Пунтус пра прыватную футбольную школу: «Для мяне яна не з'яўляецца бізнесам і спосабам зарабляць грошы»

– Дзень нараджэння вашай школы – 30 сакавіка. Не зусім лагічная дата, бо, як правіла, адкрыццё падобных устаноў прымяркоўваюць да пачатку навучальнага года.

– Сапраўды, праз месяц «футбольнай школе Юрыя Пунтуса» будзе два гады. А чаму 30 сакавіка? У мяне ёсць вучань, якога вельмі паважаю як футбаліста і чалавека, а сёння і як дзіцячага трэнера, – Алег Страхановіч. У яго была група, з якой ён працаваў на працягу чатырох гадоў у адной з дзіцячых школ. Але аднойчы Алег не знайшоў паразумення з яе кіраўніком, і яго папрасілі пакінуць гэты занятак. Аднак бацькі, якія ўжо прывыклі да Страхановічу, бачылі яго трэнерскую харызму, а хлопцы ўвесь гэты час прагрэсавалі – група з наборнай ператварылася ў адборную.

Так атрымалася, што я яму перыядычна напяваў пра сваю ідэю стварыць школу, але планаваў гэта зрабіць у жніўні-верасні. Аднак паўстала пытанне, Што рабіць той групе і тым бацькам. Так, хлопцаў перадалі іншаму трэнеру, але ў іх не склаліся ўзаемаадносіны. І хлопцы хацелі вярнуцца да Страхановіча.

Ён і прапанаваў пачаць працу школы з гэтай групы. Мы хутка вывучылі арганізацыйныя пытанні і зарэгістраваліся ў Смалявіцкім раёне, у якім я працяглы час працаваў. Так і нарадзілася школа.

– Якія першапачаткова выношваліся планы адносна яе? Якой вы сабе ўяўлялі школу?

– Па-першае, для мяне яна не з'яўляецца бізнэсам і спосабам зарабляць грошы. Хоць я гэтае пытанне добра вывучыў. Так, можна набраць дзяцей з пяці да дзесяці гадоў, наняць трэнераў, арандаваць палі – вось гэта будзе бізнэс. Таму што ў такім выпадку за трэніроўкі плацяць бацькі. І чым больш дзяцей, тым лепш для школы і яе заснавальніка.

Так, у маёй школе бацькі таксама аплачваюць трэніроўкі. Але я разумею, што трэба ісці ад набору да адбору. У нас ёсць група U-17, з якой працуе Вячаслаў Глеб. Хлопцы гуляюць на ліцэнзію, і даволі нядрэнна. Ёсць група 2011 года, якую курыруе Алег Страхановіч. І з бацькамі гэтых хлопцаў я пачынаю паступова будаваць размову інакш. Бо выразна ўяўляю і ведаю, што на выхадзе пры правільным трэніровачным працэсе можна атрымаць дыхтоўнага прафесіянала.

Без дапамогі і падтрымкі бацькоў прыйсці ад набору да адбору немагчыма. Таму і кажу пра прынцып двара. На пачатковай стадыі набору да нас прыходзяць усе жадаючыя, за каго бацькі хочуць і могуць плаціць – мы гэтых дзяцей развіваем. Да трынаццаці гадоў яны будуць знаходзіцца ў стадыі пераходу ад наборнай групы да адборнай, ад закаханага ў футбол хлапчукі да які разумее, што значыць быць прафесіяналам. Далей такія гульцы стануць трэніравацца бясплатна, – сказаў Пунтус.