Tribuna/Авто/мото/Блоги/Гоначная псіхапатыя НЕ ВАЙНЕ!/Ці варта было чакаць такога Гран Пры Сінгапура і ці заслужыў Серхіа Перэс перамогі на ім?

Ці варта было чакаць такога Гран Пры Сінгапура і ці заслужыў Серхіа Перэс перамогі на ім?

У горад-дзяржаву ў Паўднёва-Усходняй Азіі Формула 1 не прыязджала праз пандэмійны апакаліпсіс тры гады. За гэты час многія адвыклі, што гонкі на трасе Марына Бэй ніколі не бываюць падобнымі ні на якія іншыя і што пераможцаў яна часта абірае сама. Учора пашэнціла Серхіа Перэсу.

4 октября 2022, 01:29
Ці варта было чакаць такога Гран Пры Сінгапура і ці заслужыў Серхіа Перэс перамогі на ім?

Фота: formula1.com

У горад-дзяржаву ў Паўднёва-Усходняй Азіі Формула 1 не прыязджала праз пандэмійны апакаліпсіс тры гады. За гэты час многія адвыклі, што гонкі на трасе Марына Бэй ніколі не бываюць падобнымі ні на якія іншыя і што пераможцаў яна часта абірае сама. Учора пашэнціла Серхіа Перэсу.

Хочацца верыць, што чэмпіянат свету ў мінулыя выхадныя правёў не апошні Гран Пры Сінгапура і што яшчэ аднаго апакаліпсісу, на гэты раз ядзернага, не будзе. Адзін дыктатар, што канчаткова з’ехаў з глузду ў прамым медыцынскім сэнсе, гатовы ўкінуць у яго свет. Аднак, на шчасце, у гэтага свету ёсць Украіна.

Нашы суседзі і сябры прынялі на сябе галоўны і самы страшны ўдар расійска-фашысцкай пачвары. Яна дагэтуль забівае дзяцей Украіны ўсіх узростаў, таму што не можа змірыцца з тым, што прайграе. Украінскія героі ўжо амаль месяц чыхвосцяць захопнікаў ва ўсе дзіркі і прымушаюць іх з сорамам бегчы.

Фэйкавыя рэферэндумы – слабы аргумент для сапраўдных патрыётаў Украіны, якія любяць сваю радзіму, і для ўсіх, хто ім дапамагае. А дапамагаюць ім у тым ліку беларусы, якім яшчэ належыць вызваляць ад захопнікаў і здраднікаў сваю зямлю. Мы дзякуем нашым суайчыннікам, якія ваююць у складзе УСУ, а таксама байцам «Азову», якія сёння ўз’ядналіся са сваімі сем’ямі, з чым мы іх шчыра віншуем. Слава Україні! Героям Слава! Верым! Можам! Пераможам! Жыве Беларусь!

У Формуле 1 усё куды меней драматычна і натхняльна, і Макс Ферстапен меў шанцы ўжо ў Сінгапуры стаць не проста дзейсным, а двухразовым чэмпіёнам. Праўда, для таго ён мусіў быў выйграць, а яго супернікі – пілот Ferrari Шарль Леклер і ўласны напарнік па Red Bull Серхіа Перэс – павінны былі гонку праваліць, а атрымалася…

На самой справе, усё вырашыла яшчэ кваліфікацыя, у фінале якой нідэрландзец ужо ішоў на заваяванне поўлу, але… І на дзеўку грэх бывае! У тым сэнсе, што часам памыляюцца і Чырвоныя Быкі. Вось і пралічыліся яны ў суботу, заліўшы ў бакі баліда Ферстапена замала паліва. І калі б ён свой хуткі круг скончыў, то па вяртанні ў боксы на борце яго машыны не было б неабходнага для аналізу аднаго літру бензіну.

