Юрый Клачкоў: «Лічу, што Біёнчыку сапраўды патрэбныя людзі, якіх ён будзе кантраляваць»
Расійскі паўабаронца «Дняпро» Юрый Клачкоў ацаніў Івана Біёнчыка, як трэнера.
– Давай вернемся на некаторы час таму. Ужо ў сезоне 2022-га года ты вылучаўся ў складзе «Дняпро», няўжо не было варыянтаў?
– Былі, але яны адсейваліся са зменай трэнераў у тых каманда, якім быў цікавы. Кліча адзін – праз месяц яго мяняюць, новаму я ўжо не патрэбны. І так здарылася ў трох камандах, у якія мог перайсці яшчэ да канца сезона.
– Гэта былі каманды вышэйшай лігі?
– Так, Мазыр, Брэст... Трэнеры мяняліся – варыянты адпадалі. Калі ўжо афіцыйна апусціліся ў першую лігу, падумаў, што ўсё – трэба з'язджаць. Паехаў да Біёнчыка і паўтарылася сітуацыя з Бразевічам... Дагэтуль не разумею, навошта Чалавек паклікаў мяне на зборы. Ён нават не выпусціў мяне ў таварыскім матчы. Падышоў на 65-й хвіліне і сказаў: «Ой, я забыўся, што ты ёсць». Пасля гэтага зразумеў, што пра некаторых трэнераў лепш загадзя пазнаваць інфармацыю, каб не наступаць на тыя ж граблі.
– Давай тады яго паспрабуем ацаніць менавіта як трэнера?
– Ехаў з думкай, што папрацую з найлепшым трэнерам. Але потым зразумеў, што ён нават не глядзеў мяне. Як можна забыцца, што ў цябе на лаўцы праглядальнае гулец, які з камандай трэніруецца тыдзень. Як можна падысці праз 15 хвілін пасля пачатку другога тайма і сказаць: «Ой, а ты тут?»
– Гэта значыць, ты павінен быў яму пра сябе нагадаць?
– Так, павінен быў падняць руку і паказаць, што знаходжуся на лаўцы.
– Кажуць, што Івану Сяргеевічу не патрэбныя тэхнічныя хлопцы, яму патрэбныя тыя, хто строга будзе выконваць трэнерскую ўстаноўку. Можа, праблема ў гэтым?
– Не буду ацэньваць, наколькі дысцыплінаваны на полі. Але лічу, што Біёнчыку сапраўды патрэбныя людзі, якіх ён будзе кантраляваць. На полі, за яго межамі, падчас абеду і наогул дзе заўгодна. Але я дакладна не такі чалавек, за якім можна ладзіць татальны кантроль. Калі паспрабуе гэта зрабіць, адкажу. Магчыма, ён даведаўся пра гэта, – сказаў Клачкоў.
