асабліва першыя лёт 38!
– Так, на родным ТБ вы адпрацавалі больш за 38 гадоў. Чаму вырашылі пакінуць рэдакцыю на Макаёнка, 9, бо і зараз шмат хто кажа, што Навіцкі ў добрай творчай форме?
– Прычын было некалькі, але ўспамінаць пра іх мне зараз не хочацца.
– А ці ёсць рада нейкі, рэцэпт гэтак паспяховага каментатарскага даўгалецця? Што можаце параіць маладым калегам?
– Працаваць, працаваць і працаваць. Найперш над сабой, над словам, над матэрыялам. І яшчэ – самазабыўная захопленасць тым, над чым працуеш! – сказаў Навіцкі.
