Скрыпчанка пра перамогу над «Шахцёрам»: «Гол «у распранальню» надаў мінскаму «Дынама» эмацыйных сіл. У раздзявальні хлопцам сказаў, што шанцаванне трэба заслужыць»

Галоўны трэнер мінскага «Дынама» Вадзім Скрыпчанка пракаментаваў перамогу каманды над «Шахцёрам» з лікам 1:0 у 7-м туры чэмпіянату Беларусі.

– Баявы матч атрымаўся. Дзве каманды, якія падышлі да гэтай гульні лідарамі чэмпіянату. «Шахцёр» добра стартаваў, адзін нічыйны вынік меў з «Гомелем».

Зразумела, што, я думаю, сакрэтам не была ні для нас гульня «Шахцёра» за гэтыя пяць тураў, і нас, канешне, супернік таксама ведаў, таму гульня атрымалася баявой. Зразумела, што, мусіць, калі дзве годныя каманды сустракаюцца сябар з сябрам, чакаць нейкага багацця галоў, шмат галявых сітуацый не прыходзіцца.

Хоць я ўпэўнены, што і мы імкнуліся да гэтага, мы заўсёды каманду заклікаем ствараць як мага больш галявых сітуацый, і, напэўна, «Шахцёр» таксама імкнуўся да гэтага.

Вельмі важна было пасля папярэдняга тура, дзе мы прайгралі, напэўна, па справе ў Гродне, і прайгралі недзе ў адзінаборствах, у жаданні саперніку. Сёння вельмі важна было пасля няўдалай гульні зладзіцца з гэтым кампанентам менавіта і вярнуцца ў звыклае рэчышча, што нам уласціва было ў першых пяці гульнях, калі мы перамагалі.

Таму ў гэтых адносінах сёння з першай да апошняй хвіліны каманда падтрымлівала добры рытм гульні, добрую інтэнсіўнасць адзінаборстваў. І гол «у распранальню» у нейкай ступені ён надаў нам яшчэ эмацыйных сіл, таму што заўсёды адна каманда, калі забівае «у распранальню», натуральна гэта надае больш сіл, яшчэ ўпэўненасці. Напэўна ў «Шахцёра» нейкія карэктывы трэнерскі штаб хацеў унесці ў перапынку, і тут Уладзіслаў Марозаў забіў гэты гол, калі доўгая перадача, варатар не разлічыў з адскокам мяча.

Натуральна, што Уладзік да канца пайшоў, малайчына, як і пакладзена нападнікам, дапрацаваў гэты эпізод да канца, і поспех узнагародзіла яго трапленнем у далёкі кут. Хаця даволі складана было выканаць гэты момант для таго, каб забіць гол. Але ён выканаў, малайчына.

Да 75 хвілін мы валодалі ініцыятывай. Так, мы не стварылі, магчыма, столькі момантаў, каб забіць другі гол, і такіх, магчыма, галявых сітуацый відавочных і не было. Але да 75 хвілін мы валодалі мячом, мы кантралявалі гульню. Адзінае, што апошнія 15 хвілін, вядома, мы падалі ініцыятыву ў валоданне мячом.

Гэта звязана ўжо з тым, што каманда была настроена захаваць гэты пераможны вынік і злавіць саперніка на контратаках. Былі зроблены замены ў суперніка, якія пайшлі на ўзмацненне атакавалага патэнцыялу «Шахцёра». Выйшаў Скавыш, дадаў агрэсіі наперадзе.

Таму нам вельмі важна было не дапусціць нейкіх такіх грубых памылак у абароне для таго, каб не даць суперніку зраўняць лік. Адзіны эпізод, які ўзнік, гэта ўдар Корзуна, дзе цудоўна Дзяніс Шпакоўскі справіўся з гэтым момантам. І я зараз у раздзявальні хлопцам сказаў, што шанцаванне трэба заслужыць.

Толькі калі кожны гулец каманды прасякнуты ідэяй і мэтай дасягнуць максімальнага выніку, толькі тая энергетыка, якая перадаецца ўсім на футбольным полі тым хлопцам, хто знаходзіцца на лаўцы разам з трэнерскім штабам, толькі такім чынам мы здольныя заслужыць шанцаванне вось у такім эпізодзе.

Таму, мусіць, сёння мы больш хацелі, больш заслужылі. І я падзякаваў камандзе за праведзеную працу на футбольным полі.

Першы матч на натуральным газоне на нашым стадыёне. Сёння балельшчыкаў было дастаткова шмат. Таму мы ўдзячны кожнаму балельшчыку, які падтрымаў нашу каманду сёння. І мы іх парадавалі таксама добрым вынікам і перамогай над вельмі моцнай камандай.

