А ў Клопа ўсё роўна больш шанцаў пачаць наступны сезон у сваім клубе, чым у Анчалоці

Пасля стартавых 15 хвілін на «Энфілд» здавалася, што Карла Анчалоці мае ненулявыя шанцы быць звольненым калі не на гэтым тыдні, то на працягу месяца. У гэтым жа месяцы «Рэал» будзе гуляць у чэмпіянаце з «Атлетыка» і «Барселонай», матч у адказ з «Ліверпулем»і першую кубкавую гульню з той жа «Барсай». Фларэнціна Перэс ніколі не адрозніваўся анёльскім цярпеннем, што Карла павінен памятаць вельмі добра пасля свайго першага візіту ў Мадрыд. І пры наяўных -8 (адчуваецца як -15) у чэмпіянаце, прэзідэнт «Рэала» наўрад ці радаваўся б вылету з Лігі чэмпіёнаў ужо зараз. Італьянец выблытаўся, прычым з бляскам - такой паразы «Ліверпуль» дома ў еўракубках не трываў яшчэ ніколі. Але нават зараз здаецца, што па выніках сезону з двух трэнераў, якія ўчора пакідалі «Энфілд» з максімальна розным настроем, больш шанцаў пакінуць клуб менавіта ў Анчалоці, а не ў Клопа.

Немец прайграў - і гэта ўжо 11-я параза каманды ў сезоне, калі браць усе турніры. Пакуль што рэкорд у эпоху Клопа ўтрымліваюць сезон 2015/16 (першы для трэнера ў клубе, і там была яшчэ пара пара паражэнняў да яго прыходу) і 2020/21 (маса траўм, немагчымасць у ковідну эпоху закласці нармальную фізічную базу, што крытычна важна для каманд Юргена) – у іх было па 12 паражэнняў. Несумненна, гэты паказчык будзе паўторан і пераўзыдзен. Магчыма, гэта адбудзецца як раз на «Бернабеў» – да таго «Ліверпулю» трэба будзе згуляць 4 гульні ў АПЛ, і перспектывы ўзяць акуляры, напрыклад, на «Олд Трафард» выглядаюць некалькі сумнеўна. Улічваючы вынікі, улічваючы тое, што Клопп ужо двойчы пакідаў свае клубы пасля свайго сёмага сезона ў іх, яго адстаўка мела б лагічны выгляд. Аднак у яе не верыцца. Па-першае, з пункту гледжання магчымай продажу клуба, аб якім многія пішуць у гэтым сезоне. Уладальнікі «Ліверпуля» з Fenway Sports Group літаральна напярэдадні матчу з «Рэалам» заявілі, маўляў, калі мы наогул нешта прадавалі, але пры гэтым дадалі, што калі хтосьці захоча інвеставаць у клуб, то разгледзяць прапановы. Наяўнасць на чале каманды трэнера калібра Юргена, які даказаў сваю паспяховасць, зразумелая справа, павышае яго капіталізацыю. Рэзаць курыцу, якая нясе залатыя яйкі, ніхто не стане.

