Міліч Чурчыч: «Упэўнены, што такі клуб, як «Шахцёр», павінен гуляць, як мінімум, у групавым раўндзе Лігі канферэнцый»

Галоўны трэнер салігорскага «Шахцёра» Міліч Чурчыч пракаментаваў мінулы сезон і заваяванае чэмпіёнства, а таксама падзяліўся планамі на будучыню.

– «Золата» з «Шахцёрам» – самае вялікае дасягненне ў вашай спартыўнай кар'еры?

– Так. У мяне былі медалі, калі я гуляў на Фарэрскіх выспах. А яшчэ мы выходзілі на Кубак Азіі з Ліванам, калі я там працаваў асістэнтам галоўнага трэнера. Гэта таксама быў вялікі поспех, бо Зборная Лівана ўпершыню за доўгі час кваліфікавалася на такі турнір. Так што як трэнер я значна больш задаволены сваёй кар'ерай, чым як футбаліст. Адчуваю, што рухаюся наперад. Вядома, ёсць складанасці, але я стараюся станавіцца лепш кожны дзень.

– Верылі, што чэмпіянат можа так добра скончыцца для «Шахцёра», пасля таго як прайгралі вельмі важны матч менскаму «Дынама»?

– Магу адкрыта сказаць, я быў упэўнены, калі ўзначаліў каманду, што мы праробім добрую працу, і калі стаўленне ў хлопцаў будзе такім, як трэба, атрымаем і вынік. Напэўна, раз сто паўтараў футбалістам, што ў працы павінна быць дысцыпліна і ўпэўненасць, і ведаю, што мы можам яшчэ лепш.

– Былі ўпэўненыя, што і канкурэнты страцяць ачкі?

– Вядома! Гэта ж футбол, і кожны можа абыграць кожнага. І сёння для нас таксама быў цяжкі матч, асабліва першы тайм. І супернік быў добры-контратакаваў. Але ў нас ёсць якасныя футбалісты, і, што вельмі важна, яны добра працавалі. Бо можна быць якасным футбалістам, але на полі дзейнічаць недастаткова добра. Мы не асабліва звярталі ўвагі, хто там другі ў табліцы, хто трэці, таму што калі хочаш стаць чэмпіёнам, трэба перамагаць у кожным матчы.

– Вам нескладана было сказаць «так», калі пасля сыходу Сяргея Ташуева вам прапанавалі ўзначаліць каманду?

– Магу сказаць, што гэта стала выклікам для мяне, бо сітуацыя была няпростая. Але калі трэнер хоча працаваць, ён павінен прымаць такія выклікі. У жыцці павінны быць адвагу, гонар і рызыка. Калі не рызыкуеш, ніколі не выйграеш. На шчасце, усё атрымалася добра, і сёння мы святкуем.

– Як планавалі змяніць гульню каманды або восень была непадыходзячым часам для гэтага?

– Цяжка было яе перабудаваць, таму што ў нас часта былі гульні праз тры-чатыры дні, прычым вельмі важныя. Трэба было дамагацца выніку. Мы таксама шмат увагі надавалі аналізу супернікаў, нашай гульні, трэніровак... Думаю, заўзятарам павінна было падабацца, як гуляе «Шахцёр»: мы ў апошніх васьмі матчах забілі 19 мячоў, а прапусцілі 3 – гэта сур'ёзны вынік.

– А якім вы хацелі б бачыць футбол у выкананні «Шахцёра» ў будучыні?

– Любы заўзятар, які прыходзіць на стадыён хоча бачыць відовішчны атакуючы футбол: добры дрыблінг, перадачы, прыгожыя галы... таксама гледачы любяць агрэсіўны футбол. Сёння сабраўся поўны стадыён, што стала сюрпрызам для мяне. Але я ведаю, што ў Салігорску любяць футбол, тут ёсць традыцыі, таму важна, каб людзі бачылі атакуючую гульню і шмат галоў.

– Наколькі вам ускладнялі працу асаблівасці беларускага чэмпіянату: ліміты на моладзь, на легіянераў?

– Так, гэта было няпроста для мяне, але, балазе, у нас дастаткова добрых футбалістаў, у тым ліку маладых: Чарняк, Карпіцкі, Давыскіба, Гружэўскі... ім трэба толькі час, з імі трэба мець зносіны, каб яны станавіліся лепш. Зразумела, і індывідуальныя трэніроўкі патрэбныя. Што тычыцца легіянераў, у мяне добрыя адносіны з імі, яны мяне паважаюць і разумеюць, як я бачу футбол, як гляджу на жыццё – я для іх, як старэйшы брат. За два месяцы ў мяне не было праблем ні з адным футбалістам, з-за таго што хтосьці выходзіць на поле, хтосьці застаецца на лаўцы, а хтосьці наогул на трыбуне. Ні аднаго нават маленькага эксцэса не было. Таму магу сказаць толькі дзякуй хлопцам за такую павагу. Так, у нас шмат легіянераў, так, ёсць ліміт, але ўсе разумеюць, што гэта футбол, што ёсць пэўныя правілы, таму стаўленне ў іх правільнае.

– Для заўзятараў галоўны боль-выступ каманды ў еўракубках. Вы знаходзіліся ў трэнерскім штабе, калі яна гуляла ў Лізе чэмпіёнаў і Лізе канферэнцый. Што, на ваш погляд, трэба паправіць каб «Шахцёр» стаў больш паспяховым у Еўропе?

– Па-першае, трэба падрыхтаваць каманду фізічна-гэта вельмі важны момант. Думаю, што мы не было дастаткова добра гатовыя да кваліфікацыі Лігі чэмпіёнаў менавіта ў гэтым плане. Па-другое, селекцыя-важна, каб за кожную пазіцыю ў камандзе змагаліся два гульцы. Упэўнены, што такі клуб, як «Шахцёр», павінен быць прадстаўлены, як мінімум, у групавым раўндзе Лігі канферэнцый, а салігорскія заўзятары павінны бачыць Еўрапейскі футбол.

– Ці казала вам кіраўніцтва клуба, што далейшае супрацоўніцтва будзе залежаць ад таго, як «Шахцёр» завершыць сезон?

– Не, нічога не казалі, таму што мы канцэнтраваліся на заваёву чэмпіёнства. Спакойна рыхтаваліся да гульняў, каб фінішаваць на першай пазіцыі. Цяпер трэба адпачываць – пяць-шэсць дзён. Я планую з'ездзіць у Сербію. Потым у нас яшчэ будзе кубкавы матч, 26 лістапада. І вось пасля гэтага мы і абмяркуем усе пытанні. Мне вельмі падабаецца працаваць тут, але паглядзім, што будзе далей, – сказаў Чурчыч.