Паша Сядзько ў перапынку адчуў недамаганне. Я да яго падышоў, паглядзеў, у яго такі быў стан, як быццам ён крыху паплыў.

Гэта звязана, я думаю, што і з напружанасцю матча, і з інтэнсіўнасцю адзінаборстваў. Таму ніякіх пытанняў па гульні Пашы ў першым тайме не было, ніякіх нараканняў. Адзінае, што, вядома, калі футбаліст адчувае нейкае недамаганне і разумее, што ён на сто працэнтаў не гатовы выйсці і далей працягваць барацьбу, лепш, вядома, выпусціць гульца той, які гатовы на сто працэнтаў. Алег Еўдакімаў выйшаў у гэтую пазіцыю, мы зрабілі замену па пазіцыі, выдатна таксама спрацаваў.

– Было адчуванне, што гол на дабаўленай хвіліне не «Дынама» забіла, а «Шахцёр» прапусціў.

– Не, не згодны ў корані. У нас мадэль гульні з двума нападаючымі. Два нападаючых – гэта заўсёды ціск, з улікам антрапаметрыі нашых нападаючых, натуральна, яны здольныя ціснуць на абаронцаў і прымушаць іх у пэўны момант памыляцца.

Вось паверце, пакуль матч доўжыцца, напрыклад, першы тайм, канцэнтрацыі хапае, потым недзе крыху, асабліва ў канцоўцы таймаў… Гэта агульнапрызнаны факт, што ў канцы тайма, у апошнюю пяціхвілінку заўсёды падае канцэнтрацыя ў футбалістаў.

І чаму многія трэнеры заклікаюць заўжды футбалістаў апошнія 5 хвілін вельмі ўважлівым быць?

Першага тайма і 5 хвілін апошніх заключных, другога тайма. Тут заслуга Уладзіслава Марозава, заслуга, па-маёму, Сяргей Паліцевіч рабіў перадачу, так, калі...

– Арыньё.

– Арыньё рабіў, так, перадачу. Гэта значыць, мы часам фарсіруем вертыкальнымі перадачамі за спіну, улічваючы тое, што ў нас ёсць два хуткіх нападаючых, здольныя весці адзінаборства і на прасторы ўцякаць і аказваць ціск на абаронцаў.

Таму гэта заслуга нашай каманды ў тым, што мы прымусілі памыліцца брамніка з адскокам, і Уладзік да канца гэты эпізод дапрацаваў. Спыніся, Уладзік, у гэтым эпізодзе, бо Ігнатовіч мог забіраць гэты мяч, ён проста не разлічыў адскоку ад мокрага газона, а так мяч яму ў рукі прыходзіў.

Але калі мяч слізгануў, і Уладзік мог спыніцца да таго, як брамнік мог бы гэты мяч забраць, а ён пайшоў да канца, і таму яго, скажам так, узнагародзіла гэтая сітуацыя за гэтым забітым голам. Гэта заслуга каманды, а не памылка саперніка.

– У гэтым чэмпіянаце вы ўжо перамаглі БАТЭ, сёння выйгралі «Шахцёр». Якая з гэтых дзвюх гульняў была больш эмацыйная?

– Дзве розныя гісторыі. Па-першае, з БАТЭ гулялі на выездзе, мы былі ў статусе выязной, прыезджай каманды. Сёння мы гулялі на сваім стадыёне, на натуральным траўніку, таму колькасць заўзятараў, па-мойму, абвясцілі каля 7 тысяч, так?

– Больш. Дзесяць.

– Дзесяць, так. Ну, гэта значыць, паверце, для нас вельмі важна тое, што вось 10 тысяч балельшчыкаў нават, якія перажываюць за мінскае «Дынама», і натуральна, што гуляючы на сваім стадыёне, мы трошкі па-іншаму гуляем.

Бо ў Барысаве была гульня, па-першае, гэта быў чацвёрты тур у нас. Натуральна, што нам там вельмі няпроста прыйшлося, хаця мы і выйгралі, але ў БАТЭ таксама было дастаткова галявых сітуацый, але мы там таксама заслужылі перамогу нейкім правільным стаўленнем да гульні, пастаноўкай гульні.

А сёння хатняя гульня, і паверце, вельмі цяжка псіхалагічна, я не кажу немагчыма, а псіхалагічна цяжка, пасля прайгранага матча ў Гродне вярнуць каманду вось у гэтае пераможнае рэчышча. І тое, што хлопцы сёння справіліся, гэта вялікая заслуга іх, таму гэта дзве розныя гісторыі, але дзве перамогі дасягнуць, – сказаў Скрыпчанка.