Юрый Шаўцоў: «Тыя ж, хто ў СКА гуляюць хутка і вынаходліва, у зборнай Беларусі – ледзь не поўная супрацьлегласць»

Галоўны трэнер зборнай Беларусі Юрый Шаўцоў пракаментаваў вынікі таварыскіх матчаў нацыянальнай каманды са зборнымі Бахрэйна (33:28, 27:30) і Расіі (23:28, 25:28).

– Вам удалося ў снежні-студзені правесці некалькі гасцявых спарынгаў са зборнымі Бахрэйна і Расіі. Якія ўражанні засталіся ад гэтых гульняў і ці рушылі ўслед пасля гэтага пэўныя высновы?

– Яшчэ раз паўтаруся, што ў ранейшыя гады ў гэтую пару я кіраваў камандай, якая выступала сярод лепшых дружын Старога Свету і свету. Сёння карціна зусім іншая. Не хочацца паднімаць буру ў шклянцы вады і пасыпаць галаву попелам, што тры з чатырох таварыскіх матчаў мы прайгралі. Хаця, расчараваны, шчыра кажучы. Мне здавалася, што маладое пакаленне гульцоў ужо павінна было выйсці з-за спін Каралька, Вайлупава, Кулеша ці Бохана. І новыя перспектыўныя хлопцы, калі глядзець той жа чэмпіянат Беларусі, як бы ёсць. Але, на жаль, яны пакуль не дацягваюць да патрэбнага ўзроўню, калі справа датычыцца міжнародных сустрэч. Вось выступаў у адным матчы ў Бахрэйне Арцём Каралёк – мы выйгралі. А ў Маскву ён не паехаў – абодва матчы прайгралі.

– У чым прычына, на вашую? Магчыма, у псіхалогіі?

– Мне здаецца, што проста фізічнай падрыхтоўкі ў клубах нашым дамарослым гандбалістам не хапае. Тут, мусіць, нельга ніякае параўнанне праводзіць з эпохай Спартака Мірановіча, калі настаўнік рабіў вялікі ўпор на фізічную цягавітасць. Не будзем далёка хадзіць: паглядзеў я пасля замежных спарынгаў матч «Гомель» – СКА ў рамках Сеха-Лігі. Гуляюць тыя ж мінчане-зборнікі хутка і вынаходліва, і амаль усё ў іх атрымліваецца! А вось у нацыянальнай камандзе – ці ледзь не поўная супрацьлегласць. Для мяне вынікі праведзеных таварыскіх гульняў – гэта і трывожны сігнал і, адначасова, падказка: над чым трэба працаваць далей, – сказаў Шаўцоў.