Каб падпісаць Ройса, «Гэлаксі» трэба заплаціць $350 тысяч іншаму клубу МЛС. Што?!
Мудрагелістыя трансферныя правілы амерыканскай лігі.
Амерыканская МЛС набірае ўсё большую папулярнасць – кожны год у Злучаныя Штаты дагульваць прыязджае нямала крутых футбалістаў.
Аліўе Жыру, напрыклад, ужо афіцыйна стаў гульцом «Лос-Анджэлеса», а наступнымі зоркамі паўночнаамерыканскага футбола могуць стаць Марка Ройс і Нача Фернандэс.
За легенду дортмундскай «Барусіі» змагаюцца адразу некалькі клубаў, але ўсім ім, акрамя менеджменту Марка, прыйдзецца дамаўляцца яшчэ з футбольным клубам «Шарлот». Чаму так? Усё праз дзіўныя трансферныя правілы МЛС, якіх вы не ўбачыце ў еўрапейскім футболе.
Каб падпісаць футбаліста-замежніка, клубам МЛС трэба заявіць на яго свае правы. А пасля на гэтых правах можна зарабіць
Вы, напэўна, чулі пра «правіла Бекхэма» ў МЛС? Гэтае правіла дапамагае Лізе рэгуляваць столь заробкаў, але ў той жа час дазваляе кожнаму клубу лігі падпісваць гульцоў, на якіх гэтая столь не распаўсюджваецца. Так, брытанец атрымліваў амаль 6,5 млн долараў у год, у той час як зарплатная столь усёй каманды складала крыху больш за 2 млн долараў.
Зрэшты, гэта не адзінае «эксклюзіўнае» правіла амерыканскай лігі.
Калі клуб МЛС хоча падпісаць ці нават проста скаўціць футбаліста-замежніка, яму трэба заявіць на яго свае правы. Такім чынам гэты футбаліст трапляе ў Discovery list (спіс гульцоў-адкрыццяў) адпаведнага клуба. Клуб дакументальна пацвярджае сваю зацікаўленасць тым ці іншым футбалістам, адпраўляючы афіцыйную заяўку ў офіс лігі, і, у рэшце, лічыцца галоўным прэтэндэнтам на яго падпісанне – і мае першачарговае права праводзіць перамовы з яго прадстаўнікамі.
У Discovery list звычайна трапляюць замежнікі, якія выступаюць у іншых чэмпіянатах. Таксама імі могуць быць амерыканцы, якія ніколі не былі на кантракце ў клубах МЛС, і футбалісты з іншых краін, якія з'яўляюцца (або неўзабаве стануць) свабоднымі агентамі.
Кожны амерыканскі клуб можа зарэгістраваць да сямі футбалістаў у спісе гульцоў-адкрыццяў і ў любы час альбо папаўняць яго новымі прозвішчамі, альбо выкрэсліваць з яго ўжо наяўных футбалістаў.
Пры гэтым любы клуб можа падпісваць футбалістаў са спісу іншых клубаў, але толькі пры ўмове выплаты адпаведнай кампенсацыі з размеркаваных сродкаў Лігі.
Тлумачэнне на прыкладзе Марка Ройса
У пачатку траўня Марка Ройс афіцыйна абвясціў, што пакіне «Барусію» пасля завяршэння сезона.
Ім быццам бы цікавіліся саудаўскія клубы, але 35-гадовы футбаліст, хутчэй за ўсё, працягне карʼеру ў ЗША, дзе яго хочуць падпісаць адразу некалькі калектываў.
Самым рэальным варыянтам працягу яго карʼеры на першы погляд здаваўся «Сент-Луіс» – галоўны нямецкі хаб у МЛС, у складзе якога яшчэ і гуляе экс-партнёр па «Дортмунду» і адзін з найлепшых сяброў Марка Раман Бюркі. «Шарлот» раней уключыў Ройса ў свой Discovery list. І гэты клуб таксама вельмі сурʼёзна цікавіцца паслугамі 11-кі дортмундцаў.
Перамовы з «Шарлот» не прасунуліся далей пачатковых стадый, а нядаўна стала вядома, што найбольшыя намаганні для падпісання Ройса прыкладвае «Лос-Анджэлес Гэлаксі». Па звестках The Athletic, клуб з Эл Эй актыўна працуе над падпісаннем немца і ўжо ўзгадніў з «Шарлот» кампенсацыю ў памеры 350 тысяч долараў – такім чынам Ройс знікае з Discovery list «Шарлота», клуб заробіць на гэтым дадатковыя сродкі ў зарплатны бюджэт, а «Гэлаксі» атрымае жаданага футбаліста.
Таксама цікава, што, у выпадку пераходу, па стане на цяпер Ройс не зможа зарабляць больш за 1,7 млн долараў у год, бо ў «Гэлаксi» занятыя ўсе тры слота пад «правіла Бэкхэма». Гэта азначае, што альбо Рыкарда Пуча, альбо Джозэфа Пэйнтсіла, альбо Габрыэла Пека «Гэлаксі» прыйдзецца альбо прадаваць, альбо перазаяўляць на звычайнае месца ў ростары з заробкам пад столлю.
Фота: Mateusz Porzucek / Keystone Press Agency, Bleacher Report, Guido Kirchner / dpa
Іншыя пасты карыстальніка
