11 найненавіснейшых футбалістаў XXI стагоддзя

Нядаўна выданне FourFourTwo склала рэйтынг найненавіснейшых людзей у сусветным футболе. На першае месца яны паставілі былога гульца «Манчэстэр Сіці» і іншых англійскіх клубаў Джоуі Бартона, які ў студзені негатыўна выказаўся супраць пакета дапамогі Украіне, назваўшы яго «чарговым пустым марнаваннем».

Мы вырашылі скласці свой рэйтынг найненавіснейшых футбалістаў нашага стагоддзя. Тут не будзе Месі ці Раналду, бо колькасць іх хейтэраў лёгка кампенсуецца колькасцю фанатаў. А гэтых хлопцаў любілі толькі фанаты каманд, за якія яны гулялі.

11. Вінісіус Жуніяр

Ужо ў свае 23 умудрыўся стаць аб'ектам нянавісці з боку амаль усіх клубаў Ла Лігі. Бясспрэчна, адзін з найталенавітых гульцоў свету паводзіць сябе на полі вельмі правакатыўна, рэгулярна атрымліваючы па нагах ад супернікаў. Заўзятары «дзякуюць» яго адкрытымі праявамі расізму, Віні адказвае слязамі, як у матчы з «Валенсіяй».

У пачатку мінулага сезона бразілец святкаваў свае галы, танчачы самбу. Нібыта нічога дзіўнага, але супернікаў гэта вельмі злавала. Перад дэрбі з «Атлетыка» Коке сказаў, што калі гэта паўторыцца, то ў бразільца будуць праблемы. Тады Віні не забіў, але перад наступным дэрбі заўзятары «матраснікаў» павесілі яго ляльку ў цэнтры Мадрыда. Яшчэ скандал здарыўся ў матчы з «Валенсіяй», дзе супраць яго фаліў Паўліста. Заўзятары пісалі ў Twitter: «Калі Паўлісту аштрафуюць, усе нармальныя іспанцы павінны скінуцца», твіт лайкнуў нават спортдыр «Севільі» Мончы, але потым прыбраў лайк.

Іспанская прэса ўвесь час пераказвае дыялогі Вінісіуса з іншымі футбалістамі, як гэта было з «Мальёркай»: «Вам давядзецца шукаць новую працу пасля канчатка кар'еры, у вас ніколі не будзе такіх грошай, як у мяне». Многія гульцы лічаць, што ён спекулюе на тэме расізму: «Калі яго называюць правакатарам, ён выкарыстоўвае тэму расізму ў якасці джокера», – казаў капітан «Мальёркі» Антоніа Раільё. Былы галкіпер «Малагі» і зборнай Камеруна Карлас Камяні таксама лічыць, што Віні часам заносіць: «Думаю, калі б Вінісіус паводзіў сябе спакайней, яго б абражалі значна менш. У Іспаніі ёсць нямала цемнаскурых футбалістаў, але яны не пакутуюць ад расізму кожныя выходныя».

10. Неймар

Цяжка ўявіць сярод топ-футбалістаў больш неадназначную асобу, чым Неймар. Найлепшы бамбардзір у гісторыі зборнай Бразіліі, футбаліст, які зачароўвае сваёй гульнёй і вытанчанымі фінтамі, але ўсенароднай любві, як гэта было з Раналдыньё, у яго няма. Заўсёды знойдзецца некалькі прычын хэйціць бразільца. Спачатку ўсе называлі яго дайверам – за любоў падаць і выдаваць неверагодныя грымасы болю. Дзеля справядлівасці, Нея сапраўды шмат б'юць па нагах, але ён майстар правакаваць. Напрыклад, за любімы фінт «вясёлка» яму прылятала па нагах у Іспаніі, а ў Францыі нават суддзя прасіў больш павагі да супернікаў. Піжонскі стыль гульні – фірмовы знак Неймара.

