Усе навіны

Брылін пра апошні год Шаранговіча ў «Нью-Джэрсі»: «У многіх гульцоў памяншаюцца патрабаванні да сябе. Можа, потым была крыўда на трэнера»

2 красавіка, 16:19

Расiйскі трэнер сістэмы «Нью-Джэрсі» Сяргей Брылін у інтэрв'ю «Трыбуне» распавёў пра праблемы, якія ўзніклі ў беларускага форварда Ягора Шаранговіча ў яго апошнім сезоне ў складзе «Д'яблаў».

– А што здарылася ў сезоне-2022/23, калі ён здаў, пачаў атрымліваць нашмат менш гульнявога часу, спускаўся ў ніжэйшыя звёны?

– У тым сезоне мы ўпэўнена ішлі ў чэмпіянаце, траплялі ў плэй-оф. У складзе было вялікая колькасць добрых гульцоў. І зразумела, што трэнеру даводзілася выбіраць тых, хто дапаможа дамагчыся выніку, асабліва ў накаўт-раўндзе. Па розных прычынах Ягор, на жаль, не трапляў у склад. Але гэта жыццё прафесійнага спартсмена. Калі трэнер або менеджар бачыць, як палепшыць гульню каманды, прымаюцца рашэнні, якія таму ці іншаму гульцу могуць, напэўна, не спадабацца.

– Гэта значыць, проста ў камандзе з'явіліся выканаўцы, якія аказаліся мацнейшымі за Шаранговіча?

– Калі ў першых двух звёнах ёсць гульцы, якія на тваім узроўні ці нават лепш, табе трэба быць мацней іх. У Ягора ўсё было ў руках для таго, каб скарыстацца сваім шанцам, але па нейкіх прычынах не атрымалася. Мы гаварылі пра гэта, я спрабаваў яму дапамагчы, неяк накіраваць.

– Атрымліваецца, Ягор выглядаў горш за канкурэнтаў?

– Не казаў бы так катэгарычна. Проста галоўны трэнер прымаў свае рашэнні. Іх даводзіцца прымаць. Прычыны, чаму не гуляў, Ягор, думаю, сам ведае. Я б не хацеў разважаць на гэтую тэму-лепш спытаць у самога хакеіста.

– Як Ягор рэагаваў на гэтую сітуацыю?

– У многіх гульцоў пасля траплення ў каманду надыходзіць такі перыяд: усё добра, гуляю ў кожным матчы – і памяншаюцца патрабаванні да сябе. Ты сам як гулец не адчуваеш гэтага, а нам, трэнерам, з боку гэта відаць. І, можа, з Ягорам адбылося тое ж самае.

– Гэта значыць, у нейкі момант Шаранговіч расслабіўся і знізіў патрабаванні да сябе?

– Не буду так казаць. Але часам у матчах ён не паказваў таго, што мы хацелі бачыць у яго выкананні. Вось і ўсё.

– Як казаў Раф, Шаранговіч мог бы быць больш жорсткім у некаторых гульнях.

– Так, менавіта так. У барацьбе, у адзінаборствах ён дзейнічаў не так, як мы ад яго патрабавалі. А ў камандзе былі хлопцы, якія былі або на яго ўзроўні, або лепш. Таму трэнерскі штаб і рабіў выбар на карысць іншых гульцоў. Пры гэтым варта аддаць належнае Ягору – ён з разуменнем ставіўся да сітуацыі, працягваў працаваць. Зразумела, што ён не быў шчаслівы і рады, але ніякіх праблем з паводзінамі не было.

– Якія ў яго былі стасункі з Рафам?

– Нармальныя працоўныя адносіны. Галоўны трэнер пастаянна меў зносіны з Ягорам, паказваў яму розныя відэа. Як я ўжо казаў, да Шаранговіча ў камандзе ставіліся добра.

– Але калі [у сакавіку 2024-га] Рафа звольнілі з «Нью-Джэрсі», Ягор паставіў лайк у Instagram пад навіной пра гэта.

– Гэта ён дарма зрабіў. Моладзь часам імпульсіўна і эмацыйна рэагуе на нейкія падзеі, а потым шкадуе пра гэта. Ужо колькі прыкладаў было. Да падобных сітуацыях трэба падыходзіць з халоднай галавой.

– А вы разумееце, чаму Ягор так паступіў?

– Можа, у яго была нейкая крыўда на Рафа, не ведаю. Гэта трэба пытацца ў Ягора, – сказаў Брылін.