Ратаваць Брэст будзе легенда БАТЭ, якая беспаспяхова паднімала юнацкі футбол у Беларусі: яе кумір – Вяргейчык, у памочніках – людзі з «Шахцёра»
Аляксандр Юрэвіч упершыню стаў (ці не стаў?) галоўным на дарослым узроўні.
У брэсцкім «Дынама» не сталі цягнуць з заменай Ігару Крывушэнку, і падышлі да пытання нестандартна. Фармальна новы галоўны трэнер не прызначаны, але ў трэнерскі штаб увайшлі трое новых спецыялістаў: 43-гадовы Аляксандр Юрэвіч, які таксама ўзначальвае зборную Беларусі U-17, 45-гадовы Сяргей Нікіфарэнка і 47-гадовы Вадзім Ласоўскі (абодва ў свой час трэніравалі салігорскі «Шахцёр» і ўсе трое за яго гулялі).
Але галоўным усё ж будзе Юрэвіч. У спецыяліста няма трэнерскай ліцэнзіі PRO, і гэтая фармальнасць перашкодзіла яму заняць пасаду афіцыйна. Таму па паперах кіраўніком штаба стане па факце памочнік Нікіфарэнка. Ад Крывушэнкі ў спадчыну Юрэвічу дасталіся Аляксандр Валадзько і Уладзімір Селькін - трэнеры прадоўжаць працаваць.
Юрэвіч скончыў як гулец (яго можна лічыць як легендай БАТЭ, так і легендай «Шахцёра») у канцы 2016-га і адразу перайшоў на трэнерскую працу. Вось як атрымліваецца ў двойчы найлепшага абаронцы чэмпіянату Беларусі.
Пачынаў у Салігорску
Пасля заканчэння кар'еры футбаліста Юрэвіч увайшоў у трэнерскі штаб дубля "Шахцёра", які ўзначальваў Нікіфарэнка, якога толькі адхілілі ад кіраўніцтва першай камандай. Разам трэнеры прапрацавалі ўсяго паўгода. У ліпені 2017-га ў «Шахцёр» прызначылі Марэка Зуба, а Юрэвіча перавялі яму ў асістэнты. Ласоўскі ў той жа час прайшоў зваротны шлях - з першай каманды ў дубль памочнікам Нікіфарэнкі. Тады дублёры "гарнякоў" сталі чэмпіёнамі краіны.
Польскі коуч надоўга ў Салігорску не затрымаўся - у пачатку 2018-га Юрэвіч стаў дапамагаць у другой камандзе Нікіфарэнку разам з Ласоўскім. Трыа адпрацавала два сезоны. За гэты час дубль «Шахцёра» вышэй за пятае месца не паднімаўся.
Узначаліў зборную пасля прызначэння Вяргейчыка
Адразу пасля пераходу ў трэнерства Юрэвіч у сваіх інтэрв'ю пачаў нахвальваць Юрыя Вяргейчыка, які доўгі час быў кіраўніком у салігорскім клубе. Гучала, што Вяргейчык - гэта «чалавек, якога на сваім футбольным шляху люблю і паважаю больш за ўсіх» і што «калі б Вяргейчык некалькі гадоў таму прыйшоў у «Дынама» і спрацаваўся б з Чыжом, то, упэўнены, каманда дасягнула б вышынь БАТЭ» . Юрэвіч прапаноўваў на той момант яшчэ дырэктару "Шахцёра" вярнуцца да трэнерскай дзейнасці і "даказаць, што ён у вялікім парадку" або перайсці на кіруючую пасаду ў федэрацыю, дзе "можа нашмат больш зрабіць для футбола".
У выніку ў 2019-м Вяргейчык стаў першым намеснікам старшыні АБФФ, а ў апошні дзень таго ж года Юрэвіч узначаліў юнацкую зборную Беларусі, якую склалі з футбалістаў не старэйшых за 2004 год нараджэння.
Якія былі поспехі з U-17
Праз пандэмію каранавіруса на міжнародным ўзровені падапечныя Юрэвіча паспрабавалі сябе толькі ў пачатку 2021-га. Першай сур'ёзнай пробай стаў Кубак развіцця, які сабраў усяго чатыры зборныя. Там беларусы пацярпелі фіяска, прайграўшы ўсе тры матчы - Малдове (1:3), Казахстану (2:4) і Таджыкістану (1:4).
