Лешчанка пра працяг кар'еры: «Зборная Беларусі вярнулася на Кубак Расіі. А што далей? На Кубку свету было цікавей»

32-гадовая беларуская біятланістка Ірына Лешчанка (Крыўкo) прызналася, што ёй складана знаходзіць матывацыю і пакуль не прыняла рашэнне аб працягу кар'еры.

– Мяне рэдакцыя адпраўляла з заданнем угаварыць вас застацца ў біятлоне і ніякіх думак не дапускаць радыкальных... Да чаго ўсё ж схіляецеся: будзеце працягваць кар'еру?

– Думкі розныя. Хочацца абгаварыць нейкія мэты, задачы, каб разумець... Так, разумець, што нас чакае? Тады мне было б лягчэй прыняць рашэнне – ці пацягну я?

– Чакаеце абмеркавання з кіраўніцтвам?

– Так, каб не падстаўляць іх чаканні. Ну, і сабе вырашыць. Калі мы ўдзельнічалі на этапах Кубка свету, гэта было значна цікавей. Стаялі нейкія мэты...

Памятаю, мы рыхтаваліся да Алімпіяды 2018-га года.... Усё, ты наўпрост сканцэнтраваная была на гэтым, ты ведала, дзеля чаго выходзіш на зарадку, на першую, другую, трэцюю, чацвёртую, пятую трэніроўку... Потым была наступная Алімпіяда , ты таксама ведала, да чаго ідзеш...

Далей я сышла ў дэкрэт, Аня Сола сышла ў дэкрэт. Мы вярнуліся на Кубак Расіі, ну, а што далей? А якія мэты? Многія маладыя спартсмены не знаходзяць матывацыю, Так, ёсць нейкія прызавыя, магчымасць зарабіць. Гэта таксама пэўная матывацыя, але ўсё роўна не нейкая глабальная мэта, якая стаяла перад табой раней.

І, адпаведна, ты думаеш, што недзе надасі менш увагі дзіцяці. А дзеля чаго? Увесь час адсутнічае дома, усё роўна бываюць моманты, што ты не можаш дачку з сабой узяць. Таму павінна быць мэта. Так, вядома ж, у плане дапамогі ў эстафетах просяць яшчэ застацца, пабегаць. З аднаго боку, мне падабаецца спорт, і ўсё роўна працягваю выходзіць на трэніроўкі практычна кожны дзень. З іншага – крышку з узростам стамляешся, вось менавіта ад гэтых вось усіх раз'ездаў, пастаянных сумак, нейкіх незразумелых умоў пражывання. Раней было ўсё роўна. Жыццё з дзіцем – гэта ўжо зусім іншае.

– Гэта значыць, вы яшчэ думаеце? Калі канчатковы адказ чакаць?

– Мяне папрасілі злятаць на мора, адпачыць і падумаць - не рабіць нейкіх паспешных высноў. Я прыслухаюся. На адпачынку абмяркоўваю і потым ужо прымем нейкае рашэнне, – сказала Лешчанка.