Варатар Мацкевіч пра пераход у АЕК: «Мяшкоўцы не зрабілі мне канкрэтнай прапановы. Яны набылі варатара «Бенфікі» Эрнандэса, які не прыехаў, зразумеў, што я не патрэбны»

Экс-варатар «Мяшкоў Брэст» Іван Мацкевіч расказаў аб сваім пераходзе ў грэчаскі АЕК.

– Пяць гадоў вы правялі ў Брэсце. Як з'явіўся варыянт з АЕКам?

– Мяшкоўцы не зрабілі мне канкрэтнай прапановы. Тады яны набылі брамніка «Бенфікі» Сяргея Эрнандэса, які ў выніку так і не прыехаў, і я зразумеў, што клуб ува мне больш не меў патрэбы.

Пачаў разглядаць іншыя варыянты. У ідэале хацелася патрапіць у клуб, які выступае ў Лізе чэмпіёнаў, але разумеў, што гэта цяжка. Ад аднаго агента пачуў, што кантракт са мной жадае падпісаць АЕК. Зноў жа – тады ён выступаў у групе Еўрапейскай лігі, і я вырашыўся на пераход.

Звалі і ў Ізраіль. Але гэта трэба было ехаць адразу, не чакаючы канца сезона. А ў мяне нарадзіліся дочкі-двайняты, не хацелася тузацца. Ды і запрашалі не ў элітны клуб Францыі ці Нямеччыны, куды памчаўся б адразу, яшчэ маліў бы «Брэст» адпусціць мяне.

– Як вам узровень грэцкай лігі?

– Вядома, ранейшы «Мяшкоў Брэст» быў лепшы за мясцовых топ-каманд. І чэмпіянат Румыніі нашмат мацней – тым больш цяпер, калі бухарэсцкае «Дынама» трэніруе былы коуч «Барселоны» Хаві Паскуаль. Але і ў Грэцыі ёсць моцныя клубы. «Алімпіякос» і мы – фаварыты, але тыя ж ПАОК і «Дыямідыс» дома могуць пакалашмаціць нам нервы.

Я сюды прыехаў не завяршаць кар'еру. Некаторыя гавораць, маўляў, паехаў на мора. Але гэта глупства. На пляж магу выбрацца адзін-два разы на месяц. Да трэніровак і гульняў стаўлюся з поўнай сур'ёзнасцю, жадаю бачыць далягляд. Цяпер задача – стаць чэмпіёнамі Грэцыі і выступаць у групе Еўрапейскай лігі. Там «Манпелье», «Гёпінген», «Бенфіка»...

– Але Лігі чэмпіёнаў усё ж такі не хапае?

– Вядома. Гэта мой характар – заўсёды хочацца супернічаць з наймацнейшымі. Складана настроіцца на сто працэнтаў, калі на выязным матчы на трыбунах 20 заўзятараў. Або калі гуляеш на нестандартнай пляцоўцы даўжынёй 32 метры замест 40. У Грэцыі сустракаецца і такое. І з судзействам тут вялікія праблемы. Не сказаць, што арбітры прадузятыя – ім проста не хапае кваліфікацыі.

У Брэсце я правёў найлепшы час у кар'еры. Але цяпер глядзеў матчы са СКА, з «Буслом Кітая»... Крыўдна за хлопцаў, – сказаў Мацкевіч.