Найлепшы беларускі галеадор гэтай ЛЧ адмовіў расіянам дзеля Еўропы, закінуў «Барсе» больш за Каралька, абганяе Вайлупава
Найлепшага сябра здабыў у сувораўскай вучэльні.
У гандболе, як і ў шмат якіх іншых відах спорту, беларускія каманды ўсё яшчэ знаходзіцца пад банам Міжнароднай федэрацыі і таму не маюць магчымасці выступаць у топ-спаборніцтвах, у тым ліку ў Лізе чэмпіёнаў ЕГФ.
Але беларускае прадстаўніцтва ў наймацнейшым клубным турніры свету ёсць. Гульцамі польскіх грандаў «Кельцэ» і «Віслы» з’яўляюцца добра вядомы Арцём Каралёк і Кірыл Самойла адпаведна, у венгерскім «Веспрэме» гуляе Мікіта Вайлупаў, а ў «Заграбе» – Ігар Бяляўскі.
Апошні на сёння з’яўляецца найлепшым беларускім страйкерам у Лізе чэмпіёнаў. Бяляўскі за восем матчаў накідаў 32 гола, то бок на 5 больш, чым у Вайлупава, і на 8 больш за Каралька. Вось што вядома пра плэймекера.
Дзяцінства ў сувораўскай вучэльни. Там знайшоў найлепшага сябра, які цяпер таксама ў ЛЧ
Бяляўскі нарадзіўся 12 студзеня 2002 года ў рэгіёне, які праславіўся праз 18 год дзякуючы мегахіту ад былых купалаўцаў – у Шчучыне. Гандболам пачаў займацца ў родным горадзе.
Са школы патрапіў ў мінскую Сувораўскую вучэльню, таму не дзіва, што гандбольная кар’ера аказалася звязанай з армейскім клубам – СКА-Мінск. А яшчэ падчас сувораўскага дзяцінства Бяляўскі пазнаёміўся з найлепшым сябрам, аднагодкам Кірылам Самойла, цяперашнім гульцом «Віслы», якая таксама гуляе ў ЛЧ.
– З Кірылам гутарым амаль кожны дзень. Знаёмыя ўжо гадоў дзесяць. Абодва з захаду Беларусі: ён – з Гродна, я – са Шчучына. У дзяцінстве перасякаліся на абласных спаборніцтвах, маглі перакінуцца парай фраз. Але пасябравалі ўжо ў Мінску, калі трапілі ў Сувораўскую вучэльню. Пасля жылі ў адным пакоі ў вучэльні алімпійскага рэзерву, а апошнія пару гадоў, ужо гуляючы за СКА, здымалі разам кватэру, – распавядаў Бяляўскі ў 2023 годзе.
У складзе «армейцаў» сябрукі разам перамагалі ў Кубку Беларусі-2022/23.
У тыя часы маладыя Бяляўскі і Самойла ўжо былі лідарамі мінскага клуба і часцяком разважалі пра магчымы ад'езд гандбалістаў за мяжу. Шляхі сяброў разышліся ў сярэдзіне 2023-га, калі ў траўні Самойла падпісаў кантракт з плоцкай «Віслай», а Бяляўскі застаўся ў Беларусі.
Не хацеў у Расію і марыў пра Еўропу, куды падштурхоўваў Каралёк
Пра тое, дзе б хацеў апынуцца таленавіты гулец, журналісты спраўна цікаваліся з 2022 года. Тады Бяляўскі прызнаваўся, што марыць пра Францыю: «Там прыгожыя гарады, было б цікава паездзіць па краіне. І ўзровень гандбола высокі».
Летам 2023-га плэймекер СКА стаў найлепшым маладым гульцом «Фінала чатырох» SEHA-лігі (праўда, гэта ўжо быў паваенны турнір з саслабелым складам удзельнікаў) і найлепшым гандбалістам Кубка Беларусі. У Бяляўскага зноў пачалі пытацца пра кар’ерныя перспектывы, у тым ліку пра магчымы з’езд у Расію. Гандабаліст па-ранейшаму аддаваў перавагу еўрапейскаму кірунку і, у прыватнасці, Францыі.
У адным інтэрв’ю Бяляўскі абмовіўся, што заўзее за ПСЖ і спадзяецца калісьці згуляць за клуб. Але на той час беларус быў не супраць Польшчы ці Венгрыі, аднак «толькі калі адтуль прыйдзе добрая прапанова». Адзінае месца, куды Бяляўскі не хацеў, – Германія:
«У Бундэслізе кожны матч як апошні. Я якраз не супраць матчаў, у якіх шмат барацьбы. Гэта мяне заўсёды заводзіць. Але калі рубілава адбываецца практычна ў кожнай гульні ў надзвычай насычаным графіку нямецкай лігі, то здароўя не хопіць нават у самага фізічна падрыхтаванага гульца. Атрымаць траўму і потым сядзець на лаўцы – так сабе варыянт», – разважаў Бяляўскі.
Бяляўскага на Еўропу скіроўваў і лідар зборнай Беларусі Арцём Каралёк, якога малады гулец называў аўтарытэтам.
«У нас з ім добрыя адносіны. Няма такога, што я малы, а ён старэйшы. Арцём дае шмат слушных парад. Ён таксама прыхільнік таго, каб я з'яжджаў у Еўропу. Шмат гаворым і пра жыццё, і пра гульню.
Арцём увогуле бясспрэчны аўтарытэт для моладзі. Калі Каралёк пайшоў пасля трэнінгу ў трэнавальню, то і нам трэба туды ж. Глядзіш, з якімі вагамі ён працуе, і разумееш, што ёсць куды імкнуцца», – распавядаў Бяляўскі.
