Абаронца «Мінска» Мікульскі: «Мы ўсе сапраўды ставімся да сваёй прафесіі, імкнемся быць лепш з кожным днём»

Абаронца «Мінска» Уладзіслаў Мікульскі пракаментаваў фінальную серыю чэмпіянату Беларусі па баскетболе.

– 2-0 гэта лепш, чым 1-1 і значна лепш, чым 0-2. Ці згодныя з такім сцверджаннем?

– Вядома, выйграваць заўсёды прыемна, і ў нас стаіць задача. Мы хочам выйграць, і мы паступова да гэтага рухаемся. На рахунак якасці гульні, у мінулай гульні мы дапусцілі 10 страт. Я лічу, што гэта на 8 з 10 суперякасны баскетбол.

Сёння мы паказалі выдатную абарону. Былі моманты, калі мы расслабляліся, за гэта адразу трэнер нас трошкі абрываў.

Мы атрымалі ўрок у тыдзень таму ў серыі з «Рубонам». І для сябе, я думаю, і для ўсіх стала зразумела, што мы не павінны расслабляцца, у нас няма нейкіх завоблачных рэзерваў. Мы павінны, як і ўсё, выходзіць і сантыметр за сантыметрам забіраць. І прытрымлівацца плана, які распрацаваў трэнерскі штаб. Мы павінны ў біцца і выйграваць.

– Зразумела, што дзве перамогі ў скарбонцы, але розніца ў першай гульні гэта было ўсяго плюс 4, і куча выдаткаваных нерваў, па-другое, усё значна прасцей, усе чвэрці выйграныя, плюс 33 на табло. У чым каласальная розніца па выніку двух матчаў?

– Мы дадалі ў абароне, мы патрапілі ў свае кідкі, мы нарэшце ў плэй-оф мы патрапілі. Недзе больш, чым звычайна, але мы працуем, і гэтае следства нашай цяжкай працы ў зале кожны дзень.

Мы ўсе сапраўды ставімся да сваёй прафесіі, імкнемся быць лепш з кожным днём. Каманда «Гродна», дастаткова моцная каманда, там сабраныя добрыя выканаўцы, тое, што першую гульню мы выйгралі +4, а другую больш за 30, усё залежыць ад нас.

Як сказаў трэнер, калі мы добра гуляем у абароне, мы адказныя за тое, што будзе адбывацца. Калі мы гуляем толькі ў нападзе, тут фартуна можа ад нас адвярнуцца, і не будзе 2-0, таму зноў жа мы прытрымліваемся плана і пачынаем ад абароны.

– Гродзенская каманда чымсьці, акрамя сваёй зоны абароны вас здзівіла?

– Гэта цяжка сказаць здзівіла ці не, вядома, людзі таксама працуюць, усе гульцы, усё нешта аналізуюць, робяць нейкі скаўтынг, некаторыя хлопцы дадалі, з таго моманту, як мы сустракаліся на кубку. Ізноў жа, вельмі шмат дасведчаных рабят, якія не гуляюць па шаблоне, таму мы максімальна сфакусаваныя і імкнемся, каб гэтых здзіўленняў было як мага менш.

Мы рыхтуемся добра, і калі ты добра падрыхтаваўся, для цябе нічога трэба быць сюрпрызам, таму я лічу, што мы можам дадаць яшчэ ў падрыхтоўцы, поўнасцю выключыць памылкі і дыктаваць на нашы ўмовы гульні.

– Наколькі адпавядае рэчаіснасці такая фраза, што выключу з гульні Аляксандра Пустагвара і ты выключыш працэнтаў 80 каманды «Гродна-93»?

– Я не пагаджуся, што 80. Саша Пустагвар з’яўляецца асноўным гульцом ратацыі, і ён вельмі дапамагае і ў вопыце, і ў кідках, і разуменні гульні.

Я быў з ім калегам у зборнай, Саша вельмі прыемны ціммэйт, і ён заўсёды дапаможа на пляцоўцы. У іх шмат выканаўцаў, Мікола Джурыч, вельмі добры цэнтравы, які шмат дзе пагуляў.

Сабрана шмат беларускіх гульцоў, нядрэнных. Таму, так, я згодны, што Саша гуляе асноўным гульцом, але мы не будзем маліць заслугі іншых хлопцаў, якія таксама выкладваюцца і імкнуцца.

– Наколькі моцна дапамагае зараджанасць трэнерскага штаба, таму што глядзіш на Аляксея Сухавецкага, на Расціслава Вергуна. Трэнерская лаўка жыве гульнёй, і на секунду не выключаецца. Вы ведзяце плюс 20, плюс 30, заўсёды галоўны трэнер усё роўна. Адна нага на паркеце абараняецца разам з вамі, увесь час падбадзёрвае і ўвесь час крытыкуе, калі штосьці не атрымліваецца.

– Гэта такі падыход, гэта такая стратэгія, і яна працуе. Вядома, гэта цяжка, па пачатку, і не было цяжка, і хлопцам маладым цяжка, але калі паглядзець у Еўропе Жэнька Абрадавіч, Цінкеры, усё крычаць, усё крытыкуюць, патрабуе максімум.

Калі не патрабуецца ад чалавека максімум, ён ніколі не пераступіць свой нейкі ліміт, і трэнерскі штаб працуе начамі, рэжуцца відэа. Памылак шмат у нас, у нас шмат памылак, шмат недахопаў, шмат прасторы, дзе трэба дадаваць, і трэнерскі штаб не вылазіць, мне здаецца, з кампутара, каб у нашы галовы ўбіць, таму…

А наконт эмацыйнага складальніка. Трэнер, такім, самы эмацыйны чалавек, мусіць, які ў нас ёсць у камандзе.

– 17 траўня, серада, 19 траўня, трэцяя гульня фіналу, які шанец, што серыя фінальная серыя скончыцца менавіта там?

– Гэта дастаткова правакацыйнае пытанне. Нам далі зразумець тыдзень таму з «Рубонам», што нельга загадваць, нельга будаваць планы, таму 17 траўня мы выйдзем, мы зробім скаўтынг, прааналізуем, мы выйдзем з тым жа жаданнем і з той жа воляй да перамогі, і там паглядзім, – сказаў Мікульскі.