– Ну не столькі «завастрыць», колькі перайначыць дзеянні ў атацы, таму што, на мой погляд, чаго нам не хапала ў першай палове чэмпіянату, гэта ўзаемадзеяння нападнікаў паміж сабой. Яны добрыя, яны бягуць, у іх выдатная хуткасць, яны самадастатковыя. Але калі дадаваць да гэтага яшчэ і ўзаемадзеяння адзін з адным: уменне адзін пад аднаго падладжвацца, вызваляць зоны – эфектыўнасць узрастае.

Мяркуючы па тым, што мы сталі ледзь-ледзь больш забіваць, напэўна, нешта ў гэтым кірунку зарабіла, зрушылася. Шмат і не трэба было, але нешта зрушылася, напэўна. Але гэта потым мы будзем аналізаваць, калі чэмпіянат скончыцца. У прынцыпе, забіваць мы сталі больш, і гэта відаць няўзброеным вокам, а раз мы забіваем, то гэта прыносіць акуляры. Гэта добра.

– Калі вы вярнуліся, вы шмат часу надавалі дзіцяча-юнацкаму футболу. Ці ёсць у нашых ДзЮСШ, акадэміі таленавітыя хлопцы, якія хутка змогуць канкураваць за трапленне ў асноўны склад?

– Безумоўна, ёсць шмат таленавітых хлопцаў. У нашай Акадэміі ў кожным узросце ёсць 5-7 чалавек, якія патэнцыйна гатовыя праз пару гадоў гуляць за асноўную каманду. Зразумела, што 5-7 патэнцыйна – гэта ў рэальнасці 1-2. Але гэта таксама не мала. У нас, наколькі я памятаю, сёння ў складзе было 6 чалавек віцебскіх. Нават не проста беларусаў, а віцебскіх. Гэта пра нешта кажа.

Навумаў, да прыкладу, хоць і Віцебскі, але ўжо з узростам. А ёсць жа і іншая лічба: тры чалавекі маладзейшыя за 19 гадоў сёлета дэбютавалі за асноўную каманду. Жэня Новых ужо нават гуляе, а ёсць і хлопцы, якія толькі дэбютавалі, але гэта кандыдаты на будучы год падпіраць асноўны склад. А там у ліцэнзіях старэйшых хапае таленавітых хлопцаў, якія пры пэўнай працы і збегу абставінаў абавязкова дабяруцца да асноўнага складу каманды. Таму што ў клуба такая філасофія: у першую чаргу развіваць сваіх футбалістаў. Таму я нават не сумняваюся, што так і будзе, – сказаў Ясінскі.

Аўтар: Юрый Дыбоўскі

Крыніца: t.me/fcvitebskby