Пераможніца ЧЕ-1958 экс-бягунка Ермалаева: «У 9 гадоў напісала Сталіну: «Дашліце, калі ласка, скрыню печыва». Хутка тату і маму ўзялі ў НКВД на тыдзень. Потым яны мяне здорава збілі»

Чэмпіёнка Еўропы 1958 года па лёгкай атлетыцы ў бегу на 800 метраў Лізавета Ермалаева ўспомніла, як у 1939 годзе напісала ліст на імя кіраўніка СССР Іосіфа Сталіна.

– Ведаеце, калі дзяўчынцы дзевяць гадоў, то яна шмат чаго яшчэ ў жыцці не разумее. Яна чуе па радыё, чытае ў газетах, што Сталін – самы-самы, начамі не спіць, толькі і думае, як зрабіць жыццё народа лепшым.

А мы вось галодныя ўвесь час. І вось я пішу яму: «Дарагі таварыш Сталін, мы вас вельмі любім. Вы добры чалавек, але мы ніколі не бачылі печыва і не елі яго. Дашліце нам, калі ласка, скрыню печыва. Проста нас шмат, вельмі хочацца паспрабаваць яго, і каб хапіла на ўсіх».

А нас у сям'і шасцёра, не лічачы таты і мамы. Вось іх хлопцы з НКВД неўзабаве і ўзялі. Мы цэлы тыдзень дома плакалі, бо адтуль рэдка хто вяртаўся. А потым іх адпусцілі: маўляў, скажыце дзякуй, што гэтае дзіця напісала.

– Цікава, што вам сказалі бацькі, вярнуўшыся з НКУС.

– Мяне здорава збілі – на ўсё жыццё запомніла спражку татавага рамня, доўга потым з рубцамі на спіне хадзіла. Яны вельмі спалохаліся: «Ты што, нас пасадзіць хацела?»

Тады ўсе баяліся: бацькі нашыя, мы, думаю, што і ўсе жыхары СССР. На генетычным узроўні гэты страх у нас да гэтага часу сядзіць, ён нікуды не падзеўся. Вельмі складана паправіць тое, што закладвалася стагоддзямі, – падзялілася Ермалаева.

Экс-спартсменка нарадзілася і вырасла ў расійскім горадзе Ворсма, аднак у пачатку 1950-х пераехала ў Мінск. Пасля спартыўнай кар'еры стала трэнерам, атрымала званне «Заслужаны трэнер БССР». Цяпер Ермалаева жыве ў Мінску, у красавіку ёй споўнілася 93 гады.