– Рады перамозе. Гэта самае важнае на дадзены момант, паколькі ў нас зараз матчы праз тры дні на чацвёрты. Трэба набіраць ачкі, нягледзячы на тое, што назапашваецца стомленасць.

Што тычыцца канкрэтна мяне, дык вельмі рады быў вярнуцца на поле пасля доўгага перапынку. У мяне была траўма. Але аднавіўся. І зараз шчаслівы.

– Можаце ўдакладніць характар траўмы?

– Праблемы з ікраножнай мышцай. Але аднавіўся хутчэй, чым планавалася.

– Ёсць інфармацыя, што некаторыя футбалісты сёння прапусцілі матч з-за віруса...

– Так, гэта праўда. Некалькі чалавек прыхварэлі.

– Раней вы часцяком гулялі з Сяргеем Паліцевічам. Ці камфортна было сёння?

– Вызначана. Прыкладна з 2011 года мы з ім гуляем у зборнай, побач. Прычым у розных фармацыях, схемах. Адно аднаго ведаем добра, але ў клубе разам раней не гулялі. Таму сёння ў нас быў своеасаблівы дэбют. І ўсё прайшло выдатна.

– Пры гэтым калі каманда перабудавалася на схему з трыма цэнтральнымі абаронцамі, у суперніка стала атрымлівацца больш. Лаяўся і Вадзім Скрыпчанка. З чым гэта звязана?

– Думаю, гэта звязана са стомленасцю. Матчы, паўтаруся, зараз часта. Недзе згубілася канцэнтрацыя. Было цяжка ў канцы, але выйгралі. Дзякуй Федзе, што ўзяў пенальці.

– Пра што пасля матчу размаўлялі з Карласам Алосам?

– Ён пытаўся пра маё самаадчуванне. Таксама задаў некалькі пытанняў па матчы.

– Калі б «Дынама» не выйшла ў асноўную стадыю еўракубкаў, усё роўна падпісалі б кантракт з клубам?

– Так, канешне. Тут усё супала разам. І клуб на мяне выйшаў, і я вырашыў вярнуцца ў чэмпіянат, паспрабаваць сябе ў мінскім «Дынама», – падсумаваў Палякоў.

Аўтар: Александр Литвинов