Дзяўчына, якая абвінаваціла гульца мінскага «Дынама» Дзюбэ ў гвалце, працавала ў краме хакейнай экіпіроўкі і адмаўляе, што яна ведала аб тым, што сустрэла хакеістаў
У судзе па справе цяперашняга форварда мінскага «Дынама» Дылана Дзюбэ і яшчэ чатырох хакеістаў моладзевай зборнай Канады-2018, якія абвінавачваюцца ў сексуальным гвалце, пачаўся допыт пацярпелай.
Яна адмаўляе тое, што ведала тое, што хлопцы – хакеісты, нягледзячы на тое, што яе бацька – хакеіст, а яна сама працавала касіркай у краме хакейнай экіпіроўкі.
Дзяўчына працавала ў Sport Chek – гэта спонсар зборнай Канады па хакеі.
– Я была касіркай. Я ўвогуле не была ў гэтым аддзеле. Я проста бачыла гэта на касе, для мяне гэта нічога не значыла.
[...]
Да канца вечара я проста зразумела, што гэта група хакеістаў. Я не ведала, што яны былі чэмпіёнамі свету па хакеі сярод юніёраў. Мне было ўсё роўна.
– Я збіраюся выказаць здагадку, што вы ведалі, што яны былі чэмпіёнамі свету сярод юніёраў, – заявіла адвакат.
– Не, я гэтага зусім не прымаю, – сказала пацярпелая.
Абарона хакеістаў сцвярджае, што жанчына, чыя асоба абаронена пастановай суда, папрасіла Маклеада запрасіць гульцоў у пакой пасля таго, як яны займаліся сэксам, і яна хацела, каб яны прынялі ўдзел у сэксуальных узаемадзеяннях з ёй.
– Ваш бацька гуляў у хакей і быў валанцёрам мясцовай моладзевай хакейнай асацыяцыі. Вашы стрыечныя браты гулялі ў хакей. Бойфрэнд вашай маці гуляў у хакей. Вы былі акружаны хакейнымі фанатамі і хакеістамі.
– Я гэта прымаю. Але я не думаю, што ў мяне былі нейкія рэальныя веды пра гэта. Гэта не паўплывала на мяне. Гэта не было чымсьці, чым я цікавілася ці на што зважала. Так што я не ведаю, якое дачыненне гэта мае да мяне.
– А потым вы ў бары праводзіце час з цэлай групай рабят, якія відавочна выглядаюць так, быццам святкуюць нешта важнае, і пра якіх вы ўпершыню на гэтым судзе кажаце, што яны хакеісты.
– Я магу гэта прыняць. Я даведалася пра гэта ў нейкі момант той ноччу, але я не ведала ніводнага з іх імёнаў. Я не ведала, хто яны. Я проста падумала, што гэта група юных хакеістаў.
[...]
Ці была я настолькі п'янай, што выкідала адчуў неабходнасць выгнаць мяне з бара? Я так не думаю, але я ведаю сябе і ведаю, што я была сапраўды п'яная.
– Вы цалкам спакойна можаце мець зносіны з выкідалай, чыя праца складаецца ў выяўленні вельмі п'яных людзей.
– Я не згодна. Калі б гэта было так, у мяне захаваліся б успаміны пра гэту размову.
– Я мяркую, што вы памятаеце гэтую размову, але не распавядаеце нам праўду аб тым, пра што яна была, – сказаў на заканчэнне адвакат.