Па-другое, сам Клоп выглядае больш зараджаным, чым шэраг сваіх гульцоў. Здаецца, што вяртанне «Ліверпуля» да барацьбы за перамогі на ўсіх франтах, што мы бачылі яшчэ ў мінулым сезоне, залежыць перш за ўсё не ад перазарадкі трэнера новымі ідэямі, а ад набыцця новых гульцоў. Перш за ўсё ў сярэднюю лінію, дзе моцна здалі Фабінью і Хендэрсан, проста пастарэў Мілнер, так і не знайшоў сябе Кейта, немагчыма разлічваць на вечна траўміраваных Окса і Артура, недалёка сышоў ад іх і Тіаго. Байчэціч, Джонс і Эліат – гульцы будучыні, але Клопу ў сярэдзіну поля вельмі патрэбна пара людзей, здольных вырашаць вялікія задачы ўжо цяпер. Таму што па колькасці футбалістаў у заяўцы можа ўсё і выглядае нядрэнна, але па факце ўсё даволі сумна. І таму «Ліверпуль» так б'ецца за Белінгема і сочыць за сітуацыяй з кантрактам у Маўнта. Гэтыя хлопцы маглі б даць дынаміку і якасць ужо цяпер. Патрэбен хтосьці і ў цэнтр абароны, дзе Ван Дэйк у гэтым сезоне выглядае слабой копіяй самога сябе, а Маціп з Канатэ без Вірджыла у лепшай форме не гатовыя цягнуць. Пытанне, вядома, у тым, ці хопіць грошай на людзей, якія сапраўды гатовыя ўзмацніць і цэнтр абароны, і сярэдзіну поля. Але прэтэнзіі да Юргена ў тым, што здало адразу некалькі людзей, якія былі незаменнымі для яго сістэмы, былі б недарэчнымі.

Уласна, іх па большай частцы няма і ў заўзятараў, і ў кіраўніцтва клуба. Так, першыя зараз напэўна аддалі перавагу б, каб клуб замест 110 мільёнаў фунтаў за Дарвіна і Гакпо выдаткаваў гэтыя грошы на ўзмацненне іншых ліній. Але апошнія матчы паказваюць, што пачаткоўцы пачынаюць разумець футбол Клопа. Кодзі - гулец, якога вы проста бераце за 35 мільёнаў фунтаў, калі ён даступны за гэтыя грошы. А Дарвін забіў ужо 12 мячоў за клуб ва ўсіх турнірах і, мабыць, наблізіцца да адзнакі ў 20 да канца сезона. Вядома, гэта менш, чым у Холанда ў адным толькі чэмпіянаце да Новага года, але не ўсе абавязаны аднолькава паспяхова і хутка адаптавацца да новага для сябе чэмпіянату. Урэшце, у Луіса Суарэса, з якім нельга не параўноўваць Нуньеса, у «Ліверпулі» за першую палову сезону было 4 мячы, за першы поўны сезон – 17, з якіх толькі 11 у чэмпіянаце. І ўсё роўна ён у выніку стаў лідарам каманды, а ў сезоне 2013/14 паказаў адзін з самых магутных ігроцкіх перформансаў у гісторыі АПЛ. Разам з Салахам, здаровымі Дыясам і Жотай, а таксама Фірміна, які, мяркуючы па ўсім, застанецца, у новым сезоне атака "Ліверпуля" можа быць самай магутнай у Ліге. Пытанні ў падмацаванні ў іншыя лініі.

Няма праблем з такім падмацаваннем у «Рэала». Тут умеюць пераконваць гульцоў, якія ім патрэбныя (вядома, калі іх прозвішча не «Мбаппе»). Не выпадкова летам мадрыдцы выйгралі ў таго ж «Ліверпуля» барацьбу за Тчуамені - і таму лёгка адпусцілі Каземіра, які ўсё яшчэ ў поўным парадку. Тут разумеюць, што заўсёды могуць разлічваць на асаблівае стаўленне патэнцыйных пачаткоўцаў да запрашэння ад самага тытулаванага топклуба свету. Але ў такім клубе і попыт з трэнера асаблівы - і таму, вяртаючыся да асноўнай тэмы, Анчалоці не можа адчуваць сябе ў бяспецы. У сезон 2014/15 «Рэал» таксама ўваходзіў пераможцам Лігі чэмпіёнаў, меў глыбокі склад, дзе глухім запасным быў, напрыклад, асноўны цэнтрхаў чэмпіёнскай зборнай Германіі Хедзіра, а пасля першага круга Ла Лігі каманда мела +4 да «Барселоны». І ўсё роўна ў выніку Карла звольнілі - каманда банальна задыхнулася ў другой палове сезона. Сваю ролю тады згулялі траўмы шэрагу гульцоў (скажам, Модрыч, які яшчэ не лічыўся лепшым хаўбекам пакалення, адыграў толькі 16 гульняў у чэмпіянаце, выпадалі з абоймы гульцы ратацыі Коэнтраў, Арбелоа, той самы Хедзіра). Нават касмічная атака, якая, напрыклад, тройчы за сезон забівала 7 і больш галоў у чэмпіянаце, не змагла выправіць становішча.