Таксама яго часта абвінавачваюць у парушэнні дысцыпліны, чым дакладна не здзівіш Бразілію. Але знакамітыя паездкі на дзень нараджэння сястры пасярод сезона ўжо сталі легендарнымі. Акрамя таго, футбаліст паўсюль возіць з сабой вялікую світу, якую трэба карміць і паіць. Ёсць пытанне і да выбару каманд, бо ён ехаў з «Барсы», каб выйсці з ценю Месі, а атрымалася, што трапіў у цень Мбапэ, а затым, так і не атрымаўшы «Залаты мяч», адправіўся ў Саудаўскую Аравію.

9. Маўра Ікардзі

Маўра цалкам мог стаць легендай «Інтэра», колькасць галоў, якія ён забіваў за «нерадзуры», была проста касмічнай, але не гэтым ён увойдзе ў гісторыю. Спачатку форвард патрапіў у любоўную гісторыю, адбіўшы жонку ў свайго старэйшага таварыша Максі Лопеса. Але тут не ён першы, і не ён апошні, Джон Тэры і Раян Гігз рабілі і горшыя рэчы. Аднак раман з Вандай часта нагадваў мыльную оперу, дзе футбол саступаў месца дзікім амурным перыпетыям са здрадамі і хайпам у сацыяльных сетках. Ікардзі ўсё больш успрымалі як персанаж свецкай хронікі, нягледзячы на тое, што ён нядрэнна гуляў у футбол.

У 23 гады Ікардзі выпусціў аўтабіяграфію, дзе наехаў на фанаў «Інтэра» і сказаў, што сустрэўся б з кім-небудзь з іх, маючы за спіной аргенцінскіх бандытаў. «Мы думалі, што Ікардзі – прыдурак, як і большасць рабят у яго ўзросце, але добры хлопец. Мы памыляліся», – адрэагавалі фаны. Пры гэтым Маўра насіў капітанскую павязку ў клубе.

Акрамя любоўных гісторый, Ванда Нара любіць казаць пра футбол на тэлебачанні, абараняючы свайго мужа, але пры гэтым абражаючы іншых. Пад раздачу нават трапіў тады яшчэ зусім малады Лаўтара Марцінес. Больш таксічнай пары ў сусветным футболе не знайсці.

8. Марыё Балатэлі

Марыё – адзін з галоўных талентаў пакалення, або галоўны балван свайго часу. Спачатку ўсе гісторыі з феерверкамі ў ваннай, манішкамі і «Why always me» ўспрымаліся як праблемы росту цяжкага падлетка, але з часам стала ясна, што гэты падлетак ніколі не вырасце. Колькі б нерваў бедны Міно Раёла не патраціў на падапечнага, той усё яшчэ жыў у сваім свеце. Менеджар, які мог прадаваць пясок у Сахары, прызнаваўся пасля «Ліверпуля»: «Патрэбныя намаганні, каб ён зноў стаў камусьці патрэбен».

У Бала мала сапраўды асабістых ворагаў (акрамя Джэймі Карагера, магчыма), але слова, якое ў кантэксце Марыё ўспамінаюць часцей за ўсё – «расчараванне». Балатэлі падводзіў партнёраў, трэнераў, агентаў і, нарэшце, падводзіў самога сябе, хоць і жыве даволі вясёлае жыццё.

7. Эміліяна Марцінес

Пра дзівака Марцінеса да ЧС-2022 ведалі не тое каб многія, хаця яму ўжо было 30 гадоў. Ну, гуляў сабе аргентынец у Англіі, зорак з неба не хапаў, быў трэцім-чацвёртым галкіперам у «Арсенале», нават у сціплым «Хетафэ» не змог замацавацца. У тое, што ён калі-небудзь стане адным з самых вядомых брамнікаў свету, наўрад ці верылі нават фанаты «Астан Вілы», дзе ён нарэшце знайшоў сябе. Аднак Скалоні запрасіў яго ў зборную, калі Эміліяна ўжо было 29 гадоў, чым запусціў працэс: заўзятары «Вілы» і Аргентыны яго любяць – усе астатнія лічаць, што ён не ў сабе.