У выніку сваю спробу Максу прыйшлося перарваць, чым ён быў надта раззлаваны. У радыёэфіры чэмпіён сябе не абмяжоўваў і быў гатовы сказаць камандзе ўсё, што ў той момант пра яе думаў. Потым апраўдваўся, зрэшты. Маўляў, каманда можа і мне ўказваць на памылкі, таму магу і я быць незадаволеным, калі маю працу псуюць.

Злавацца, дзеля справядлівасці, Ферстапену было ад чаго, бо замест поўлу або хаця б першага шэрагу стартаваць яму прыйшлося з восьмай пазіцыі. І калі ўлічыць, што абганяць у Сінгапуры надзвычай цяжка, то задача рабілася надзвычай складанай. Ну а калі яшчэ і з дажджом…

Па мокрай трасе, зрэшты, пілоты каталіся амаль усю суботу, але ў нядзелю на Сінгапур абрушылася сапраўдная трапічная (або, дакладней, экватарыяльная) залева. У выніку стартавала гонка болей чым на гадзіну пазней, чым планавалася ад пачатку. Аднак, што цікава, без асаблівых прыгод, і самай важнай падзеяй на старце быў абгон уладальніка поўлу Шарля Леклера Серхіа Перэсам.

Пасля гэтага лёс гонкі быў амаль прадвызначаны – мексіканец доўгі час кантраляваў сітуацыю і не падпускаў да сябе манэгаска. Толькі бліжэй да фінішу, калі дырэкцыя запусціла хранаметраж, бо стала зразумела, што запланаваны 61 круг гоншчыкі не пераадолеюць праз ліміт часу (хаця 59 яны ў выніку праехалі), Леклер наблізіўся да Перэса і пачаў на яго ціснуць.

Поўную дыстанцыю пераадолець перашкодзіла не толькі затрымка старту, але і два перыяды аўтамабіля бяспекі, без якіх не абыходзіўся пакуль што аніводны Гран Пры Сінгапура. І менавіта яны ледзь не пакінулі Перэса без перамогі, бо перад рэстартамі ён абодва разы адпусціў Mercedes-AMG GT Бэрнда Майландэра болей чым на дзесяць карпусоў.

Чэка потым апраўдваўся тым, што было мокра і слізка, і ён проста асцярожнічаў. Суддзі прынялі яго словы да ўвагі і прызналі гэта змякчальнымі абставінамі, і 5-секундны штраф налічылі толькі за другое парушэнне як за паўторнае, а за першае абмежаваліся папярэджаннем.

Што Перэса могуць пакараць, хутка зразумелі ў Ferrari, таму параілі Леклеру трымацца як мага бліжэй да суперніка, што ў яго да пары і атрымлівалася. Аднак у пэўны момант Серхіа перахапіў ініцыятыву і ад’ехаў ад Шарля на сем з паловай секунд, таму пасля судзейскага рашэння яго перавага ўсяго толькі скарацілася да двух з паловай.

Леклер у выніку так і застаўся другім. Адразу пасля фінішу ён выглядаў шчыра расчараваным і многа ў інтэрв’ю не казаў. Больш ахвочы на словы быў яго напарнік Карлас Сайнс, які кваліфікаваўся напярэдадні чацвёртым, але ўжо на старце апярэдзіў сяміразовага чэмпіёна з Mercedes Льюіса Хэмілтана і фінішаваў трэцім. Для брытанца ж стратай подыуму непрыемнасці не абмежаваліся. Пазней ён прызнаў, што дождж пагоршыў усе хібы баліда W13, якім у гэты самы дождж кіраваць немагчыма. Сведчаннем таму стала невялікая аварыя, у якую Льюіс патрапіў на трыццаць трэцім кругу, калі ён памыліўся ў сёмым павароце і сустрэўся з бар’ерам бяспекі. На шчасце для яго, моцна машына не пашкодзілася, і гонку ён працягнуў, хіба што скончыў яе толькі дзявятым.

