Пётр Качура: «Пераход у Кітай – галоўная памылка ў маёй кар'еры»

Былы нападаючы зборнай Беларусі Пётр Качура расказаў, чаму пасля Англіі форвард паехаў гуляць у Кітай.

– Пасля Англіі ў вас не зусім традыцыйны працяг кар'еры быў. Чаму выбралі Кітай?

– Гэта была мая памылка. Мне прапаноўвалі застацца ў «Шэфілдзе». І «Стокпорт» прапаноўваў кантракт на два гады. А самай галоўнай памылкай лічу тое, што не пагадзіўся перайсці ў «Бірмінгем», калі ў клуб трэнерам прыйшоў Стыў Брус. Ён мне два разы тэлефанаваў і клікаў з сабой. Цяпер разумею, калі трэнер кліча, трэба згаджацца без усялякіх сумневаў.

У Кітай зʼяжджаў з-за сямейных абставін. Проста хацеў, каб у жонкі скончылася віза, і яна вярнулася ў Мінск. А я з Кітая – у Англію. Але ўжо без яе. Як я ўжо згадваў, цяжкая была сітуацыя, калі даеш жанчыне крэдытную карту, а тармазоў у яе ў плане марнавання адсутнічаюць. Ды і ў астатнім адносіны былі сапсаваны канчаткова. Менавіта з-за гэтага я і дапусціў гэтую памылку.

У Кітаі быў проста нейкі шалёны ўзровень. Залімітавыя нагрузкі, якія забівалі ўсе гульнявыя якасці. Адпаведна, падстраціў у футбольным плане там шмат. Да таго ж у мяне ўжо не было неабходнай колькасці гульняў за зборную, каб ізноў вярнуцца ў Англію.

– Якія ўражанні ў вас пакінула Паднябесная?

– На самой справе жудасныя. Грошы і зараз там плацяць вялізныя, але ўсё роўна ў футбольным плане мала што змянілася. Двухгадзінныя трэніроўкі ў спякоту пад 40 градусаў, а пасля іх яшчэ і тэст Купера. Гэта было нейкае варʼяцтва. Тэмп гульні ў чэмпіянаце даволі слабы быў. Яны любілі павазіцца з мячом, паказаць, якія яны тэхнічныя. Не было хуткага вертыкальнага футбола, як у Англіі. Цяжка было ў такой сітуацыі найперш нападаючым. Пакуль мяч дойдзе, цябе ўжо некалькі разоў перакрыць паспеюць. Пра кітайскі футбол успаміны негатыўныя. А ў астатнім, вядома: шыкоўны гатэль, вялікія грошы, смачная кітайская ежа, усё проста супер.

Што характэрна, футбол да гэтага часу не ссунуўся з мёртвай кропкі. Калі я прыязджаў у Кітай, будучы трэнерам, заўважыў істотныя змены практычна ва ўсім. Шыкоўныя дарогі, хуткія цягнікі, інфраструктура. Але футбол па-ранейшаму на месцы.

– Ці лічыце пераход у Кітай самай галоўнай памылкай у карʼеры?

– Так, можна назваць самай галоўнай памылкай у маёй карʼеры. Мне было ўсяго 27 гадоў – добры ўзрост для працягу працы ў Англіі. Калі зʼяжджаў, ярка памятаю момант, калі мытнік, пазнаўшы мяне, спытаў, навошта я гэта раблю. Калі б застаўся там, упэўнены, што яшчэ б пагуляў, – распавёў Качура.