У паўфінальнай серыі пенальці Кубка Амерыкі-2021 ён крычаў Еры Міна: «Глядзі мне ў вочы. Я ведаю, куды ты будзеш біць, я з'ем цябе». Ужо тады яго эксцэнтрычныя святкаванні выклікалі пытанні, але зорны час Дыбу наступіў на ЧС. Прыкладванне ўзнагароды найлепшаму галкіперу турніру да прычыннага месца і святкаванне з маскай Мбапэ раззлавалі ўсіх. Прафілактычную гутарку праводзіў нават трэнер «Вілы» Унаі Эмеры.

6. Луіс Суарэс

Гэта сёння ўругваец паважаны мужчына, за плячыма якога бачная кар'ера, але ў пэўны перыяд жыцця, у адэкватнасці Луісіта сумняваліся нават у кіраўніцтве «Барсы». Былі чуткі, што каталонцы хацелі ўнесці пункт у кантракт, які забараняе Суарэсу кусацца. Нагадаем, што да пераходу ў Іспанію Луіс пакусаў Адман Баккала з «ПСВ», Браніслава Іванавіча з «Чэлсі» і Джорджыа К'еліні на ЧС-2014.

Акрамя таго, у паслужным спісе форварда ёсць знакаміты сейв у матчы з Ганай, за што яго да гэтага часу ненавідзіць уся Афрыка, а таксама расісцкі скандал з Эўрай, праз які уругвайца дыскваліфікавалі на восем матчаў. У нейкі момант Луіс супакоіўся, але як забыцца на такое цёмнае мінулае?

5. Рахім Стэрлінг

Калі б у Рахіма нешта не атрымалася ў футболе, то плаванне стала б для яго выратаваннем. Магчыма, галоўны нырэц у сусветным футболе прама цяпер. Бедныя датчане да гэтага часу не могуць забыць яго палёт у паўфінале Еўра-2020, а заўзятары данецкага «Шахцёра» з радасцю падзеляцца досведам, як гэта прыкра. Пасля матчу з «гарнякамі» англічанін нават прасіў прабачэння ў арбітра і супернікаў: «Я хацеў ударыць мяч, а потым не ведаю, што адбылося. Я спатыкнуўся аб газон і праехаўся па ім. Прашу мяне дараваць».

Яшчэ адна прычына хейту: сквапнасць і празмерная любоў да раскошы. Джэймі Карагер часта падкрэслівае, што Рахім занадта хвалюецца багаццем, якое трэба заслужыць. Адразу пасля вылету з Еўра-2016 Стэрлінг паказаў у сацсетках срэбны ўнітаз і ракавіну, інкруставаную каштоўнымі камянямі ў доме, які ён купіў сваёй маці. Частка заўзятараў проста ашалела ад злосці, улічваючы вынік «трох ільвоў».

А для фанаў «Ліверпуля» ніякіх прычын не трэба, яны проста лічаць выхаванца сваёй акадэміі здраднікам, які перайшоў у стан галоўнага суперніка.

4. Дыега Коста

Пра гэтага персанажа большасць паспела прызабыць, але бразілец з іспанскім грамадзянствам у свой час стаў правобразам стылю «Атлетыка» Дыега Сімяонэ, ад якога яны да гэтага часу не могуць пазбавіцца. Грубы, падлаваты, але эфектыўны Дыега пакінуў пасля сябе след у Ла Лізе і АПЛ.

Ён наступаў на Эмрэ Джана, знішчаў беднага Ларана Касьельні, за якога змушаны быў заступацца Габрыэлу Паўліста. Не пабаяўся даць па рэбрах самому Марцін Шкртэлу і ўкусіць Гарэта Бары. У свой час ён нават спрабаваў схапіць за горла рэферы Хіля Мансана, за што атрымаў восем матчаў дыскваліфікацыі, але за гэта мы яго не асуджаем.