Яшчэ меней, прычым ужо ў кваліфікацыі, пашчасціла напарніку і суайчынніку Льюіса Джорджу Расэлу. Упершыню за доўгі час ён не прабіўся ў фінал кваліфікацыі, паказаўшы толькі адзінаццаты вынік. А ў нядзелю на яго аўтамабілі замянілі сілавую ўстаноўку, праз што стартаваў ён з піт-лэйна.

У гонцы, наколькі гэта было магчыма, Джордж прарываўся, але потым не падзяліў трасу спачатку з Валтары Ботасам (прывітанне, Гран Пры Эмільін-Раманьі 2021 года!), а потым з Мікам Шумахерам. І ўпершыню ж у сваёй кар’еры ў складзе Mercedes Містэр Стабільнасць заняў чатырнаццатае і апошняе месца. Затое на мяккіх шынах, якія магчыма было выкарыстоўваць на апошніх кругах, Джордж забраў хутчэйшы круг у гонцы.

Ну а будучы, па ўсяму відаць, двухразовы чэмпіён адносна старту адыграў ажно… цэлую адну пазіцыю! Не, так-та Ферстапен зрабіў усё, што ад яго залежыла. Хіба што на старце адкаціўся на дванаццатую пазіцыю, але ў другой палове гонкі быў ужо пятым і рыхтаваўся атакаваць пілота McLaren Ланда Норыса. На тым і пагарэў, дапусціўшы блакіроўку на тармажэнні перад паваротам, заехаў у кішэнь бяспекі і сапсаваў шыны, якія адправіўся мяняць.

Ізноў Макс адкаціўся на дванаццатую пазіцыю, але калі на сорак чацвёртым кругу дырэкцыя гонкі дазволіла выкарыстоўваць DRS (што нейкі час якраз і дапамагала Леклеру атакаваць Перэса), нідэрландзец пачаў прарывацца. Да сёмага месца ён у выніку даехаў, але быў яўна незадаволены такім вынікам.

Зрэшты, яго лідарству ў чэмпіянаце гэта зусім ніяк не пагражае, і ўжо ў бліжэйшы ўік-энд у Сузуцы Макс атрымае магчымасць датэрмінова аформіць другое чэмпіёнства. Пасля Гран Пры Сінгапура ён мае 341 ачко супраць 237 у Леклера і 235 у Перэса. Адпаведна і Red Bull з 576 баламі ўпэўнена ўзначальвае Кубак канструктараў. Праўда, і Ferrari, якая займае другую пазіцыю, маючы 439 ачкоў, і Mercedes, які з 373 ачкамі замыкае першую тройку, у чарговы раз настроіліся супраць калектыву з Мілтан-Кінса, западозрыўшы яго ў перавышэнні ліміту бюджэту ў мінулым годзе.

Крысціан Хорнэр і Хельмут Марка настойваюць на тым, што яны перад законам чыстыя, і заяўляюць, што адчуваюць спакой перад пасяджэннем спецыяльная камісіі FIA, якое адбудзецца ў сераду і на якім будуць вынесены рашэнні наконт усіх удзельнікаў чэмпіянату свету.

Чым скончыцца справа, мы будзем ведаць праз тыдзень, калі будзем падводзіць вынікі яшчэ аднаго доўгачаканага этапу – Гран Пры Японіі.

P. S. Шчыра выбачаюся перад чытачамі і падпісчыкамі за тое, што не паспеў за мінулы тыдзень распавесці пра этапы Еўрапескай серыі Ле Ман і серыі Extreme E, а таксама пра Мотакрос Нацый, якія прайшлі ў апошні вераснёвы ўік-энд. Напружаны жыццёвы графік адбірае час і сілы, і на сапраўды любімую справу іх хапае не заўсёды, што, зрэшты, не ёсць апраўданнем. Але нават перагледзець любімыя гонкі бывае цяжка чыста фізічна. Прыйдзецца выпраўляцца на гэтым тыдні. Будзе цяжка, але я паспрабую!

Другие посты блога

Все посты