Ацэньваем варыянты будучага для Месі: застацца ў Парыжы, вярнуцца ў «Барсу», дэбютаваць у Аргенціне

Улетку сканчваецца кантракт Ліянэля Месі з «ПСЖ». І чым менш часу застаецца да ліпеня, тым больш з'яўляецца розных чутак. Мы вырашылі зірнуць на магчымыя варыянты для Леа, які ў свае 35 па-ранейшаму застаецца адным з найлепшых асістэнтаў у вышэйшых лігах Еўропы.

Разбіралі ўсе магчымыя варыянты, ацэньваючы іх па трох крытэрыях: рэалістычнасць, матывацыя, прыгажосць гісторыі.

«ПСЖ»: застацца чужым сярод сваіх у Парыжы

Па выніках цяперашняга сезона можна з упэўненасцю канстатаваць, што праект «ПСЖ» пад умоўнай назвай «трансферны безліміт» усё яшчэ правальваецца, а тры суперзоркі ў атацы не заўсёды гарантуюць перамогу ў Лізе чэмпіёнаў. Калі б у чэмпіянаце Францыі быў хтосьці хоць крыху больш стабільны, чым «Марсэль», то хатні чэмпіянат парыжан быў бы пад вялікім пытаннем.

На працягу ўсяго сезона каманду турбавалі ўнутраныя скандалы, абразы і паддыванныя гульні, якія Крыстаф Гальцье спрабаваў пагасіць у тэрміновым парадку. Нават калі б француз паглядзеў усе серыі «Падкаст тэрапіі», яму было б цяжка стаць добрым псіхолагам для гэтай зграі футбольных знакамітасцяў. Колькі б Кіліян Мбапэ ні казаў, што не ставіць сябе вышэй за каманду, ясна адно – француз з'яўляецца галоўнай зоркай «ПСЖ». Месі так і не стаў для яго старэйшым сябрам або футбольным настаўнікам, а канкурэнтам за званне лепшага гульца ў камандзе.

Яшчэ адна праблема – заблытаная сітуацыя з будучым трэнерам, бо Гальцье не справіўся з зорнай распранальняй «ПСЖ». Многае будзе залежаць ад таго, хто прыедзе трэніраваць летам, ці зможа ўмоўны Зінедзін Зідан знайсці патрэбнае месца на полі для Месі.

Свіст заўзятараў – гэта дакладна не тое, да чаго Месі звык за сваю кар'еру, яшчэ адзін аргумент на карысць таго, што аргентынец так і не стаў па-сапраўднаму выступаць. Яго жонка Антанела Рокуццо ходзіць на модныя паказы ў Парыжы, але і яна не ў захапленні ад Францыі. Аргентынка так і не вывучыла мову, а ў сям'і да гэтага часу ёсць дом у Барселоне, дзе часта бываюць з дзецьмі. Адносіны з сям'ёй могуць прымусіць Леа пакінуць берагі Сены.

Яшчэ зімой здавалася, што Месі, хутчэй за ўсё, застанецца ў «ПСЖ», але цяпер ён ад гэтага ўсё далей. Палепшаны кантракт можа быць на карысць Парыжа, але такі ва-банк з боку ўладальнікаў толькі пагоршыць рознагалоссі паміж ім і Мбапэ. Калі не здарыцца цуд і патэнцыйны новы трэнер не знойдзе патрэбных аргументаў для Леа, яму лепш перагарнуць гэтую старонку. Адзіным прыгожым завяршэннем гэтай гісторыі было б, калі б Леа праспяваў з Антанелай вечны хіт гурта «Мёртвы певень» «Мы памром не ў Парыжы» і пайшоў далей.

Рэалістычнасць: 7/10

Матывацыя: 6/10

Прыгажосць гісторыі: 5/10

«Аль-Хіляль»: грошы, шмат грошай і Раналду

Саудаўскі «Аль-Хіляль» вырашыў даць годны адказ «Аль-Насру», дзе ўжо гуляе Крышціяну, і прапанаваў кантракт Месі. У сакавіку з'явілася інфармацыя, што бацька аргентынца прасіў у саудаў 600 мільёнаў еўра заробку для сына. У той жа час іспанскія СМІ пісалі, што каманда гатовая плаціць 350 млн еўра за сезон. Па інфармацыі Фабрыцыа Рамана, у пачатку красавіка «Аль-Хіляль» ужо прапаноўваў разам з бонусамі пад 400 млн еўра за сезон (напрыклад, у Крыша «толькі» блізка 200 млн).