Адмовіў «Зеніту» і сышоў да харвацкага гегемона
Нягледзячы на чуткі пра цікавасць да Бяляўскага з боку замежных клубаў у 2023-м, той год ён скончыў у Беларусі:
«Прапановы, калі яны і былі, да мяне не даходзілі. Нічога страшнага. Пагуляю ў СКА, стану яшчэ лепш, і добрыя прапановы, упэўнены, не прымусяць сябе чакаць», – казаў Бяляўскі.
Бягучы год плэймэйкер таксама пачынаў на Радзіме. Пакуль яго сябра Самойла рубіўся ў Лізе чэмпіёнаў супраць «Барсы» за «Віслу», Бяляўскі працягваў гуляць у беларускім чэмпіянаце, дзе па выніках сезона трапіў у сімвалічную зборную, а ў SEHA-лізе яго прызналі найлепшым гандбалістам групавога этапа Усходняга дывізіёна.
Нарэшце, у красавіку Бяляўскі падпісаў чатырохгадовы кантракт з еўрапейскім клубам. СКА ён пакінуў з багатым досведам: правёў за клуб 136 матчаў, у якіх закінуў 585 мячоў, станавіўся срэбным медалістам ЧБ і пераможцам Кубка краіны, браў срэбра і бронзу SEHA-лігі.
Новым клубам Бяляўскага стаў «Заграб» – нязменны чэмпіён Харватыі з 1992 года і адзін з наймацнейшых клубаў Еўропы 1990-х (пераможца ЛЧ у 1992-1993 гадах, фіналіст турніра ў 1995-м, 1997-1999-м). У 2014–2016 гадах «Заграб» двойчы даходзіў да чвэрцьфінала Лігі чэмпіёнаў ЕГФ, але з тых часоў толькі тройчы трапіў у плэй-оф спаборніцтва. У мінулым розыгрышу харваты выйшлі ў 1/8-ю, дзе саступілі французскаму «Манпелье».
Са слоў Бяляўскага, да «Заграба» яму тэлефанавалі з «Зеніта», але ён усё ж абраў еўрапейскую мару. Спартыўны дырэктар харватаў таксама быў задаволены трансферам і распавядаў, што беларус меў адразу тры прапановы з Бундэслігі, дзе, як мы ўжо ведаем, Бяляўскі гуляць не вельмі хацеў.
Трэці страйкер каманды ў ЛЧ, закінуў «Барсе» больш, чым Каралёк
Розыгрыш-2024/25 – дэбютны для Бяляўскага ў Лізе чэмпіёнаў. Тым не менш 22-гадовы плэймекер стабільна гуляе і па выніках васьмі матчаў ЛЧ з’яўляецца трэцім галеадорам каманды з 32 мячамі (42 у Лукі Кларыцы і 38 у Філіпа Главаша).
Не губляецца Бяляўскі і ў матчах з топамі. Лідарам групы «Барсе» і «Нанту» ён адгрузіў па пяць мячоў, фіналісту мінулага сезона ЛЧ «Ольбаргу» – чатыры. Для параўнання ў Каралька было па 3 мячы ў браму «блаўграны» і прадстаўніка Даніі (зрэшты, і пазіцыя лінейнага не дазваляе вызначацца вельмі ўжо часта). Свайго «аўтарытэта» Бяляўскі не перакідаў толькі ў вочным матчы «Заграба» і «Кельцэ» – адзін гол супраць чатырох у Каралька. Тая гульня скончылася перамогай палякаў 30:23.
20 лістапада чатыры мячы Бяляўскага дапамаглі «Заграбу» атрымаць важную перамогу над «Магдэбургам» – 22:18. Але з вынікамі ў харватаў усё роўна кепска: апошняе, восьмае, месца ў групе B з чатырма пунктамі за восем гульняў.
У той жа час «Кельцэ» Каралька ідзе ў зоне плэй-оф на пятым радку (6 пунктаў). У групе «А» лідарства трымае «Веспрэм» Вайлупава, а вось «Вісла» Самойлы таксама апошняя.
Найлепшы сябра Бяляўскага ў бягучым сезоне ЛЧ не правёў ні гульні – 8 верасня стала вядома, што Самойла атрымаў пашкоджанне, быў прааперыраваны і дагэтуль аднаўляецца.
Лічыць, што, каб не бан, зборная займала б высокія месцы
Бяляўскі таксама з'яўляецца гульцом зборнай Беларусі, але на буйных спаборніцтвах згуляць не паспеў праз тое самае міжнароднае адхіленне за вайну.
Сам гандбаліст лічыць, што зборная магла б займаць высокія месцы ў топ-спаборніцтвах:
– Маглі б прэтэндаваць на топ-8 еўрапейскіх турніраў. Таму што ў сувязі з нядопускам усё роўна рэгулярна праходзяць зборы, усе прыязджаюць з вялізным жаданнем, – казаў Бяляўскі ў траўні.
Цікава канешне, адкуль узяцца такім поспехам. На тым жа Еўра за шэсць спроб вышэй за дзясятае месца ўдалося прарвацца толькі аднойчы і тое 30 гадоў таму – у 1994-м беларусы былі восьмымі.
Ва ўмовах адхілення Бяляўскі ў складзе зборнай Беларусі гуляе ў звыклых турнірах супраць расіян. Пра адно з такіх спаборніцтваў нядаўна пісала «Трыбуна».
Іншыя пасты карыстальніка
