У «Барселоны» найлепшая абарона сезону – прапусцілі ўсяго 7. Сакрэт у бліскучай гульні тэр Штэгена і шанцаванні

За апошнія некалькі сезонаў «Барселона» прывучыла нас да таго, што пра клуб кажуць у асноўным у кантэксце скандалаў, правальных трансфераў і фінансавай нестабільнасці. Але за год у клубе Хаві здолеў пабудаваць каманду, за якой цікава назіраць. І гаворка не пра цікі-таку або вяртанне да ідэй кройфізму, а аб надзейнай абароне. Яшчэ зусім нядаўна ў гэта было немагчыма паверыць, але цяпер каталонцы застаюцца адзінай камандай сярод топ-5 ліг Еўропы, у якой у графе прапушчаных мячоў стаіць не двухзначны лік. У бліжэйшага пераследніка – 13 («Ньюкасл»). А ўсе, акрамя «сорак», папусцілі ў гэтым сезоне мінімум удвая больш галоў, чым каталонцы. Зараз «блаўгранас» ідуць па графіку каманд з рэкорднай абаронай у гісторыі Ла Лігі: «Дэпартыва» сезона-1993/94 і «Атлетыка» сезона-2015/16, якія прапусцілі па 18. Але каманды Асенсіо Іглесіяса і Дыега Сімеоне былі тыповымі прадстаўнікамі закрытага футбола, пры якім прынята пакутаваць. А Хаві запрашалі ў «Барселону» відавочна не для гэтага.

Расказваем, што ж змянілася ў гульні каманды з прыходам Эрнандэса.

Высокі прэсінг і ўніверсалізм Левандоўскага

Хаві не быў бы «каталонскім сэрцам», калі б не рабіў акцэнт на валоданні мячом. Зараз «Барселона» лідар з гэтым паказчыкам у Ла Ліге, але яны таксама навучыліся добра вяртаць мяч (больш зваротаў мае толькі «Атлетык»). Не ў апошнюю чаргу гэта адбылося праз тое, што Хаві падняў лінію абароны: у мінулым сезоне яе сярэдняя вышыня складала 48,5 метраў, а ў гэтым ужо 51,5. Гэта дазваляе больш эфектыўна прэсінгаваць і пакідае менш прасторы для саперніка, які робіць больш рызыкоўных перадач і часцей губляе мяч. Акрамя таго, каманда Хаві пачала часцей лавіць апанентаў у афсайдную пастку. Вядома, такі падыход з'яўляецца даволі рызыкоўным, але калі звёны працуюць як адно цэлае – вынік відавочны. Варта адзначыць, што ў адборы выдатна дзейнічае ўся атакуючая лінія, уключаючы нават Роберта Левандоўскага. У апошнім матчы чэмпіянату супраць «Вільярэла» ён быў прызнаны найлепшым гульцом паядынку, хоць паляк не забіў, а толькі адзначыўся асістам. Але таксама ён быў адным з лідараў каманды па адзінаборствах – форвард выйграў шэсць з чатырох, у Араўхо пяць з пяці. Роберт пастаянна дапамагае абароне пры вуглавых, дзе ён выйграў палову адзінаборстваў. Магчыма, гэта і ёсць ідэальны прыклад «апорнага форварда». У Іспаніі яго роля ўжо параўноўваюць з гульнёй Грізманна на ЧС у складзе Францыі. «Левандоўскі – мой самы першы абаронца», – рэзюмаваў пасля матчу Хаві. Пры страце мяча ў прэсінг актыўна прыцягваюцца флангавыя гульцы (Рафінья, Дэмбеле і Бальдэ) і футбалісты цэнтра поля – Педры, Гаві і дэ Ёнг. Апошні наогул перажывае рэінкарнацыю ў «Барселоне», пасля траўмы Бускетса вельмі ўдала падмяняе ветэрана. Хаві знайшоў для Фрэнкі месца паміж абаронай і паўабаронай, падобнае на тое, што футбаліст меў в «Аяксе». Зараз нідэрландскі хаўбек стварае амаль ідэальнае трыа з маладымі іспанцамі Педры і Гаві. «Гэта найлепшая версія Фрэнкі, з таго часу, як я тут, як у нападзе, так і ў абароне», – нахвальвае свайго гульца Хаві. Падобна на тое, што з гульца, якога яшчэ нядаўна хацелі выгнаць з клуба, дэ Ёнг стане паўнавартаснай заменай Бускетсу, калі той такі сыдзе летам.