Зараз сітуацыя не лепш. У чэмпіянаце – ужо згадвальныя -8, перамогі ў Суперкубку УЕФА і клубным чэмпіянаце свету парадавалі хіба што на пару дзён, але ўспрымаюцца як само сабой зразумелыя. Такой жа стала б і перамога ў Суперкубку Іспаніі, а вось паражэнне ды яшчэ і амаль (за гэта «амаль» слава Бензема) разгромнае ад «Барселоны» – падстава задумацца. У выніку лёс сезону і кар'еры ў «Рэале» для Анчалоці (пры ўсіх рэверансах ад Перэса) залежыць толькі ад выступаў у Ліге чэмпіёнаў. І, улічваючы, што Карла клічуць у зборную Бразіліі, ён напэўна і сам задумваецца, а ці трэба яму гэта ўсё. Урэшце, «квэст» стань чэмпіёнам кожнай з топ-5 ліг першым у гісторыі ён ужо закрыў, а дасягнуць чагосьці лепшага складана. І, памятаючы аб першым выступе ў «Рэале», тут можа не выратаваць і выхад у паўфінал турніру. Ды і сам Карла ніколі не быў майстрам абнаўляць склад - дастаткова ўспомніць яго любоў да пенсіянераў у «Мілане». А «Рэал» таксама чакае абнаўлення: заканчваюцца кантракты ў Модрыча, Кроаса, Асенсіа, Себальоса, Начо, Марыяна Дыяса. Луку, напэўна, паспрабуюць сысці, Тоні - угаварыць працягнуць кар'еру, якую ён пагражае завяршыць. Адносна іншых - пытанне (акрамя Дыяса, які дакладна сыдзе). Ва ўзросце Бензема, размянялі 30 і ўсё часцей траўміруюцца Карвахаль, Алаба і Лукас Васкес. Магчыма, канчаткова адправяць у іншыя каманды Луніна і Адрыясолу.

Пры гэтым грошы на абнаўленне складу Перэс гатовы даваць, рэканструкцыя «Бернабеў» скончылася, патрэбныя людзі, якія будуць прыцягваць сюды заўзятараў у будучыні. Адсюль і дэклараванне гатоўнасці інвеставаць у будучыню ў выглядзе куплі Эндрыка, магчыма, усё ж атрымаецца ўгаварыць перабрацца сюды Мбаппе. Вось толькі будаўніцтва новага «Рэала» – выклік для чалавека з энергіяй. Анчалоці выглядае так? Ёсць пэўныя сумневы. Думаць пра пераемніка Перэс дакладна павінен пачынаць ужо зараз, у рэшце рэшт у Карла кантракт толькі да лета-2024. Тухель? Пачэтына? А можа ўсё ж Клопп? Таму не варта пераацэньваць важнасць перамогі «Рэала» на «Энфілде». У гульні двух каманд, якія прайграюць у параўнанні самім сабе ўзору мінулага сезону, атрымала перамогу менш крызісная. Ці перашкодзіць гэта Клоппу застацца на «Энфілде», вядома, калі трэнер будзе жаданне? Не. Ці дапаможа гэта Анчалоці застацца на «Бернабеў»? Зусім не факт, нават калі жаданне ў яго будзе. Хіба што шанцы застацца трэнерам «Рэала» і праз месяц у яго выраслі – разбазарыць перавагу ў 3 галы нават супраць «Ліверпуля» не так проста. Зрэшты, прэцэдэнты былі.

Фота: Li Ying/Global Look Press, Andrew Yates/Global Look Press, Reuters/Andrew Boyers