Старшыня БФСТ «Дынама» Абяромка: «Спартсмен, які жадае дасягнуць вынікаў павінен быць патрыятычным чалавекам, разумець, што выдзяляюцца сродкі, якія ў іншыя сферы не ўкладваюцца»

Старшыня цэнтральнай рады БФСТ «Дынама» Ігар Абяромка распавёў аб падтрымцы з боку супольнасці і дзяржавы беларускіх спартоўцаў.

– Дынамаўцы неяк вельмі моцна вылучаліся. Што іх характарызуе?

– Гэта дысцыплінаванасць. Па-другое, свая гісторыя. Гэта такое грамадства больш стогадовае, 100-гадовы юбілей. Як стваралася гэтае грамадства? У тыя часы наперад глядзелі нашыя папярэднікі. Толькі сфармавалася дзяржава, скончылася вельмі цяжкая, страшная грамадзянская вайна, інтэрвенцыя, голад. Толькі пачалі ўсё аднаўляцца. І ўсюды пачалі развіваць спорт. Такая вялікая колькасць маладых людзей, якая была прызвана ў гэтую праваахоўную сістэму, была вельмі галодная да развіцця фізічнай культуры і спорту.

– Чаму менавіта спорт пачалі развіваць?

– Гэта дае магчымасць чалавеку спраўляцца з цяжкасцямі. Два складнікі былі. Адна – гэта дапамога ў баявой падрыхтоўцы. А другая – гэта спартыўныя забавы, святы і спаборніцтвы. Потым на базе таварыства пачалі арганізоўвацца і грамадзянскія клубы па розных відах спорту, пачынаючы з гульнявых відаў спорту. Знакамітае наша футбольнае «Дынама», хакейнае «Дынама». Гэта яшчэ з савецкіх часоў дзве каманды, якія заўжды ЦСКА давалі вельмі вялікую канкурэнцыю.

– А потым з'явіліся жанчыны.

– Секцыі адкрываюцца ў дзіцяча-юнацкіх спартыўных школах. Секцыя ж для ўсіх ахвочых. Яна не асацыюецца з праваахоўнай структурай. У нас праваахоўная дзейнасць – гэта службова-прыкладныя віды спорту. Гэта зусім розныя напрамкі, але развіваецца толькі сярод людзей у пагонах. А спартыўныя складальнікі або тыя віды спорту, якія ўваходзяць у праграму Алімпійскіх гульняў, развіваюцца ў дзіцяча-юнацкіх спартыўных школах. Мастацкая гімнастыка – у Беларусі адна з самых лепшых школ, наша дынамаўская.

– Гэта значыць, вы не шкадуеце на сваіх дзяўчат ні сіл, ні падтрымкі?

– Падтрымкі вядома. А наша, напрыклад, аддзяленне па веславанні на байдарках і каноэ. Тамака таксама вельмі шмат дзяўчынак займаецца. Нашы зборныя, дынамаўцы.

– За 100 гадоў «Дынама» выхавала не адну тысячу вядомых, гераічных людзей. Ці ёсць такія асобы, якія прайшлі праз 100 гадоў і заўсёды актуальныя, на якіх зараз растуць нашы дзеці?

– Гэта Леў Яшын, наш знакаміты брамнік. Гэта наш агульны здабытак – і Расіі, і Беларусі. Бяром суверэнную Беларусь. Вазьміце нашых дынамаўцаў. Бяром мужчын. Самыя знакамітыя – гэта ў першую чаргу весляры. Аляксандр Масяйкоў, Аляксандр Багдановіч, другі Багдановіч (два браты знакамітыя). Бяром нашага плыўца Бокія. Нягледзячы ні на што! Паглядзіце, як з гэтага чалавека можна браць прыклад, які малайчына. Дар'я Домрачава.

– Так, нарэшце перайшлі да жанчын.

– А вы вазьміце той фурор на Алімпійскіх гульнях, які зрабіла на 100-метроўцы наша спартсменка. Юлія Несцярэнка. Наша «Белая маланка».

– Прысвячэнне ў дынамаўцы – гэта проста рытуал ці гэта нешта нясе?

– Той спартсмен, які хоча дасягнуць нейкіх вынікаў, нават перамагчы сябе, павінен быць у першую чаргу патрыятычным чалавекам. Ён павінен разумець, дзеля чаго ён гэта ўсё робіць, хто дае яму магчымасць. Усе гэтыя рытуалы паказваюць, падказваюць. Калі мы вучыліся ў школе, я ўспамінаю сваё дзяцінства, мы паступова станавіліся спачатку акцябратамі, потым піянерамі, камсамольцамі. Я гэта памятаю на ўсё астатняе жыццё. Можа, нейкіх дэталяў не разумею. Таксама ў спорце ёсць пэўныя рытуалы, традыцыі, якія мы з дзяцінства павінны прывіваць нашым дзеткам. Гэта ў першую чаргу для любові да Радзімы, якая дала магчымасць дасягнуць вышынь. Каб яны разумелі, што наша краіна робіць, каб асобны спартсмен мог спакойна трэніравацца, займацца, што на яго выдзяляюцца немалыя сродкі, якія, магчыма, у іншыя сферы і не ўкладваюцца. А на спорт наша дзяржава практычна ніколі нічога не шкадавала.

– А сёння колькі трэба прыблізна, каб выхаваць алімпійскага чэмпіёна дынамаўца? Не падлічвалі, колькі грошай затрачана?

– На ўзроўні дзіцяча-юнацкіх спартыўных школ выпускаецца падрыхтаваны спартсмен, ён пераходзіць у іншае звяно, у маладзёжку. Там ужо на ўзроўні Міністэрства спорту і турызму ствараюцца каласальныя ўмовы, пачынаючы ад медыцынскага забеспячэння і заканчваючы проста бытавымі пытаннямі. І паглядзіце, якія ў нас стыпендыі за перамогі.

– А трэба падтрымліваць?

– Абавязкова. Кіраўнік дзяржавы заўсёды гаворыць: пакажыце вынік, мы вас ніколі не забудзем, – сказаў Абяромка.