Віталь Аніхімоўскі: «Арбітры спадзяюцца на перамены, вераць, што ў АБФФ прыйдуць адэкватныя людзі. Па чутках, ледзь не Румас»
Беларускі арбітр Віталь Аніхімоўскі ў інтэрв'ю тэлеграм-каналу «О, спорт! Ты – мир!» падзяліўся меркаваннем пра сітуацыю ў судзейскім корпусе.
– Як думаеце, чаму ў беларускім футболе кіраўнікі і трэнеры дазваляюць гульцам паводзіць сябе па-хамску і не ўводзяць жорсткія фінансавыя пакаранні?
– Не варта ўсіх трэнераў у гэтым плане раўняць. Напрыклад, Аляксандр Сяднёў, калі працаваў у «Руху», не дазваляў гульцам грубіць арбітрам. Штрафаў не было, але Сяднёў казаў футбалістам: "Не дай Бог, я пачую нешта ў адрас арбітра, будзе дрэнна". І каманда паводзіла сябе ідэальна, лаўка маўчала.
А ёсць трэнеры, якія дазваляюць гульцам паводзіць сябе па-хамску. Мне падаецца, гэта прыкмета падзення ўзроўню трэнераў, іх выхавання. Плюс, як ужо сказаў, на настрой і паводзіны людзей уплываюць узровень жыцця ў краіне. Ну а кіраўнікі клубаў проста не бачаць, відаць, сэнсу ва ўвядзенні штрафаў, што таксама расхалоджвае гульцоў.
Маю зносіны з суддзямі, якія працуюць у Беларусі, дык яны распавядаюць, што рэальна стала шмат хамства на полі. Бывае, памагаты прабяжыць па краі, а гэтулькі негатыву пачуе ў свой адрас і са боку заўзятараў, і са боку гульцоў. Выдаляць футбаліста? Арбітры могуць гэта зрабіць, але яны разумеюць, што потым могуць быць наступствы. Прыйдзе Вяргейчык ці Базанаў і скажа: «Як ты так асмеліўся выдаліць гульца мінскага «Дынама»?» Суддзі не жадаюць гэтых разборак, таму што разумеюць, што за іх ніхто не заступіцца, ніхто не давядзе, што арбітр паступіў сапраўды, правільна.
Мне часам здаецца, што арбітры ў прынцыпе не патрэбныя белфутболу – гэта такія намінальныя фігуры, таму што АБФФ так ці інакш будзе пераследваць свае карыслівыя мэты. Пры гэтым арбітрам увесь час зверху кажуць: «Незаменных няма, таму або выконвай тое, што скажам, або на тваё месца прыйдзе іншы». Прафесіяналізм у беларускім футболе не ў кошце, асобы нікому не патрэбны.
– Як тады арбітры жывуць і працуюць у такой абстаноўцы?
– Ім цяжка, але ўсе чакаюць перамен. Спадзяюцца, у судзейскім корпусе скончыцца гегемонія Гродна, якую зладзіў Ляцяга. Нядаўна меў зносіны з калегам, дык вось яго цытата: «Цяпер на зборы прыязджаюць арбітры: адна палова незадаволеная, а другая – з Гародні». Гэта значыць, відавочна, гродзенскім Ляцяга зладзіў добрае жыццё, пераследуючы свае карыслівыя мэты. Астатнія ж спадзяюцца на перамены, вераць, што ў АБФФ прыйдуць адэкватныя людзі. Па чутках, ледзь не Сяргей Румас.
Мне расказвалі, што на пасаду Ляцяга павінен быў заступіць зусім іншы чалавек. Не буду называць ягонае прозвішча, бо ён у Беларусі. Так ці інакш, ён адмовіўся, бо не захацеў быць марыянеткай у кіраўніцтва АБФФ. Ніводны годны чалавек, які мае свой пункт гледжання, характар, не будзе працаваць у дэпартаменце. Туды будуць ставіць «ручных», каб прызначаць патрэбных арбітраў і забяспечваць патрэбныя вынікі, – сказаў Аніхімоўскі.
