Недасекаў прапусціў год, усё яшчэ з траўмай і далёкі ад топу, але рэжымны трэнер бадзёра чакае ад яго алімпійскі медаль
І не толькі тут у менеджара праблемы з аптымізмам.
Беларуская лёгкая атлетыка працягвае здзіўляць сваімі інтэрвʼю. Мы толькі асэнсавалі спробу патрапіць на несумяшчальныя турніры скакухі Карыны Дзямідзік (і нібыта яе словы пра «фінансавы дабрабыт» на расійскіх спаборніцтвах, пасля адрэдагаваныя ў арыгінале).
А тут падаспелі выказванні Ігара Сівадзедава. Былы коўч паспяховага дзесяціборца Андрэя Краўчанкі з 2014-га па 2018-ы займаў пасаду галоўнага трэнера зборнай Беларусі (цяпер яе скасавалі), а на сёння ўжо другі год зʼяўляецца пры камандзе дзяржаўным трэнерам (такая пасада ад рэжымнага «мінспорту» ёсць у многіх зборных). Але, здаецца, у некаторых прадстаўнікоў сваёй каманды Сівадзедаў забыўся ўдакладніць важную інфармацыю.
Але спачатку разбяромся са смелым выказваннем рэжымнага трэнера пра АГ. Ён запэўніў, што ў зборнай «рыхтуюцца да таго, што могуць аказацца на Гульнях, не выключаюць, што могуць запрасіць у самы апошні момант» – і дадаў, што «на цяперашні момант шэсць ліцэнзій ёсць, але плануем давесці гэтую колькасць хаця б да 15».
Нагадаем, што праз «антываенны» бан ад міжнароднай федэрацыі беларускія лёгкаатлеты, па сутнасці, могуць адабрацца ў Парыж адным спосабам – выканаць кваліфікацыйны нарматыў. Аднак тут ёсць сусветны максімум месцаў, таму, акрамя самога дасягнення выніку, трэба, каб яго перасягнулі не надта шмат канкурэнтаў. І тут першая праблема – у нарматыў упісаліся і праўда шэсць беларускіх атлетаў, але барʼерыстку Эльвіру Грабарэнку ўжо абагналі 20 чалавек пры роўна такой квоце на Гульні, таму дэ-факта ў спартсменкі няма ліцэнзіі.
Па-другое, Сівадзедаў у якасці «перадумоў» да атрымання 15 ліцэнзій назваў роўна тры прозвішчы. Потым прагучала яшчэ пару – але гэта ўсё роўна ніяк не дацягвала да заяўленага ліку. Мяркуючы па выніках 2023-га, сумарна дзясятак атлетаў з выкананым нарматывам – такі вынік ужо будзе выдатным. Але больш за ўсё здзіўлення выклікала згадка Сівададзевым таго, што нарматыў яшчэ не выканаў рэжымнік Максім Недасекаў.
«Думаю, што кожны спартовец хоча паехаць на Алімпіяду, а асабліва той, хто можа пазмагацца за медаль. У нас такія прадстаўнікі ёсць – гэта і Недасекаў. Ён у 2021-м казаў, што ў Парыжы выйграе золата? Значыць, выйграе, раз казаў», – заявіў трэнер.
Тут можа быць толькі адна выснова: Сівадзедаў не сочыць за карʼерай Недасекава. У 2021-м той мог дазволіць сабе смелыя заявы – паказаў аднолькавы вынік у 2,37 метра з пераможцамі Гульняў (два канкурэнта падзялілі золата), бронза дасталася праз няўдалыя спробы на ніжэйшых вышынях. Аднак летам 2022-га на ЧБ Недасекаў траўмаваў галёнку – і год аднаўляўся. Да таго ж у траўні 2023-га памерла асабісты трэнер скакуна Таццяна Нарэйка, пасля чаго і так не цвярознік Недасекаў запіў. На ЧБ-2023 скакун змог выступіць, але пераадолеў толькі планку 2,20 метра.
У студзені Недасекаў перанёс усе свае алімпійскія планы на 2028 год. Таксама рэжымнік заявіў, што нага ўсё яшчэ не дае рыхтавацца напоўніцу – праз пашкоджанне нават прыйшлося памяняць разбег. У зімовым сезоне Недасекаў не чакае ад сябе больш, чым 2,25, што будзе лічыць «цудоўным вынікам» (пакуль змог 2,24), летам замахваецца максімум на 2,30 – і тое без гарантый. Нарматыў на АГ-2024 складае 2,33 метра – то-бок нават на ўдзел у Парыжы скакун не прэтэндуе. Усё гэта відавочна прайшло міма Сівадзедава.
Яшчэ адна цікавая фраза трэнера – пра Аліну Юшчанка са спартыўнай хадзьбы: «Калі параўноўваць яе вынікі з часам на чэмпіянатах свету, то ў яе дзесьці другое месца было б. Мы разлічваем, што яна трапіць на Алімпійскія гульні і пазмагаецца там за медалі».
Мабыць, Сівадзедаў механічна падставіў у пратакол ЧС-2023 час Юшчанка з травеньскага Кубка Беларусі – там спартсменка прайшла 20 км за сапраўды выдатныя для віду 1:26,58. Аднак, па-першае, ЧС прайшоў у жніўні – а ўжо ў ліпені Юшчанка на ЧБ паказала 1:27.55, што аналагічнай падстаноўкай у вынікі з «свету» прынесла б ужо толькі сёмае месца.
А па-другое, вынікаў лёгкаатлеткі (роўна як і яе суперніц па тым удалым старце ў траўні-2023) няма ў сістэме міжнароднай федэрацыі – хаця ў іншых дысцыплінах беларускія турніры без праблем індэксуюцца ў агульную базу, ды і ў спартыўнай хадзьбе адлюстроўваюцца вынікі Юшчанкі на ўнутраных турнірах з 2022-га (тады яе час быў прыкметна горшы). Лагічна выказаць здагадку, што ў 2023-м нешта не так было з умовамі правядзення – таму спартсменка і не лічыцца «ўпісанай» у алімпійскі нарматыў, хаця па беларускіх пратаколах двойчы паказала патрэбны час.
Да ўсіх сваіх спрэчных заяваў Сівадзедаў таксама дадаў, што як «рэалісты» у зборнай разумеюць, што «для большасці рабят галоўны старт» – гэта расійскія Гульні дружбы. Супраць удзелу ў іх адназначна выступае МАК, але ліцэнзій на АГ у беларускіх лёгкаатлетаў пакуль усяго шэсць, а астатнім наогул нічога не перашкаджае паахвоціцца на вельмі шчодрыя прызавыя ад расіян. Не хавае гэтага і трэнер – згадаўшы задачы на расійскі турнір («прынесці ў скарбонку зборнай як мага больш медалёў») заявіў, што «ў выпадку поспеху там можна атрымаць фінансавыя надбаўкі», то-бок стыпендыю ад Лукашэнкі. Ды і сам Сівадзедаў, здаецца, разлічвае ў такім раскладзе на нейкія бонусы, мяркуючы па яго словах, што калі яго падапечныя добра выступяць на Гульнях дружбы, то «і нам усім будзе добра».
