«Рамантада? Так, мы можам»: гульцы «Рэала» вераць у камбэк пасля 0:3 – а вы?
Сабралі іх каментары пасля правалу ў Лондане.
Аўторкавы вынік стаў калі не шокам для «Рэала», то як мінімум чарговай аплявухай у гэтым сезоне – але цяпер з верагоднымі крытычнымі наступствамі пры рызыцы вылецець з Лігі чэмпіёнаў ад «Арсенала».
Зрэшты, рыторыка мадрыдцаў пасля 0:3 даволі цікавая. Прызнаюць заканамернасць выніку, але пакуль не гатовыя мірыцца з закрыццём гэтай дуэлі
«У нас быў добры першы тайм, маглі забіваць. Але потым прапусцілі двойчы са штрафных – і пасыпаліся. Як ментальна, так і фізічна. Каманда ўпала духам пасля гэтых галоў. Камбэк? Гэта вельмі цяжка, але мы павінны паспрабаваць зрабіць гэта – з першай да апошняй хвіліны. Мы павінны зрабіць усё магчымае, каб паспрабаваць адгуляцца. Шанцы невялікія, але мы павінны паспрабаваць, і мы паспрабуем зрабіць гэта ў любым выпадку.
Здаецца, што пасля сённяшняй гульні шанцаў няма, але ў футболе заўсёды ўсё мяняецца. Ніхто не чакаў, што «Арсенал» заб'е два штрафныя. Гэта будзе вельмі цяжка зрабіць (адгуляцца – заўв.), але на Бернабеу здараліся і больш неверагодныя рэчы».
«Факт у тым, што мы зусім не былі блізкія да станоўчага выніку. «Арсенал» быў у парадку. Шчыра кажучы, яны маглі забіць яшчэ. Нам пашанцавала, што прапусцілі ўсяго тройчы.
Наперадзе матч у адказ, і мы трымаемся за гэтую думку. Мы павінны зрабіць нешта неверагоднае, нешта шалёнае. Але калі дзесьці гэта і можа адбыцца, то толькі на «Санцьяга Бернабеу».
Апраўданняў няма. Мы павінны глядзець толькі на сябе. Гэта тэма падобная да таго, што адбываецца з намі ўвесь сезон, але ў большым маштабе. Нам давядзецца гэта вырашыць, знайсці штосьці асаблівае, каб змяніць гэта. Калі гэта і можа адбыцца ў адным месцы, то ў нашым доме».
«Мы не знайшлі сваю гульню – не кантралявалі мяч і не выходзілі на чужую палову поля. Калі ёсць каманда, якая можа адгуляцца пасля паразы з лікам 0:3, дык гэта «Рэал». На нашым стадыёне з нашымі заўзятарамі. Наступны матч будзе зусім іншай гульнёй. Разам мы вытрымаем гэта».
«Галы Райса былі добрыя, але гэта былі непатрэбныя фалы. У другім тайме мы забыліся, як гуляць у добры футбол. Я думаў, што добра паставіў сценку ў выпадку з першым голам. Я заўсёды стаўлю туды яшчэ аднаго гульца, каб пазбегнуць абводнага ўдару, але ён вельмі добра прабіў. Я бяру на сябе адказнасць, ставячы дадатковага гульца ў сценку.
Я ведаў, што ён вельмі добра б'е штрафныя, але не думаў, што ён так моцна закручвае мяч. Што да другога, то я не думаю, што ён мог бы прабіць лепей, нават калі б спрабаваў. Гэта былі непатрэбныя фалы, калі не было ніякай небяспекі. Калі ты ведаеш, што гуляеш супраць каманды, якая добра выконвае штрафныя, ты не можаш парушаць правілы.
3:0 – складаны лік, але мы моцныя ўдома, і людзі павінны верыць у гэтую каманду, таму што мы выкладземся напоўніцу, каб пераламаць вынік. Гэта магчыма, але мы павінны ўпарта працаваць і выпраўляць нашыя памылкі».
«Як мы можам вярнуцца? Стаўшы камандай і паляпшаючы нашае стаўленне. Мы не былі на 100%, але мы можам вярнуцца. На наступным тыдні мы маем патрэбу ў «Бернабеу» і нашых людзях».
«Ці можам зрабіць камбэк? Так, вядома. Трэба верыць да канца».
«Рамантада? Так, мы можам».
«Камбэк? Так».
Фота: David Klein/Sportimage, PA Images