Трэнер Сабаленкі Дуброў: «На АО яна ў цэлым вячэрала амаль заўсёды ў нумары адна, ніхто яе не чапаў. Мы ёй толькі прыносілі чарэшню, гэта была мая праца»
Трэнер Арыны Сабаленка Антон Дуброў расказаў аб тым, як удаецца знаходзіць баланс у зносінах з эмацыйнай тэнісісткай, асабліва на важных турнірах.
– А як вы знаходзіце баланс з Арынай? Трэніроўка або матч завершаны – разбягаецеся па розных кутах? Даеце сабе магчымасць адпачываць сябар ад сябра?
– Абсалютна адэкватна. Ёсць песня ў Лепса, не зусім цэнзурная – «######### [абрыдлыя] рожы». Я ў нейкі момант ёй скінуў, яна потым паказвала, што так і ёсць: кожны дзень бачыш адну і тую ж асобу. Нават інтанацыя пачынае ўжо злаваць з часам.
Як у любых адносінах, часам патрэбен адпачынак. Адэкватна ўспрымаеш, калі бачна, што чалавек ад цябе стаміўся. Або на турнірах сам імкнешся яшчэ менш кантактаваць, таму што велізарная колькасць эмоцый выліваецца вонкі. Дык лепш мы тут адыдзем назад, дадзім ёй больш свабоды.
Калі турніраў няма, то эмоцый больш, у ёй больш за ўсё бурліць, так што можам больш размаўляць, часцей разам есці. На гэтым турніры яна ў цэлым вячэрала амаль заўсёды ў нумары адна, ніхто яе не чапаў. Мы ёй толькі прыносілі чарэшню, гэта была мая праца.
– Арына прасіла менавіта чарэшню?
– Ды мы проста пажыраем садавіна, у Аўстраліі няхітра. Манга, мне здаецца, яна з'ела пару кілаграмаў, мусіць.
– А як у цэлым падчас турніру не перабраць з ежай? Паесці ўсе любяць.
– У цэлым калі трэніруешся да і падчас турніру, ты сябе абмяжоўваеш. Прымаеш ежу 3-4 разы на дзень, але асноўнае - недаядаць.
Галоўная праблема – вячэрнія пажырушкі, якія называюцца «дакінуцца». Вось гэта павінна адразу спыняцца. Яна вельмі любіць жэлацінкі. Пасля фіналу Джэйсан прынёс ёй пакаванне жэлацінак і сказаў: «Вось на самой справе, дзеля чаго ты гуляла». Яна жэлацінку гэтую чакала тры тыдні, – распавёў Дуброў.
