Гэты качок узбудзіў беларусак шпацырам у вітрыне ў адных трусах: яго трэнаваў бацька, які сядзеў за спартыўную хімію

На днях у сацсетках беларускага вытворцы адзення Mark Formelle з'явіўся відэаролік пра тое, як у вітрыну крамы замест манекена паставілі маладога мужчыну ну вельмі спартыўнага целаскладу. З адзення на ім былі толькі трусы, шкарпэткі ды красоўкі. Жывы «манекен» усміхаецца і махае рукой здзіўленым мінакам.

Гэта відэа выклікала бурную рэакцыю ў каментарах. Асабліва актыўнымі былі кабеты. Вось некаторыя ўражанні:

• «Гасподзь даў яму ўсё, акрамя майго нумара»

• «А тур па Беларусі будзе? Ворша вельмі чакае»

• «Жахлівы сэрвіс – чаму насупраць няма лаўкі?»

• «Папярэдзьце, калі ласка, у наступны раз, калі будзе ў вас такая вітрына і дзе яна будзе размешчаная»

• «Патрабую гэтага мускулістага Апалона ў кожную краму рэспублікі!»

• «Ні сораму, ні сумлення, ні адрасу крамы».

У інстаграме крэатыў сабраў больш за 100 тысяч падабаек. Відавочна, што вялікую цікавасць выклікаў не тавар на зніжках, а мужчына, які яго прасоўвае. Дык што за качок скарыў сэрцы беларусак?

У вітрыне па бегавой дарожцы шпацыраваў 30-гадовы Дэвід Ван Лі – сын вядомага бодзібілдзера Уладзіміра Ван Лі. Апошні распавядаў, што яго бабуля была данской казачкай, а дзед – кітайцам, які эмігрыраваў у Беларусь разам з групай цыркачоў (і нібыта быў настолькі гнуткім, што мог змясціцца ў валізку). Ад яго сям'і і дасталася незвычайнае прозвішча.

У 2009-м вядомы спартсмен, чэмпіён Беларусі і трэнер Уладзімір Ван Лі быў арыштаваны за збыт эфедрыну. Вось як сам мужчына распавядаў пра затрыманне:

«Мой кліент прывёз з Егіпта 4 тысячы таблетак медыкамента, які прадаваўся там у любой аптэцы. Ён і ў нас раней легальна прадаваўся як спартыўнае харчаванне і выкарыстоўваўся для спальвання тлушчу. Скрынка з таблеткамі стаяла ў мяне ў трэнерскай, пад сталом, усе пра гэта ведалі. Прыйшоў хлопец, купіў іх двойчы. Аказалася, яго даслала міліцыя. І вось я выходжу з залы і чую: «Ляжаць!» Браў мяне «Алмаз», усё здымалі на відэакамеры. Я памятаю, як сяджу ў кайданках у трэнавальнай зале, пакуль праходзіць ператрус, і нарэшце разумею, наколькі ўсё сур'ёзна».

Уладзімір Ван Лі (на фота зверху – злева) стварыў у адной з беларускіх калоній мацоўню, сабраў вакол сябе аднадумцаў, праводзіў спаборніцтвы і ў выніку выйшаў на волю раней прызначанага (далі яму восем гадоў) – у лютым 2013-га. Пасля вызвалення мужчына працягнуў займацца бодзібілдынгам, трэнаваць, праводзіць аўтарскія курсы і семінары. Не толькі ў Беларусі, але і ў той жа Расіі. На сёння ў інстаграме трэнера больш за 60 тысяч падпісчыкаў.