Падобна на тое, што саудаўцы гатовыя закасплэіць галоўнае супрацьстаянее Ла Лігі 2010-х, але кантракт памерам з абаронны бюджэт Люксембурга не ўразіць аргентынца. У свае 35 гадоў ён усё яшчэ гулец топавага ўзроўню, таму ладзіць галявыя гонкі з Крыштыяну ў пустынях Аравіі яму яшчэ сапраўды рана. Магчыма, многім было б цікава зірнуць яшчэ раз на блізкаўсходняе супрацьстаянне легенд, але тое, што адбылося на «Камп Ноу» і «Бернабеу», не вярнуць. А спроба арабаў зрабіць у сябе дома сваю «класіку» выглядае вясёлым фарсам.

Вядома, нельга выключаць, што ўладальнікі «Аль-Хілаля» напішуць на сурвэтцы суму, ад якой у Леа заб'ецца сэрца, але пакуль такі варыянт малаверагодны.

Рэалістычнасць: 4/10

Матывацыя: 4/10

Прыгажосць гісторыі: 3/10

«Інтэр Маямі»: супраца з Бекхэмам і ціхая гавань перад ЧС-2026

Дэвід Бэкхэм і іншыя акцыянеры «Інтэра» даўно клічуць аргентынца на той бок Атлантыкі. У Леа ёсць кватэра ў Фларыдзе, куды сям'я адпраўляецца ў адпачынак. Яшчэ адзін козыр у руках амерыканцаў – наступны чэмпіянат свету пройдзе на іх кантыненце, яго прымуць ЗША, Канада і Мексіка, і тытулаваны аргентынец зможа яшчэ больш падняць цікавасць да мясцовага футбола. Аднак ёсць адна істотная праблема – самы вялікі заробак у MLS складае ўсяго шэсць мільёнаў долараў у год.

Каманды нават вылучылі ідэю плаціць Леа грошы адразу. Пры гэтым футбаліст зможа выбраць любы клуб амерыканскай лігі. «Інтэр Маямі» прапаноўваў яму долю ў клубе, але сам Леа не спяшаецца станавіцца кампаньёнам Бекхэма.

У доўгатэрміновай перспектыве ідэя выглядае не дрэнна: выдатнае месца для жыцця, англамоўнае асяроддзе, дастаткова добрае для дзяцей, і ціхая гавань перад чэмпіянатам свету 2026 года, пасля якога Месі, хутчэй за ўсё, сыдзе на пенсію.

Але і мінусаў хапае: цяпер каманда знаходзіцца на апошнім радку турнірнай табліцы ў сваёй канферэнцыі, MLS не самая моцная ліга, ды і фінансавая выгада не такая відавочная, як у іншых варыянтах. Але калі не цяпер, то праз пару сезонаў Месі цалкам можна будзе ўбачыць на пляжах Фларыды.

Рэалістычнасць: 5/10

Матывацыя: 5/10

Прыгажосць гісторыі: 5/10

«Ньюэлс Олд Бойз»: вяртанне ў родны Расарыё і дэбют у чэмпіянаце Аргентыны

У «Ньюэлс Олд Бойз» любяць успамінаць пра тое, як за год да ЧС-1994 у каманду з «Севільі» перайшоў сам Дыега Марадона. Тады яму было 33 гады, а Лео ўжо 35, ці не час вяртацца дадому? Расарыё – родны горад Месі і Рокуццо, і гулец не раз паўтараў, што хацеў бы пагуляць у чэмпіянаце Аргентыны менавіта за гэтую каманду, якая дала яму пуцёўку ў футбол.

