Філіп Вайцяховіч: «Хацеў хутчэй вярнуцца пасля трэшчынкі ў меніску, а потым ён раскалоўся на тры часткі»
Беларускі галкіпер «Варнаму» Філіп Вайцяховіч у інтэрв'ю Tribuna.com распавёў пра траўму.
– Цяпер – можна сказаць, на жаль – у вас з’явілася шмат часу на вучобу.
– Можна шкадаваць, што час з’явілася з-за траўмы і аднаўлення. З іншага боку, зараз я атрымліваю вельмі вялікі аб’ём ведаў, так што ёсць свае плюсы. А некалькі тыдняў пасля аперацыі я не ездзіў ва ўніверсітэт, усё было ў рэжыме анлайн, плюс вучыўся самастойна.
– Раскажыце, як і калі атрымалі траўму.
– Наогул гэта мая першая траўма ў кар’еры. У пачатку верасня на трэніроўцы сутыкнуўся з гульцом, ён заехаў мне ва ўнутраную частку калена. Зрабілі мне МРТ – сказалі, што ёсць невялікая трэшчынка ў меніску, але, у прынцыпе, не трэба ніякага ўмяшання, і так зажыве. Выбыў з-за гэтага на два тыдні, нават крыху больш. Але хацелася хутчэй вярнуцца ў строй, каб адваяваць месца ў складзе, яшчэ пайграць.
А калі вярнуўся да працы, практычна адразу меніск раскалоўся на тры часткі. Нічога асаблівага, такое бывае. Мабыць, паспяшаўся з вяртаннем, вось мяне і прыбіла канкрэтна. Прыйшлося ў пачатку кастрычніка рабіць аперацыю. Звычайна пры падобных траўмах частку меніска выразаюць, а ў мяне, наадварот, вырашылі пашыць. Я скептычна паставіўся да гэтай ідэі. Пракансультаваўся з адным знаёмым лекарам з Беларусі, ён сказаў, што адзіна дакладнае рашэнне – выразаць частку меніска, таму што пашытае потым разыдзецца. Але ў Швецыі зрабілі па-іншаму. Можа, давядзецца потым перарабляць :).
– Якія тэрміны аднаўлення?
– 3-6 месяцаў. Усё індывідуальна.
– Як сябе адчуваеце цяпер?
– Пасля аперацыі прайшло чатыры тыдні, і я толькі цяпер ледзь-ледзь іду на [пашкоджаную] нагу. Хаджу ў спецыяльным гарсэце, увесь час на мыліцах. Хаця адразу пасля аперацыі, ледзь не ў той жа дзень, мне сказалі, што я магу ісці, маўляў, калі ёсць сілы, упэўненасць, калі нага трымае – калі ласка, ідзі сам. Але такія рэкамендацыі лекараў разлічаны відавочна не на мяне:). Добра, што жонка забрала са шпіталя на машыне. Я размаўляў з іншымі хлопцамі – мне сказалі, што пасля падобных аперацый толькі праз шэсць тыдняў пачыналі патроху хадзіць, пазбаўляцца ад мыліц, – сказаў Вайцяховіч.
