«Дынама» і з мільёнамі ад УЕФА па максімуме скнарнічае на трансферах і нават дзіцячых трэнерах – БАТЭ ў прайме паводзіўся інакш
Рэжымныя норавы?
Мінскае «Дынама» – самы багаты футбольны клуб Беларусі проста цяпер. Так, той жа «МЛ» паказвае, што ў яго ёсць грошы, але відавочна не такія – дынамаўцам за праход у групу Лігі канферэнцый і адну перамогу на этапе належыць пад 5 мільёнаў еўра (дакладна 4,4 млн плюс некалькі сотняў тысяч за медыяправы, кошт якіх вядомы толькі прыблізна). Згодна з цыркулярам УЕФА, 3,05 млн плюс 75% за медыяправы клуб мусіў атрымаць яшчэ ў верасні, а 0,53 млн у студзені (астатняе часткова дойдзе пазней, часткова незразумела калі).
Аднак па паводзінах «Дынама» зусім не падобна, што клуб мае шыкоўны па беларускіх мерках прыбытак. І тут ёсць з чым параўнаць, што робіць сітуацыю яшчэ больш дзіўнай. Вось што звяртае на сябе ўвагу.
У Беларусі ўжо быў прыклад чэмпіёна, які зарабляе на міжнароднай арэне – гаворка, вядома, пра БАТЭ. Разумеючы сітуацыю, клубы ЧБ заломвалі цэннік за футбалістаў, якія былі цікавыя камандзе Анатоля Капскага. Бывала, што і не дамаўляліся – як па Дзмітрыю Мазалеўскаму з брэсцкім «Дынама» ў 2010-м. Але калі было вельмі трэба, то Капскі мог раскашэліцца, што дапамагала супернікам. Юрый Вяргейчык прызнаваўся, што 600 тысяч ці то еўра, ці то долараў ад БАТЭ за Дзяніса Палякова ў пачатку 2012-га дапамаглі захаваць у складзе іншых. А ў 2009-м пра куплю Максіма Бардачова, якую ацэньвалі ў 115 тысяч еўра, Капскі казаў: «З улікам [цяжкага фінансавага] становішча МТЗ-РІПА маглі [аформіць трансфер] значна танней, але не пайшлі на гэта. Разумелі, што грошы, хутчэй за ўсё, пойдуць на заробкі футбалістам, нейкія запазычанасці».
А что на самом деле купил Капский? Не судей и не АБФФ, но эти сделки основателя БАТЭ многое изменили
Цяперашняе «Дынама» паводзіцца не так. Вось хацеў клуб перацягнуць Карэна Варданяна з «Віцебска» – гулец станавіўся свабодным агентам, але трэба было плаціць «паўночнікам» кампенсацыю за падрыхтоўку ў памеры крыху больш за 100 тысяч еўра. Здавалася б, пасільная сума для каманды з мільёнамі ад УЕФА, такую нават пара іншых прадстаўнікоў ЧБ гатовыя былі прапанаваць. Але не – праз ціск ад дынамаўскага «куратара» Сяргея Кавальчука «Віцебск» падоўжыў кантракт з Варданянам, каб прадаць яго «Дынама» танней, за 50 тысяч еўра – і, адпаведна, скараціць свае магчымасці на рынку.
Следам «Дынама» доўгія тыдні гандлявалася «Слуцкам», які не шыкуе, за Кірыла Цапянкова. У выніку малады талент усё ж пераехаў у Мінск – клубы дамовіліся (а як інакш, калі без подпісу Кавальчука на «плане развіцця» любой камандзе абрэжуць дзяржфінансы).
Не моцна адрозніваецца сітуацыя і з нагоды трансфераў з-за мяжы. Зноў успомнім БАТЭ, дзе глядзелі ў асноўным на балканцаў – за некаторых плацілі шасцізначныя сумы, а за Мірка Іваніча ў пачатку 2016-га выклалі мільён еўра. «Дынама» ж, страціўшы пасля сезона-2024 18 (!) яго ўдзельнікаў-футбалістаў, пакуль па-за Беларуссю знайшло толькі трох гульцоў у Расіі (прычым усе яны ў ЧБ ужо гулялі, а двое – беларускія футбалісты). Таксама мінчукі пакуль што беспаспяхова спрабуюць знайсці бразільскага флангавага абаронцу. А самая гучная навіна па замежжы – ізноў скнарлівая: «Дынама» хоча вярнуць сабе з чэмпіянату Кіпра чарнагорца Душан Бакіча, але толькі так, каб не плаціць яго клубу (гулец пры гэтым яшчэ і згодны на прыкметнае паніжэнне заробку).
Свежы перл – «Дынама» «заціснула» каля 11,5 тысяч еўра, што мусяць атрымаць дзіцячыя трэнеры Трафіма Мельнічэнкі за падрыхтоўку гульца, за нядрэнную суму прададзенага ў партугальскі «Порту». Неабходная выплата коучам – гэта 3% ад сумы трансферу або прыкладна адна чатырохсотая частка ад прызавых за еўракубкі-2024. Але і тут праблема.
Карацей, «Дынама» жыве, быццам самы залежны ад дробак дзярждатацый бюджэтны клуб. Хоць з такімі грошыма можна было б замахнуцца, напрыклад, пры «блаславенні» Кавальчука, на замежны збор – але і гэтага мінчукі, наколькі нам вядома, нават не спрабавалі.
І на што ўсё ж такі «Дынама» так адчайна эканоміць?
Іншыя пасты карыстальніка