Юрэвіч тлумачыў няўдачу псіхалогіяй: маўляў, не можа дагрукацца да падапечных, якія "баяцца саміх сябе і прайграюць у першую чаргу самі сабе". Таксама трэнер наракаў, што на падрыхтоўку ў каманды было ўсяго дзесяць дзён, аднак долю адказнасці ўзяў і на сябе. Больш за ўсё на турніры Юрэвіча ўразіла зборная Таджыкістана, якая заняла першае месца. Дайшло да таго, што спецыяліст прапанаваў ісці па футбольным шляху сярэднеазіяцкай краіны і ўвесці інстытут юнацкіх зборных. Прапанова палягала ў тым, каб сабраць па краіне найлепшых маладых футбалістаў і за два-тры гады паспрабаваць зляпіць з іх каманду, што будзе выступаць за Беларусь на міжнародным узроўні. Пазней Юрэвіч крыху дакруціў гэтую ідэю. У ягоным прадстаўленні варта было сабраць дзясятку найлепшых у Беларусі трэнераў і адабраць для іх на некалькі гадоў найлепшых беларускіх гульцоў. Незадаволенасць клубаў у такой сітуацыі гасілася аргументам, што гульцоў ім вернуць назад, прычым яны будуць адпавядаць як мінімум узроўню ЧБ.
У тым жа 2021-м у Барысаве і Мінску прайшлі матчы першага раунда адбору на юнацкага ЧЕ-2022. Родныя сцены камандзе Юрэвіча не дапамаглі - нічыя са Славакіяй (0:0), параза ад Англіі (0:1), перамога над Арменіяй (2:0) і выніковае трэцяе месца ў квартэце. Трэнер дзякаваў камандзе за намаганні (яна спыніла барацьбу ў турніры) і казаў, што «галоўная наша бяда, што мы патрабуем нейкага выніку».
Пасля няўдач АБФФ не стала звальняць Юрэвіча, і ён рыхтаваў каманду да Кубка развіцця-2022. Там зборнай удалося заняць трэцяе месца дзякуючы перамозе 4:0 над Таджыкістанам - тым самым, які трэнер прапаноўваў узяць за ўзор. Пры гэтым каманда Беларусі з футбалістаў на год маладзейшых за падапечных Юрэвіча таксама ўдзельнічала ў турніры і здолела прабіцца ў фінал - і там толькі па пенальці саступіла Ізраілю.
Перад кваліфікацыяй на ЧЕ-2023 трэнер наракаў на недахоп міжнародных матчаў. «Гэта адсоўвае вельмі глыбока», - сумаваў Юрэвіч, называючы сябе і каманду ахвярай абставінаў - відаць, пад абставінамі мелася на ўвазе вайна ва Украіне пры падтрымцы рэжыму Лукашэнкі.
Той раунд юнацкая зборная таксама завяршыла на трэцім радку ў сваёй групе. Беларусы зноў абгулялі Арменію (5:2), падзялілі ачкі з Ірландыяй (2:2) і саступілі Нарвегіі (0:4). Аднак чатырох ачкоў хапіла, каб прайсці ў элітны раунд ЧЕ.
Ледзь не вывеў зборную на ЧЕ
Апошнім этапам падрыхтоўкі да фіналу кваліфікацыі Еўра стаў Кубак развіцця-2023. Там у Юрэвіча і яго падапечных было мала падстаў для радасці - адна перамога над Узбекістанам U-16 (3:0) і паразы ад Расіі U-16 (0:2), Казахстана (0:1) і Ірана (0:2). . Па выніку каманда на дамашнім турніры заняла шостае месца з васьмі.
Праз паўтара месяца зборная U-17 адправілася ў Сербію і там ледзь не здабыла пуцёўку ў фінальны раунд юнацкага Еўра. Футбалісты Юрэвіча пачалі міні-турнір з валявой перамогі над гаспадарамі 2:1, забіўшы па мячы ў канцоўцы кожнага тайма. Наступны матч беларусы пачалі зусім ідэальна - ужо да 13-й хвіліны абгульвалі Ізраіль 2:0. Аднак перамогу ўтрымаць не здолелі - ізраільцяне ўсталявалі канчатковы лік 2:2 на 83-й хвіліне.
Перад заключным матчам у групе Беларусь ішла на першым месцы, маючы чатыры ачкі. Каб не залежаць ад выніку паралельнага матча, камандзе Юрэвіча было неабходна абгуляць Боснію і Герцагавіну. Аднак нематываваныя балканцы, у якіх ужо не было шанцаў на праход далей, перамаглі 2:1 і не пусцілі беларусаў на Еўра - каманда Юрэвіча ў выніку ўпала на трэцяе месца ў квартэце.
- Акунаешся ў дубль, калі прыходзіш з вялікага футбола – там людзі трапляюць па мячы праз раз. Думаеш: "Ё-маё, што гэта такое". Адбываецца перыяд адаптацыі. Пабыў я два гады ў дублі, патрапіў да юнакоў 15-16-летніх і першы час, калі глядзеў матчы, не разумеў наогул, што гэта такое. Гэта футбол ці што. Да гэтага таксама трэба было прывыкнуць. І вось калі я прывык і ўжо мяне зацягнула, я гляджу на вялікі футбол ці на чэмпіянат дублёраў з думкай: "Вау, які там футбол!" Таму гэта розныя рэчы, - распавядаў пра свой досвед Юрэвіч.
Зараз ён мае зноў заняцца "вау-футболам", і гэта першая самастойная праца на дарослым узроўні.