Вядома, акрамя юнацкай рамантыкі, «праклятыя», як называюць каманду ў Аргентыне, мала што могуць прапанаваць Леа. Зараз клуб – серадняк лігі, сярод цікавых гульцаў там можна вылучыць хіба маладога Хуана Сфорца, якога нават прапанавалі згуляць за зборную Італіі.

Прыход Месі дадаў бы спонсараў, дапамог бы камандзе ўзмацніцца, але пакуль Леа не надта блізкая гэтая ідэя. «На сёння ў мяне вялікая сям'я, трое дзяцей, адбылося шмат змен у маім жыцці», – дзяліўся Месі пра магчымасць пераезду ў Расарыё. Ён кажа, што ягоным дзецям не надта падабаецца ў Аргентыні, там яны сумуюць па сваім сябрамі. Не спрыяе пераезду і агульная сітуацыя ў краіне, тут не толькі малююць муралы у гонар гульца, але і ў пачатку сакавіка невядомыя зламыснікі абстралялі краму Хасэ Ракуца, бацькі Антанэлі, і пакінулі запіску: «Месі, мы чакаем цябе». Не надта гасцінна.

Леа не правёў ніводнага паядынку ў чэмпіянаце Аргентыны – і гэта магло б быць цікавым выклікам, аднак чыста бытавыя моманты могуць нівеляць гэтую мрыю. Вярнуцца зараз, пасля перамогі на ЧС было б вельмі прыгожа і нават высакародна, але далёка не факт, што сам футбаліст атрымае ад гэтага задавальнення. Пакуль ён можа прыязжаць у Аргентыну і насалоджвацца любоўю землякоў, гуляючы за зборную.

Рэалістычнасць: 3/10

Матывацыя: 7/10

Прыгажосць гісторыі: 10/10

«Барселона»: уз'яднанне з Хаві

Яшчэ некалькі месяцаў таму чарговыя навіны пра Месі і «Барсу» здаваліся працягам нейкага таннага серыялу з максімальна прагназаваным фіналам. Аргентынец рассварыўся з кіраўніцтвам, а фінансавы стан самога клубу намякае на тое, што трэба больш думаць пра тое, каго прадаць, чым пра тое, дзе знайсці грошы на заробак аргентынцу.

Аднак за апошнія тыдні размовы выглядаюць усё менш смешнымі, з'яўляецца нават нейкая канкрэтыка. Хаві трымае пастаянны кантакт з былым аднаклубнікам і нават прыдумаўшы для яго месца на полі. У схемы Эрнандэса Месі будзе граць перад апорным паўабаронцам, як ён рабіў гэта ў зборнай на ЧС.

Галоўная праблема – Хаўер Тебас. Нават калі абстрагавацца ад скандалу з Негрэйрам, прэзідэнт Ла Лігі ўвесь час змагаецца з жаданнем каталонцаў жыць на шырокую нагу, ідучы пры гэтым у мінус. Тэбас працягвае паўтараць, што дазвол каталонцам падпісваць новых гульцоў улетку далёка без гарантыяў, бо заробная ведамасць у «блаугранас» усё яшчэ велізарная.

Уваходзіць два разы ў адну рэчку – не заўсёды добрая ідэя, Крышціяну можа гэта пацвердзіць. Аднак, падобна, Месі тут сапраўды чакаюць, а ён гатовы прабачыць Лапорту марныя надзеі ў 2021-м. Заўзятары ледзь не на кожным хатнім матчы скандуюць яго мянушку. І самае галоўнае – «Барселона» сапраўды стала домам для яго тая яго сям'і. Ліянэль зможа даць патрэбную перакананасць маладым гульцам, а Хаві – адзін з нешматлікіх працуючых трэнераў, які ведае, як будаваць адносіны з гульцом і мае неабходны аўтарытэт.

Можа падавацца, што паміж «Барсаю» і Месі таксічныя і сузалежныя адносіны, але ў мяне няма дыплома псіхатэрапеўта, таму мне проста здаецца, што гульцу трэба дадому.

Рэалістычнасць: 7/10

Матывацыя: 9/10

Прыгажосць гісторыі: 9/10

Фота: Global Look Press, Marca, Mutsu Kawamori/Global Look Press