Лютыч пра сыход з «Ніжняга Ноўгарада»: «Разважыў: зноў буду недаатрымліваць часу – жаданне гуляць наогул знікне»
Беларускі баскетбаліст Віталь Лютыч пракаментаваў свой пераход з «Ніжняга Ноўгарада» ў сербскі «Злацібор».
– «Ніжні Ноўгарад» летам зладзіў даволі сур'ёзную чыстку складу – шанцаў застацца ў камандзе ў цябе, напэўна, не было?
– Чаму ж? Пасля заканчэння сезону патэлефанавалі майму агенту і сказалі, што ёсць зацікаўленасць у тым, каб я застаўся.
– І што ж ты?
– Паглядзеў на сітуацыю непрадузята і зрабіў выснову, што патрэбныя перамены. Разумеў: хутчэй за ўсё, зноў буду недаатрымліваць гульнявога часу, а мне цяпер не такое трэба. І гэта пасля таго як з-за траўмы прапусціў амаль паўтара года, не быў актыўна задзейнічаны ў гэтым сезоне, ды яшчэ такім жа можа скласціся і наступны... Разважыў: тады жаданне гуляць у мяне наогул знікне. Таму папрасіў агента пашукаць іншыя варыянты.
– Гэта значыць мінулы сезон, трэба меркаваць, задавальнення не прынёс?
– Уражанні засталіся дваістыя. Рады, што пасля вымушанай паўзы ўдалося вярнуцца ў вялікі баскетбол. Так, гуляў трохі, але ў цэлым ацэньваю сезон пазітыўна. Не схаваю, меліся сумневы з нагоды здароўя, ці змагу выцягнуць на такім узроўні – усё ж такі праблемы перыядычна ўзнікалі. «Ніжні Ноўгарад» – самая моцная, топавая каманда, за якую мне даводзілася калі-небудзь выступаць. Там класная арганізацыя, усё на вышэйшым прафесійным узроўні. Гульнявая зала, трэнажорная, цудоўныя ўмовы для аднаўлення. У баскетбалістаў толькі адзін клопат – старанна трэніравацца і цалкам выкладвацца на пляцоўцы. Асаблівых слоў заслугоўваюць выдатныя ніжагародскія заўзятары яны натхнялі нас на перамогі, надавалі сіл і эмоцый. Дзякуй ім, – сказаў Лютыч.