Ключавое трыо ў абароне і супернадзейны тэр Штэген

У абароне Хаві, нарэшце, знайшоў ідэальны баланс – трыо Араўхо, Крысценсен і Кундэ стала найлепшым рашэннем. Калі гэтыя трое адначасова былі на полі, каталонцы прапусцілі толькі адзін мяч – і гэта быў аўтагол Кундэ ў матчы супраць «Беціса». У асобе Араўхо «сіне-гранатавыя» упершыню за некалькі сезонаў атрымалі цэнтральнага абаронцы сусветнага ўзроўню. Хаві не саромеецца выкарыстоўваць яго ў олдксульнай манеры персанальнага апекуна, як гэта было ў апошнім Эль Класіко, калі Рональд гуляў супраць Вінісіуса. Ён не толькі добра пачынае атаку і мае выдатныя тактычныя навыкі, але і можа выратаваць эпізод менавіта тады, калі гэта трэба. «Паміж мной, Крысценсенам і Кундэ здаровая канкурэнцыя, мы як адна сям'я», – кажа пра партнёраў Рональд. Датчанін Крысценсен апынуўся ці ледзь не самым удалым гадовым пераходам «Барселоны», бо ён дастаўся клубу бясплатна, а гульню паказвае вельмі годнае. Андрэас не толькі стаў добрым напарнікам Араўхо ў цэнтры абароны, але і здолеў хутка зразумець патрабаванні Хаві. Крысценсен паказаў сябе цудоўнай версіяй маладога Піке, які надзейна дзейнічае ў абароне і выдатна рухае мяч наперад.

Жуль Кундэ прыйшлося трохі змяніць свой стыль, бо француз больш любіць гуляць у цэнтры абароны, пратэза для каманднай гульні ён адаптаваўся пад гульню на правым флангу. Статыстыка кажа пра тое, што рашэнне Хаві было адназначна верным: з дзесяці матчаў з французам на пазіцыі правага абаронцы «Барселона» прапускала толькі ў двух. На левым флангу абароны ў каталонцаў фармальна захоўваецца двоеўладдзе, бо Бальдэ і Альба ў гэтым сезоне гуляюць дастаткова, хоць ужо цяпер зразумела, што Алехандра паступова становіцца незаменным для Хаві. Малады іспанец значна больш накіраваны на атаку, чым трыо Араўхо – Крысценсен – Кундэ, таму за ім часцяком даводзіцца падчышчаць партнёрам па лініі. Адзін з лепшых сезонаў у жыцці праводзіць і Марк-Андрэ тэр Штэген, які можа атрымаць свой першы жыцця трафея Самора. Нягледзячы на ўсе оды абароны «Барселоны», памылак у іх усё ж хапае. Калі абарона дае расколіны, немцу даводзіцца дэманстраваць цуды майстэрства, каб трымаць вароты на замку.

Паказчык адлюстраваных удараў у Ла Ліге – 88,9%. Калі браць у разлік паказчык чаканых галоў, то немец выратаваў свой клуб ад больш чатырох галоў. Цікава, што ў мінулым сезоне ў чэмпіянаце Іспаніі немец прапусціў на чатыры мячы больш, чым чакалася. У тэр Штэгена 17 «сухіх» матчаў у сезоне, што з'яўляецца найлепшым паказчыкам у топлігах. Не варта адкідаць і элемент шанцавання, бо статыстыка «Барселоны» ў чэмпіянаце ўсё ж з'яўляецца анамаліяй. Чаканая колькасць прапушчаных мячоў «Барселоны» ў Ла Ліге складае 17,78. Тое есць сапернікі не рэалізавалі амаль дзесяць (!) стоадсоткавых момантаў каля брамы тэр Штэгена. Да гэтага варта дадаць, што ўсе гульні пасля ЧС «Барселона» перамагае ў вельмі блізкіх матчах, пераважна з розніцай у адзін гол. Таму, калі раптам у нейкі момант «Барса» прапусціць тры галы (як у гульні з «Рэалам»), то гэта не павінна ні для каго быць шокам.

Самае дзіўнае – у еўракубках сітуацыя значна горшая.Тэр Штэген прапускае амаль палову ўдараў па варотах

А вось у еўракубках усё не так добра для каталонцаў. Восенню ў Ліге чэмпіёнаў каталонцы прапусцілі ажно 12 галоў за шасці матчаў. Збольшага гэта можна растлумачыць траўмай Араўхо і тым, што ні на адзін матч ЛЧ «Барса» не выходзіла з аднолькавай лініяй абароны, выпускаючы ў цэнтры абароны Эрыка Гарсія, Маркаса Алонса і Жэрара Піке. У нядаўнім матчы Лігі Еўропы з «Юнайтэд» каталонцы прапусцілі двойчы, што азначае дзіўны факт: за 7 матчаў у Еўропе яны прапусцілі ўдвая больш галоў, чым дома за 21 паядынак! Нават тэр Штэген у матчах на міжнароднай арэне не такі ўсюдыісны: у ЛЧ працэнт адлюстраваных удараў у яго толькі 54%. У сярэднім за матч было па 4,5 удару ў створ брамы немца, два з якіх ён прапускаў.

***

І ўсё ж толькі час пакажа, наколькі вынікі "Барсы" былі выпадковасцю. Ніхто не ўспомніць колькасць чаканых прапушчаных мячоў праз гады - усе будуць бачыць толькі рэкордную лічбу і называць гэтую абарону адной з самых эфектыўных у гісторыі клуба. Вядома, калі каталонцы рэзка не рассыплюцца.

Фота: Global Look Press, Siu Wu/Siu Lau/Global Look Press