– Не ведаю, у мяне іскра была добрая, у нас на лаўка. Што вам з боку здавалася, я не ведаю. Калі наш клуб гуляе з такімі камандамі, як мінскае «Дынама», тут не можа быць такога, што не хопіць градуса. Калі супраць такога суперніка няма запала, калі ты сэрцам не гуляеш, у цябе наогул шанцаў няма. Гэта недаравальна.

Можна, вядома, назваць гэта вясновым футболам, але кошт памылкі вялікая. І мы, і супернік разумелі, у што можа выліцца, калі хтосьці будзе паказваць прыгожы футбол. Калі б хтосьці камусьці даў, паказалі б. Але мы выдатна разумеем, што мы прафесіяналы. Гуляем, каб лік на табло быў на карысць тваёй каманды.

– Пакуль у «Тарпеда» няма перамог. Як з гэтай сітуацыі выходзіць?

– Я сёння ноччу заб'ю гол, як быццам я выйграў, і лягу спаць. Ну як выходзіць? Так і будзем. Працаваць, чакаць, верыць, спадзявацца. Як мы працуем – я хлопцам кажу, – перамогі прыйдуць. І іх будзе шмат. І трафеяў, тытулаў. Для гэтага мы тут усе сабраліся, – сказаў Молаш.

Аўтар: Юрый Дыбоўскі

Крыніца: football.by