«Аталанта» адсвяткавала перамогу разам з былым гульцом. Здаецца, пасля сыходу яго любяць яшчэ больш
Цёплы прыём Ілічыча.
У панядзелак «Аталанта» перамагла «Салернітану». Бергамаскі прапусцілі ў дэбюце, але пасля перапынку забілі ажно чатыры галы. Чарговую перамогу над аўтсайдэрам гаспадары святкавалі як звычайна, узяўшыся за рукі і падышоўшы да заўзятараў. Але гэтым разам да карагода далучыўся чалавек, якога ў Бергама ведае кожнае дзіця – Ёсіп Ілічыч. Трыбуны зараўлі яшчэ гучней, чым звычайна:
Славенца можна назваць легендай клуба. Мяркуйце самі: 173 матчы, 60 галоў і 44 асісты. Аднак з чорна-сінімі яго звязвае нешта большае, чым статыстыка. Справа ў тым, што на працягу ўсёй кар'еры футбаліст пакутаваў ад дэпрэсіўных разладаў. Не на роўным месцы. Ёсіп вельмі рана страціў бацьку, рос у турбулентнай Югаславіі, заставаўся без практыкі, страціў сябра-футбаліста Давідэ Асторы, сам ледзь не загінуў праз хваробу, а яшчэ пагаворваюць, што перажыў здраду жонкі. Усе пяць гадоў у «Аталанце» заўзятары, трэнеры, персанал і партнёры вельмі падтрымлівалі часта сумнага балканца, а той дзякаваў цудоўнай гульнёй. І нават афармляў покер у плэй-оф Лігі Чэмпіёнаў!
Псіхалагічныя праблемы ўсё ж прымусілі славенца сысці па згодзе з клубам за год да заканчэння кантракта. Але цёплыя адносіны ўсё роўна захаваліся. Два месяцы таму фанаты «Аталанты» ехалі ў Аўстрыю на матч Лігі Еўропы. І па дарозе завіталі да свайго любімчыка ў Марыбар. У выніку Ілічыч пагадзіўся паехаць на гульню разам з заўзятарамі былога клуба:
Як бачым, з'яўляецца славенец і на стадыёне, які лепш за любыя лекі вылечваў яго ад жорсткіх дэпрэсіі.
Хто ведае, можа, і дагэтуль лечыць.
