Антон Шрамчанка: «У Казахстане фінансавыя праблемы – гэта не па паўгода не плаціць, як у нас. Пачакаць месяц-два

– Мне, наадварот, спадабалася сістэма ў Казахстане. Калі ў клуба гульня, напрыклад, у суботу, то ён ляціць у пятніцу. Трэніруецца там, дзе будзе гуляць, начуе спакойна. І на наступны дзень рыхтуецца да матчу. Гэта не так, як у нас, калі, бывае, у дзень гульні пераадольваеш каля трохсот кіламетраў.

Плюс клуб, які прымае матч, дае гасцям аўтобус. А так, ты або на аўтобусе тры-чатыры гадзіны едзеш, або на самалёце – паўтары-дзве гадзіны максімум, як, напрыклад, вылет у Астану. Так што не бачу тут нічога складанага. Так, бывае, крышку «трусіць». Але кажуць жа, што самалёт – самы бяспечны від транспарту пасля цягніка. Таму, можа, лепш так, чым на аўтобусе вяртацца ў дзве ночы, калі кіроўцу можа хіліць на сон. Так што мне казахстанская сістэма задавальняе.

– А што тычыцца гульнявой спецыфікі – ёсць моцныя адрозненні ад беларускай лігі?

– Вядома. Чым наш чэмпіянат адрозніваўся гадоў пяць-сем таму? Былі легіянеры, якія стваралі канкурэнцыю ўнутры клуба. З-за гэтага каманда выглядала, была больш цэласнай, баявой, тэхнічнай і хуткай. Гэтак жа і там зараз. Не магу сказаць, што мала казахаў гуляе. Але ёсць каманды, у якіх у складзе ўсяго адзін-два мясцовыя гульцы, а ўсе астатнія – то сербы, то бразільцы, то беларусы. Таму зразумела, што там зараз у чэмпіянаце хутчэй людзі, больш тэхнічныя. Што тычыцца спецыфікі – калі ў нас першынство больш тактычнае, з планам на гульню, то там больш індывідуальны падыход. Ёсць асобы, якія могуць стварыць ці вырашыць момант.

– Нельга не спытаць пра «Ардабасы». Каманда Аляксандра Сяднёва нечакана заняла першае месца. Але ў казахстанскай прэсе шмат крытычных стрэл: маўляў, з прамымі канкурэнтамі «Актобе» і «Астаной» яны набралі ўсяго адзін бал. Ды і фінансавыя цяжкасці нікуды не падзеліся. Што скажаце?

– Фінансавыя праблемы? У Казахстане падобнае не толькі ў каманды Сяднёва. Але што значаць гэтыя цяжкасці? Гэта не ў нас праблемы, калі бывала па паўгода не плацілі, па сем-восем месяцаў. У іх затрымка на месяц-два – і гэта ўжо фінансавыя цяжкасці. Зразумела, што ва ўсіх свае запатрабаванні, выдаткі. Вядома, пачакаць месяц-два – не бяда. Але ўсё жадаюць тут і цяпер. Каб не перажываць і не судзіцца потым. Але, думаю, да снежня ўсе пытанні дакладна будуць зачыненыя, – распавёў Шрамчанка.