3. Пепэ

Сёння ветэран «Порту» ставіць рэкорды футбольнага даўгалецця, выходзячы супраць гульцоў, якія ўдвая маладзейшыя за яго, але ў свае маладыя гады партугалец быў сапраўды буйнай галавой. У 2009-м гулец «Хетафэ» Каскера зваліўся пасля барацьбы з абаронцам «Рэала», пасля чаго той пайшоў у атаку і пачаў трэсці суперніка. Гэты эпізод надоўга стаў візітнай карткай Пепэ.

У 2012-м Пепэ пайшоў танчыць у распранальні «Левантэ», здзекуючыся з суперніка.

Нават у 38 гадоў Пепэ пазмагаўся з дырэктарам «Спортынгу» проста на футбольным полі. Хоць па колькасці чырвоных картак яму да Рамаса яшчэ далёка, але гэтая пара абаронцаў была адной з найменш прыемных для супернікаў у XXI стагоддзі.

2. Серхіа Рамас

Вялікі капітан «Рэала» сапраўды атрымае сваё месца ў пантэоне зорак сусветнага футбола, але і сярод найненавіснейшых персон таксама будзе стаяць яго крэсла. Проста факт: Серхіа – лідар па колькасці чырвоных картак у Ла Лізе і ЛЧ. У абаронцы была дзіўная статыстыка: ён выдаляўся кожныя 25 матчаў за «Рэал», прычым у зборнай трымаўся без чырвоных больш за 170 матчаў.

За межамі Мадрыда яго любілі нямногія. Гэта ён зламаў Салаха ў кіеўскім фінале ЛЧ, а на папрокі англійскіх СМІ адказваў: «Можа, яшчэ Фірміна застудзіўся, таму што на яго ўпала кропля майго поту?»

У фінале ЛЧ супраць «Юве» справакаваў выдаленне Хуана Куадрада, карціна ўпаўшы пасля руху рукой калумбійца. Тэлевізіёншчыкі нават выхапілі эпізод, дзе Рамас вучыць самога Крышытану правакаваць Габі з «Атлетыка». Да нядаўняга часу яго ненавідзелі нават фаны роднай «Севільі», лічачы здраднікам, але цяпер Серхіа спрабуе выправіцца.

1. Марка Матэрацы

Калі вы не заўзятар «Інтэра», то да першага месца пытанняў не павінна быць. Канешне, правакацыя Зідана ўвайшла ў гісторыю футбола, гэты ўдар у грудзі Марка ужо стаў класікай, але не Зіданам адзіным. Матэрацы заўсёды цішком збіваў сваіх супернікаў, асабліва не гледзячы, хто перад ім. Яшчэ на світанку кар'еры, выступаючы за «Перуджу», ледзь не адарваў ногі Джанлуке Леніне, а ў 2006-м нават пераехаў самога Ібру на поле.

Помста ад шведа прыйшла праз пяць гадоў, калі ён у міланскім дэрбі высек Марка каленам у галаву. «Якое цудоўнае дэрбі, мы перамаглі, а Матэрацы ў лякарні», – не мог стрымаць асалоду Піпа Індзагі, які таксама пакутаваў ад абаронцы «нерадзуры».

У 2010-м «Інтэр» перамог «Барселону» ў ЛЧ, але юны Марыё Балатэлі не хацеў святкаваць з усімі. Матэрацы пасля матчу зарадзіў яму буцай у твар – такое вось выхаванне для юнага футбаліста. Канешне, па-за полем Марка выдатны хлопец і нават дапамагаў Балатэлі пасля аперацыі ў лякарні, але на полі з ім сустракацца ніхто не хацеў.

Фота: Elmar Kremser/SVEN SIMON/Global Look Press