Ксенія Малашка: «Усім казала, што аднойчы мяне выберуць на драфце, што аднойчы я дакладна траплю ў жаночую НБА»
Беларуская баскетбалістка Ксенія Малашка, якую «Чыкага Скай» выбрала на драфце WNBA у інтэрв'ю тэлеграм-каналу «О, спорт! Ты – мир!» распавяла пра свае эмоцыі пасля драфта.
– Было прадчуванне, што вас выберуць на драфце?
– Не паверыце, але былі такія думкі. Таму што я заўсёды ў сябе верыла, усім казала, што аднойчы мяне выберуць на драфце, што аднойчы я дакладна траплю ў жаночую НБА. Ці ведала, што мяне выберуць менавіта цяпер? Не. Але ўпэўненасць, што рана ці позна гэта здарыцца, прысутнічала.
У мінулыя гады такіх думак не было, разумела, што пакуль не гатовая да такога ўзроўню. Цяпер жа былі ўжо іншыя адчуванні. У адной з дзяўчынак па камандзе мы сабраліся ў кватэры, глядзелі па тэлевізары драфт. Само мерапрыемства доўжыцца дзве гадзіны - з шасці да васьмі вечара. Калі да канца заставалася восем хвілін, вядучыя пачалі казаць нейкія рэкламныя рэчы, яшчэ нешта. І я падумала, што мяне ўжо дакладна не выберуць, бо часу не застаецца. Добра, у гэтым годзе не ўдалося - ўсё роўна буду далей працаваць. А літаральна праз пару хвілін падняла вочы і ўбачыла сваё прозвішча на экране. Усе ў кватэры пачалі скакаць, крычаць, абдымацца. Я была ў такім шоку!
– Пры гэтым да драфта ў прэсе ваша прозвішча нават не гучала.
– Так, ёсць такое:). Але бачыце, як атрымалася.
А вось дзяўчынкі ў камандзе, трэнеры верылі ў мяне. Мае сяброўкі ў калектыве на кожнай прэс-канферэнцыі кажуць, што Ксенію ніхто не можа ўтрымаць. Паўтараюць « « вось я атрымліваю мяч і гляджу на Ксенію. Таму што калі яна захоча паказаць сябе з найлепшага боку, то яе ніхто не спыніць»» Таму яны былі ўпэўненыя, што ў гэтым годзе мяне дакладна выберуць на драфце, тым больш мінулыя сезоны адзначаны пастаянным прагрэсам.
– І ўсё ж калі да канца драфта заставалася некалькі хвілін, вы і дзяўчынкі вакол паспелі знервавацца?
– Вы ведаеце, усё адбылося настолькі хутка. Прайшоў 30-ы пік, заставалася трохі часу да канца цырымоніі, я апусціла вочы, падумала, што ўсё, дакладна не ў гэтым годзе. Але калі праз імгненне падняла вочы, убачыла сваё прозвішча на экране. Шчыра, знервавацца нават не паспела. І дзяўчынкі па камандзе таксама не заўважылі мой стан, яны ўсё роўна сачылі, верылі.
– Што адбывалася ў кватэры пасля заканчэння драфта?
– А мы нават нічога не святкавалі, ніякага бяседы. Так, была эйфарыя, усе скакалі і крычалі, але маштабнага святкавання не здарылася. Гэта было ў панядзелак увечары, пасля цырымоніі драфта людзі разʼехаліся па сваіх справах, а я адправілася дадому здаваць экзамен. Проста яго мне трэба было здаць менавіта ў той дзень, да 24.00, у анлайн-фармаце. Да драфта, натуральна, думак пра вучобу не было, нерэальна было сканцэнтравацца. А пасля драфта заставалася чатыры гадзіны, каб усё паспець. Так што экзамен, па сутнасці, і не даў магчымасці паўнавартасна ў той дзень атрымаць асалоду ад момантам. Ужо ў аўторак мы сустрэліся з дзяўчынкамі ў рэстаране, трохі пасядзелі, адзначылі, – падзялілася Малашка.
