Валерый Ісаеў: «Падзенне ўзроўню нацыянальных зборных пачалося, як ні парадаксальна, з паспяховага выступу нашай маладзёжкі на Алімпіядзе»

Беларускі агент Валерый Ісаеў падзяліўся меркаваннем аб выказваннях Сяргея Сафар'яна.

– Усміхнулі заявы Сяргея Сафар'яна. Нават захацелася паразважаць.

Нечаканае з'яўленне былога мэнэджара АБФФ у інфапрасторы - з чаго раптам? Вельмі дзіўна, калі спартовыя топ-персоны крыўдзяцца на СМІ. Тут жа ўсё проста: калі вы займаеце публічныя пасады, а вам іх даверылі - то па вызначэнні павінны разумець, што вас будуць абмяркоўваць, крытыкаваць, прычым рабіць гэта з поўным правам.

Як толькі вас прыбіраюць, аматары футбола і СМІ забываюцца пра вас, і вы нікому не цікавыя. Вы павінны ўлічваць падобнае "абцяжаранне" перад тым, як прымаць рашэнне аб уступленні на пасады.

Ніхто з "пакрыўджаных" ні разу не ўзяў ручку і паперу і не напісаў заяву аб сыходзе, не падаў у адстаўку. Ніхто! Так адбываецца, таму што няма адказнасці за канчатковы вынік, за пустое дэклараванне перамог, дасягненне якіх загадзя пад вялікім пытаннем.

Я пра адказнасць (не крымінальную, вядома) перад сабой, сваімі прынцыпамі і каштоўнасцямі. Сяргей, да чаго гэтая хітрасць? Прэса не мае ніякага дачынення да таго, што вас прыбралі з АБФФ. Роўна гэтак жа, як СМІ не мае дачынення да звальнення ніводнага галоўнага трэнера зборнай.

Тут таксама ўсё проста: ніводны з трэнераў нацыянальнай зборнай не дасягнуў выніку, які ўпэўнена дэклараваўся пры падпісанні кантракту. Большасць адмыслоўцаў дурылі галаву таленавітай моладдзю і развіццём футбола ў краіне спачатку - і поўнай адсутнасцю гульцоў і спадарожнага ветра ў канцы. Вы правільна сказалі пра заўзятараў - што яны маюць права і павінны ўплываць.

І па-чэснаму, ні да вас, ні пасля вашага сыходу не было такіх адкрытых і цікавых зносін паміж АБФФ і рознымі СМІ, якія былі пры вашым удзеле. Вашы промахі тады былі злучаны з іншым. Падзенне ўзроўню гульні нацыянальных зборных пачалося не з прыходам Вяргейчыка. Так, з яго падачы шалёныя рэформы рэзка абвалілі ўзровень чэмпіянату. Так, усё чакалі ад яго іншага з улікам таго, што гэта былы футбаліст і трэнер.

Акрамя інтрыг і недасканалых успамінаў, прызначэнняў сваіх трэнераў і мэнэджараў мы нічога не ўбачылі. Але падзенне ўзроўню нацыянальных зборных пачалося, як ні парадаксальна, з паспяховага выступлення нашай маладзёжкі на Алімпіядзе. Тады ўжо было зразумела: мы гуляем не ў той футбол, у які гуляюць кіроўныя зборныя міру. Той поспех злучаны з таленавітым пакаленнем гульцоў і іх матывацыяй, безумоўна, з камунікацыяй паміж трэнерскім штабам і гульцамі.

Як высветлілася пазней, камунікацыя з юнакамі і моладдзю і камунікацыя з дарослымі гульцамі - розныя віды спорту.

Патрыятызм і матывацыя ў галаву 30-гадовага мільянера ці проста заможнага і самастойнага чалавека на загад не заходзяць. Ужо тады АБФФ трэба было думаць, як пазбавіцца гэтага абарончага аўтобуса ва ўсіх зборных краіны. Апошнія матчы юнакоў, маладзёжкі і, як ні дзіўна, нацыянальнай зборнай гавораць аб тым, што ў нашай краіне ёсць дастойныя футбалісты.

Штучныя палі, манежы, якім па-чэснаму пазайздросцяць многія суседзі, натуральныя палі з'яўляюцца. Толькі не трэба гэтыя моманты звязваць з поспехам мэнэджменту таго ці іншага кіраўніцтва АБФФ. Усе мінулыя гады АБФФ сядзела на стабільным бюджэце ФІФА і УЕФА і поўнай фінансавай падтрымцы дзяржавы. Ніхто так і не знайшоў іншых крыніц фінансавання. Ніхто іх і не спрабаваў шукаць. Былі толькі дэкларацыі ў перадвыбарных, спецыяльна мудрагелістых для заўзятара праграмах.

А футбольныя зоркі нараджаюцца перыядычна і незалежна ад навакольнага становішча. Алейнікаў, Бялькевіч, Хацкевіч, Глеб і блізка не мелі ў дзяцінстве і юнацтве тых умоў, што ёсць зараз.

Запэўніваю вас, у краіне сёння вельмі шмат таленавітай моладзі вельмі высокага ўзроўню (для карысці справы не буду назваць прозвішчы 16-18-гадовых хлапчукоў).

Вось не зразумеў, хто будзе хавацца па норах. Здаецца, унутры краіны ніхто не заклікаў да адхілення зборнай. Няўжо што я? Але я прапанаваў самім адмовіцца ад паслуг гэтых хітрамудрых арганізацый, якім мы проста патрэбныя ў партфелі. Паслаць іх далей і засяродзіцца на сваім чэмпіянаце. Але гэта ўжо палітыка, - напісаў Ісаеў.