Мікалай Януш: «Ніхто не змог мне падказаць, як трэніраваць аматараў, і канспекты да гэтага часу пыляцца. Выбудаваў сістэму метадам спроб і памылак»

Галоўны трэнер салігорскага «Партызана» Мікалай Януш распавёў пра трэнерскую працу з аматарскай камандай.

– У бытнасць гульцом заўважалі за сабой жаданне стаць трэнерам?

– Не тое каб заўважаў… У мяне гэта было яшчэ са школы. Калі гулялі клас на клас. Я быў лідарам, даваў усталёўкі хлопцам. Таксама ўсю кар'еру вёў канспекты. Таму цяга да трэнерства ў мяне была з самага пачатку.

– Ці дарэчна было кансультавацца па працы з аматарскай камандай з былымі настаўнікамі?

– Спрабаваў звяртацца да спецыялістаў. Я чалавек адказны, імкнуся ва ўсім выкладвацца на максімум. Але як бы ні хацеў атрымаць дапамогу збоку, мне ніхто не мог падказаць. Бо ніхто з аматарамі так не працаваў. Ніхто не мог расказаць, як працаваць у рэжыме двух трэніровак у тыдзень, каб падрыхтаваць каманду да гульняў. Аднак метадам спроб і памылак выйшаў на аптымальны для каманды трэніровачны працэс. Звяртаў увагу на паводзіны гульцоў. Паступова выбудаваў сістэму, якой мы ідзем ужо тры гады. У аснову паклаў павагу да асобы і навучанне. Пры гэтым ніколі не ціснуў на гульцоў.

– Гэта значыць канспекты, якія вы вялі, таксама не спатрэбіліся?

– Так, яны да гэтага часу пыляцца.

– А зараз самі можаце падзяліцца вопытам працы з аматарамі, каб дасягнуць высокага выніку?

– Думаю, што магу. Усё ж тры гады мы былі заўсёды ў прызах. Аднак тут дарэчна казаць не толькі пра веды, атрыманыя пры працы з аматарамі. Упэўнены, яны карысныя на любым узроўні. Напрыклад, я ўвесь час распавядаў хлопцам гісторыі з жыцця прафесійных спартоўцаў. І заўсёды казаў, што няма розніцы ў ментальным падыходзе. Ёсць адрозненні толькі ў фізічнай форме. Бо ўсе думаюць аднолькава, а гульцы ў першую чаргу павінны ведаць, што рабіць на полі, і гэтаму іх павінен навучыць трэнер, – распавёў Януш.