Расійская футбалістка Карпава: «Спартсменам важней купіць торбу ад Dior, чым выратаваць ад прапаганды людзей, якія жывуць на пяць тысяч рублёў у месяц і ходзяць у прыбіральню на вуліцу»
Расійская футбалістка Надзея Карпава расказала, як ставіцца са спартсменаў, якія не выказваюцца пра вайну.
– Вы можаце ўявіць, што асобныя расійскія спартсмены могуць выступіць супраць вайны, каб мець магчымасць спаборнічаць пад нейтральным сцягам?
– Гэта залежыць ад спартсмена, ад яго жадання, наколькі моцна ён хоча ехаць. Наколькі я ведаю, у нас ёсць тэнісістка Даша Касаткіна – першая ракетка Расіі. Ва ўсякім разе, яна была ёй у той момант, калі рабіла сваю антываенную заяву. Але яна трэніруецца не ў Расіі і жыве, мусіць, таксама. Таму тэарэтычна гэта магчыма з боку, напрыклад, шэрагу тэнісістаў, якія могуць сабе гэта дазволіць.
– Чаму расійскія спартсмены ў пераважнай большасці маўчаць пра вайну? Выключэннем сталі адзінкі – напрыклад, тая ж Касаткіна або футбаліст Фёдар Смолаў.
– Для мяне чорны квадрат Фёдара Смолава таксама не з’яўляецца антываенным выказваннем. Як ты можаш, калі адбылася Буча, выкласці толькі чорны квадрат (Смолаў выклаў пост у інстаграме 24 лютага, да паведамлення пра падзеі ў Бучы – Tribuna.com.)?
Для мяне гэта выглядае як пазіцыя людзей, якія кажуць: «Я за мір» – і пры гэтым падтрымліваюць Пуціна. Але я не хачу на Смолава ўсіх сабак спускаць, бо ёсць людзі, якія нават гэтага не зрабілі. Малайчына, што выклаў.
Мне таксама вельмі складана было выказацца, калі я дала вялікае антываеннае інтэрв’ю Бі-бі-сі. Я доўга пра гэта думала і разбіралася: «Чаму? Каго я баюся? У які момант я таксама стала часткай гэтага паслухмянага статка? Я доўга не спала, перажывала — як і што я скажу. У выніку я зразумела, што не магу маўчаць, і ўсё ж гэта зрабіла. Мне здаецца, шмат хто не выказваецца, таму што не можа разабрацца ў сабе. У іх праблемы са сваім «я» – яны зашораныя, зацюканыя і забітыя. Або яны проста несумленныя.
