Дзяніс Кавалевіч: «Мы з Баркоўскім адрозніваемся. Ён вышэй, габарытней. У яго былі адны задачы на полі, у мяне іншыя»
21-гадовы нападаючы брэсцкага «Дынама» Дзяніс Кавалевіч пракаментаваў матч з «Тарпеда-БелАЗ» (0:0) у 1/4 фіналу Кубка Беларусі, расказаў пра адаптацыю ў клубе і пра параўнанне з Германам Баркоўскім.
– Віншуем з дэбютам. Як склаўся першы афіцыйны матч, якія эмоцыі ён выклікаў?
– Эмоцыі ад дэбюту ў большай ступені станоўчыя. Дзякуй балельшчыкам, якія прыйшлі на стадыён у немалой колькасці і падтрымалі нас. А вось вынікам сустрэчы мы не вельмі задаволены. Але наперадзе гульня ў адказ. Прыкладзем усе сілы, каб дабіцца станоўчага выніку і прайсці далей.
– Вам камфортна на пазіцыі нападаючага, на якой вы гулялі ў матчы з «Тарпеда-БелАЗ»?
– У групе атакі мне камфортна. Я ўніверсальны форвард. Магу згуляць і справа, і злева, і цэнтральнага, і адцягнутага нападаючага. Наш галоўны трэнер Аляксандр Сяднёў на гэты матч абраў такую пабудову. Ніякіх праблем я не адчуваў.
– У групе атакі брэстаўчан вы склалі кампанію Міхаілу Гардзяйчуку і Ягору Карцову. Наколькі вы ўжо разумееце адно аднаго на полі?
– Лічу, што працэс ідзе добра. Шмат працуем на трэніроўках, і вынік ужо ёсць. Міша і Ягор гулялі разам летась. А я прыйшоў у міжсезонне. Таму нейкі час для адаптацыі мне, безумоўна, яшчэ патрабуецца. Думаю, што праз працу на трэніроўках, праз гульні мы знойдзем правільныя наладкі і будзем разумець адзін аднаго з паўслова.
– У леташняй версіі атакавалага трыо брэсцкага «Дынама» вы замянілі Германа Баркоўскага. Міжволі даводзіцца параўноўваць…
– На мяне гэта абсалютна не цісне. Усё ж мы з Германам адрозніваемся. Ён вышэй, габарытней. У яго былі адны задачы на полі, у мяне іншыя. У матчы з «Тарпеда» мне трэба было чапляцца за мяч, працаваць з ім. Нешта атрымалася, нешта – не. Спадзяюся, каманду я не падвёў.
– Нягледзячы на раннюю вясну, матч праходзіў на натуральным газоне. Што скажаце пра яго якасць?
– Брэст славіцца ўменнем рыхтаваць поле да матчаў. І на гэты раз яна была добрай якасці, за што перадам словы падзякі нашым аграномам. Пры падрыхтоўцы ўлічвалі, у якіх умовах будзем гуляць. Апошні тыдзень працавалі на нашай загараднай базе, трэніраваліся на натуральным газоне.
– Абсалютная большасць футбалістаў скажа, што на натуральным полі гуляць лепш, чым на штучным…
– Калі натуральнае поле адпаведнай якасці. Быў жа варыянт згуляць у Брэсце і на штучным пакрыцці. Але нас запэўнілі, што падрыхтуюць натуральны газон. І гэтыя словы не разышліся са справай. Не было купін, непрадказальных адскокаў, ногі не ехалі. Стан поля на нашыя дзеянні негатыўна не паўплываў.
– Ад Кобрына да Брэста рукой падаць. Магчыма, на матчы прысутнічалі вашыя персанальныя заўзятары?
– Прыехалі бацькі, сваякі, сябры. Удзячны ўсім ім. Іх прысутнасць стала для мяне дадатковым стымулам.
– Пасля нулявой нічыёй у Брэсце як ацаніце шанцы каманд на выхад у паўфінал?
– Думаю, шанцы 50 на 50. Праўда, матч будзе праходзіць на штучным пакрыцці, і зноў давядзецца мяняць унутраныя наладкі. Але гэта не павінна перашкодзіць нам дабіцца станоўчага выніку, – сказаў Кавалевіч.
