Вадзім Бокач: «Бразільцы плакалі пасля перамогі ў фінале – гэта шмат чаго варта, таму што Беларусь, не асабліва футбольная краіна»
Гулец зборнай Беларусі па пляжным футболе Вадзім Бокач выказаўся аб эмоцыях пасля чэмпіянату свету, на якім каманда заняла другое месца пасля паразы ад Бразіліі (3:4) у фінале.
– Раскажыце пра эмоцыі ад чэмпіянату свету, прылёту дадому. Што зараз адчуваеце?
– Эмоцыі ўжо ўлягліся, як такія. Цяпер вельмі прыемна, што нас сустракаюць столькі СМІ з кветкамі.
Калі выйшлі ў фінал, былі наймацнейшыя эмоцыі, таму што гэта было ўпершыню. Пасля фіналу было спусташэнне. Нічыйны рахунак, кубак амаль у цябе ў руках – і прапускаем за паўтары хвіліны да канца... Было крыўдна.
– Калі казаць пра фінал, то якія адчуванні пакінула Бразілія? Ці быў гэты той самы шматразовы чэмпіён свету і непераможная каманда?
– Як я ўжо казаў у інтэрв'ю, мы з хлопцамі са зборнай Бразіліі даўно знаёмыя, разам у чэмпіянаце Расіі гуляем. Яны нас вельмi паважаюць. Я да гульні сказаў, што будзе добрая гульня, байцоўская. Калі крышку слабінку сабе дасі і дазваляць ім гэты мяч «на носе насіць» – тады яны цябе будуць крышку «нявечыць». А так, хлопцы за кожны ўчастак поля біліся і не давалі нічога ім зрабіць, асабліва бразільцаў не было бачна. Вы самі бачылі, як яны радаваліся і плакалі пасля гульні. Гэта шмат чаго варта, таму што Беларусь, не асабліва футбольная краіна – прымусіла бразільцаў плакаць.
– Ну а ў цэлым, калі браць увесь чэмпіянат свету, як яго можна ацаніць для зборнай Беларусі?
– Ведаеце, мы ўжо набраліся вопыту, першапачаткова ехалі па медалі на турнір. Зразумелая справа, што было нейкае хваляванне, мала ў нас было збораў і спарынгаў сёлета. Таму была нервовасць у гульні з Сейшэламі і не самая зразумелая гульня з нашага боку.
Потым паціху набіралі абароты з Японіяй, а з Гватэмалай ужо паказалі сваю сілу. Ну і, канешне, Іран стаў самым сур'ёзным апанентам. Мы разумелі, што калі пройдзем іх, то будзем недзе на пастаменце.
– Ну а што тычыцца таго ж Ірана: шмат гаварылася вашымі партнёрамі па зборнай, што ёсць жаданне рэваншу і трэба вярнуць даўжок. Ці гуляў гэты асаблівы настрой нейкую ролю перад матчам і ці ўплываў ён на гульню?
– Ды не, наогул нічога такога не было, асабіста для мяне. Канешне ж, хацелася перамагчы, але мы самі ведалі, што Іран – вельмі моцны супернік. Мы і наш трэнерскі штаб іх старанна разабралі, выдатна іх ведаем, мы згулялі тры таварыскія гульні на зборах. Таму сур'ёзна нацкуліся. А думак пра рэванш у галаве не было.
– Датычна Сенегала ў паўфінале – ці быў гэты супернік чаканым? Ці больш чакалі Італію на гэтай стадыі?
– Першапачаткова на 100% мы чакалі Італію, глядзелі гэты матч з хлопцамі. Скажу за сябе – дзесьці я ўзрадаваўся таму, што Сенегал выйграў. Італія – больш сур'ёзны супернік, як мне здаецца. Сенегал жа – безумоўна, магутная каманда, але слабая тактычна, – падкрэсліў Бокач.