На момант вызвалення бацькі з калоніі сын Дэвід, якому тады было крыху больш за 16 гадоў. Ён захапляўся гонкамі на ровары, але даволі хутка пераключыўся на новы кірунак:

«У мяне была каманда веласіпедыстаў BMX, нас ведалі за мяжой, відэа на YouTube набіралі па 100 тысяч праглядаў. Я катаўся на ровары сем гадоў, і тады для мяне гэта было сэнсам жыцця... А ў бодзібілдынг пайшоў, таму што мой бацька якраз вярнуўся з турмы. Ён не хацеў, каб я пачынаў займацца без яго. Таму пакуль яго не было побач, я захапляўся BMX. А потым ён вярнуўся і прапанаваў мне сваю дапамогу з трэнінгамі. Ён не прымушаў пампавацца – гэта была мая ідэя».

Яшчэ адной прычынай частых паходаў у мацоўню стала расставанне з дзяўчынай. Ван Лі-малодшы прызнаваўся, што трэнаваўся восем разоў на тыдзень і «часам так стамляўся, што прыходзіў дадому, спускаў напалову нагавіцы і так засынаў на канапе з уключаным святлом».

У 2020-м бодзібілдзер распавядаў, што пасля школы спрабаваў атрымаць прафесійную адукацыю, але нічога з гэтага не атрымалася:

«Я паспрабаваў вучыцца ў машынабудаўнічым і на праграміста. Усюды адстойваў свой пункт гледжання і сварыўся. У машынабудаўнічым я зламаў руку, калі катаўся на ровары, і не мог бы з траўмай практыкавацца на вучобе, таму сышоў. У праграмаванні мне не спадабалася спецыфіка: навошта праграмісту чарчэнне? Спачатку спрабаваў абараніць сваё меркаванне, а потым зразумеў, што не хачу, і цалкам сышоў у спорт».

За восем месяцаў трэнінгаў з бацькам Дэвід набраў 20 кілаграмаў вагі. Хлопец не ўтойвае, што дапамагло комплекснае выкарыстанне хіміі і спартыўнае харчаванне. Разам з біцэпсам вельмі хутка расла і аўдыторыя сацсетках. У адзін момант у інстаграме мужчына сабраў 100 тысяч падпісчыкаў, прычым з нейкай прычыны шмат людзей прыйшло з Бразіліі.

Бодзібілдзер дапамагаў раскручваць акаўнты іншых людзей, не толькі спартсменаў. SMM ён называў сваім хобі. У 2022-м Дэвід Ван Лі стварыў новую старонку (старая на сёння недаступная) – вядзе яе да гэтага часу, маючы некалькі тысяч падпісчыкаў. Там шмат лукаў з залі. На гэтым відэа можна пабачыць спартыўную эвалюцыю – ад раварыста-падлетка да напампаванай мары некаторых беларусак.

У сацсетках Дэвід Ван Лі паказвае, як і каго трэнуе. Час ад часу мужчына займаецца разам з бацькам. У іх шмат сумесных фота. А вось кадраў з другой палоўкай не відаць. Таму магчыма, што ў кабет, якіх уразіла рэклама адзення з праходам у вітрыне, ёсць шанцы.

У адным з даўніх інтэрв'ю мужчына прызнаваўся, што падтрымлівае свайго бацьку ў крытыцы гей-прапаганды. Пыталіся спартсмена-блогера і пра куміраў у спорце. Аказалася, іх двое – Арнольд Шварцэнэгер і дыджэй-культурыст Таві Кастра.

Расказаў бодзібілдзер і пра тое, як пазнаёміўся на выхадзе з душу з Уладзімірам Верамеенкам, які нібыта сам выказаў ахвоту быць падобным да Ван Лі. І той, нягледзячы на чатыры грыжы і вялікія праблемы з каленямі ў экс-баскетбаліста «Цмокаў» і зборнай Беларусі, дапамог кліенту ў выніку знайсці шлях. На фота заўважны, што Верамеенка сапраўды стаў больш атлетычным.

У мінулым годзе Ван Лі ўдзельнічаў у розных спаборніцтвах па бодзібілдынгу. У тым ліку ў Італіі і Іране, адкуль вярнуўся з узнагародамі.