Аніхімоўскі пра паводзіны заўзятараў у ніжэйшых лігах: «Стандартная абраза была «Певень». Без гэтага наогул ні адзін матч не абыходзіўся»
Былы арбітр чэмпіянату Беларусі Віталь Аніхімоўскі распавёў пра абразы, якія ён чуў з трыбун.
– Якія абразы ляцелі ў ваш адрас з трыбун?
– Ды якія заўгодна :). Заўсёды сачыў за сваім знешнім выглядам, рабіў прычоску, за якую мне потым прылятала ад начальства. Выбраваў віскі, лічыў, што магу выглядаць так, як хачу. Так, не фарбаваў валасы, не адрошчваць іх, але, прабачце, проста рабіў усё прыгожа і акуратна. Ну і часам чуў з гэтай нагоды абразы з трыбун. Зразумела, у якім родзе словы :). А калі судзіў у жоўтай форме, то стандартная абраза была «певень». Без гэтага наогул ні адзін матч не абыходзіўся.
З гэтай нагоды ўспамінаю адну гісторыю. Судзіў неяк матч Мінору, і адным з асістэнтаў быў лайнсмен з лішняй вагой. У яго заўсёды былі цяжкасці з нарматывамі, але выбягаў у належны час, нягледзячы на тое, што Пузікаў мелася. Увогуле, працавалі мы ў Клецку, дзе мясцовая каманда, калі не памыляюся, гуляла супраць гомельскага «Лакаматыва» ў Кубку Беларусі. З першых хвілін гамяльчане вазілі гаспадароў – адчувалася розніца ў класе. «Лакаматыў» тады выступаў у першай лізе, а «Клецк» – у другой. Натуральна, гаспадары не паспявалі за супернікам, часта фалілі, я свістаў, а гледачы думалі, што я падсуджваю гасцям. Ну і крычалі пастаянна мне, што я певень. У адным з эпізодаў апынуўся на броўцы, чую ў свой адрас абразы з трыбун і бачу, што асістэнт усміхаецца. Яго забаўляла, што мяне называлі пеўнем і ўсё ў такім родзе. І тут нейкі заўзятар звяртаецца да лайнсмена: «А ты чаго смяешся, тоўсты?» Хоць стараюся стрымліваць эмоцыі, тут не мог не ўсміхнуцца. Памочнік разгортваецца: «Рот свой зачыні!» І была лёгкая сварка з гледачом. Ну а я проста ўсміхнуўся, таму што лайнсмена злавілі, скажам так:), – сказаў Аніхімоўскі.