Трэнер Сівакоў пра працу ў Афрыцы: «Ударыў гульца па ягадзіцы – яны зразумелі, што я не расіст, магу да іх дакрануцца»
Экс-трэнер «Нёмана» Вячаслаў Сівакоў распавёў пра тое, як трэніраваў каманду ў Афрыцы.
– У 1990-м вас накіравалі ў камандзіроўку ў Бенін, дзе паспяхова прапрацавалі цэлы год у камандзе «Драгонс дэ л’Уэме». Як там аказаліся?
– Каб туды накіравалі, трэба было прыкласці намаганні. Не ва ўсіх была магчымасць атрымаць такую камандзіроўку. Але мяне ведалі і паважалі як трэнера, таму пытанне вырашылі. Паехаў у Бенін і не пашкадаваў. Адпрацаваў там годна.
– Як вас, трэнера-легіянера, прынялі ў камандзе?
– Нармальна. Мабыць, мае настаўніцкія падыходы адыгралі пэўную ролю. Аднойчы даў заданне бегчы па крузе. Бачу, які адстае трошкі лянуецца. І я апошняга ціхенька ўдарыў далонню па ягадзіцы. І, што дзіўна, гэта было ўспрынята камандай вельмі станоўча. Яны зразумелі, што я не расіст, што магу да іх дакрануцца. Я адчуў, што яны пачалі глядзець на мяне іншымі вачыма. Ды і ў цэлым там у мяне было да футбалістаў такое ж стаўленне, як і тут.
– Хацелася працягнуць працу ў Беніне?
– Шчыра кажучы, так. Застаўся б яшчэ на нейкі час. Але ў мяне быў гадавы кантракт. І, як я зразумеў, у іх узніклі праблемы фінансавага плана. І развітваліся са мной вельмі цеплыня. Правады зладзілі такія, што з'яжджаць не хацелася. У мяне быў другі трэнер, які ведаў рускую мову. Асвоіў яго, калі вучыўся ў Кіеве. Ён быў у мяне ў якасці перакладчыка. І трэба сказаць, што перадаваў маю інфармацыю гульцам вельмі правільна, нічога не скажаючы, – сказаў Сівакоў.
