Вучыў Ганчарэнку, размясціў Кісляка побач з Месі і Бекхэмам, адарыў золатам Карніленку. Гэты трэнер прывёў да тытула «Напалі»

"Напалі" - чэмпіён Італіі. Каманда з Неапаля ў чацвер увечары згуляла ўнічыю на выездзе з «Удынэзе» (1:1), і гэтага хапіла, каб за пяць тураў да канца турніру ўзяць першы тытул пасля 33-гадовага перапынку: апошні раз залатыя медалі «адзуры» заваёўвалі ў сезоне-1989/90 яшчэ з Дыега Марадонам у складзе.

Шмат хто называе галоўнымі творцамі гэтага поспеху найлепшага бамбардзіра Серыі А Віктара Асімхена (22 галы ў 27 матчах) і галоўнага асісінта першынства Хвічу Кварацхелію, які яшчэ нядаўна гуляў разам з беларусам Віталём Лісаковічам у «Рубіне» (у грузіна 12+10 у 29 матчах), але нельга не адзначыць постаць галоўнага трэнера - таго, хто прывёў «Напалі» да доўгачаканага чэмпіёнства. 64-гадовы Лучана Спаллеці - самы ўзроставы трэнер, які калі-небудзь выгульваў італьянскі топ-дывізіён. Больш за тое, гэта яго першы вялікі тытул на Радзіме: да таго былі два Кубкі і адзін Суперкубак з «Ромай» у 2000-х.

Яшчэ залатыя медалі як трэнер Спалеці браў у 2012-м у Расіі: за чатыры з невялікім гады з «Зенітам» ён двойчы прыводзіў каманду з Санкт-Пецярбурга да тытула, прычым абодва разы пад яго кіраўніцтвам чэмпіёнам станавіўся беларускі галкіпер Юрый Жаўноў.

Мы ж расказваем пра іншыя перасячэнні новаспечанага чэмпіёна Італіі з белфутболам: даваў разумныя парады Ганчарэнку, уражваў Карніленку ўважлівасцю, хоць той не мог прабіцца ў склад, у сябе ў маёнтку трымае дзве футболкі экс-гульцоў зборнай Беларусі.

Ганчарэнка прыязджаў да яго на стажыроўку яшчэ ў часы «Ромы» і працягвае ездзіць дагэтуль

Знаёмства Віктара Ганчарэнкі і Лучана Спалеці адбылося падчас першай у гісторыі БАТЭ і ўсяго белфутбола групавога раунда ЛЧ. Перад выязным матчам супраць «Ювентуса» у снежні 2008-га барысаўцы праводзілі міні-збор у Рыме. Ганчарэнка тады ўпадабаў футбол, у які гуляла «Рома» пры Спалеці, і беларус наважыўся адправіць электронны ліст у рымскі клуб з просьбай аб сустрэчы з іх галоўным трэнерам.

- Узялі і адправілі e-mail: «Ці можна пагаварыць з Містэрам?» - успамінаў пасля Ганчарэнка. - Праз некалькі дзён прыходзіць адказ: "Няма праблем, прыязджайце". Першыя ўражанні? Падышоў Містэр, павітаўся. Кажа: «Задавайце любыя пытанні. Хочаце прыйсці на трэніроўку - няма праблем»

Ганчарэнка застаўся пад уражаннем ад сустрэчы. Спалеці звярнуў увагу на «добрыя вочы» беларуса і папярэдзіў маладога калегу, што той заўсёды павінен быць гатовы да падвоху з боку гульцоў.

- Ён цікавую рэч сказаў, што: «Ты павінен быць заўсёды гатовы да таго, што асобна ўзяты нейкі футбаліст у самы непрыдатны для цябе момант можа выкруціць нейкі фортэль. Ты павінен быць да гэтага заўсёды гатовы». І я толькі пачаў разумець сэнс ягоных слоў, калі зразумеў, як паводзіць сябе Франчэска Тоці на трэнаванні. Гэта - зорка сусветнага маштабу, якая вось, ён кажа: "Пайдзем сюды, будзеш трэнавацца". А ён кажа: "Не-не, я тут патрэнуюся". Ён яму тры разы сказаў і тры разы ён сказаў, што: «Не. Я буду трэнавацца, як мне трэба». Сродкаў універсальных тут няма. Сёння адзін момант добры, заўтра - другі. Але да гэтага футбаліста павінен быць падыход, таму што ён вырашае вынікі матчаў, - казаў Ганчарэнка.

З таго часу Ганчарэнка яшчэ некалькі разоў ездзіў на стажыроўку да Спалеці: і калі італьянец трэнаваў у Расіі, і ўжо калі вярнуўся ў родны чэмпіянат.

Карніленка ў яго не правёў ні хвіліны, Жаўноў так і не скарыстаўся шанцамі стаць асноўным

Разам са Спалеці два чэмпіёнскія тытулы з «Зенітам» узяў і беларускі галкіпер Юрый Жаўноў. Праўда, выніковы ўнёсак у гэтыя поспехі ўраджэнца Добруша зусім сціплым: у 2010-м Юрый правёў восем сустрэч у чэмпіянаце (пяць перамог, дзве паразы, дзесяць прапушчаных мячоў), а ў сезоне-2011/12 на яго рахунку пяць паядынкаў (тры перамогі і дзве нічыі, пяць прапушчаных мячоў) - выгуляць канкурэнцыю ў асноўнага галкіпера піцерцаў Вячаслава Малафеева Жаўнову перашкодзілі траўмы і не самая пераканаўчая гульня, калі выпадаў шанец сябе выявіць. Пры гэтым Спалеці не раз адзначаў высокую кваліфікацыю беларуса - той, у сваю чаргу, прыемна адгукаўся аб працы трэнера ў «Зеніце».

А вось іншы беларус у тым «Зеніце» Спалеці не правёў і хвіліны. Сяргей Карніленка перабраўся ў Санкт-Пецярбург за паўгода да Лучана, за гэты час правёўшы 14 матчаў і забіўшы адзін мяч. Але пры новым трэнерскім штабе віцяблянін аказаўся не патрэбны клубу і паехаў па арэндах: «Томь» (11 галоў у 15 матчах чэмпіянату), «Рубін» (тры галы ў 13 гульнях ва ўсіх турнірах) і нават «Блэкпул» з АПЛ (0 галоў у шасці сустрэчах і пяць галоў у сямі матчах рэзервовых складаў). Улетку 2011-га Сяргей стаў паўнапраўным гульцом «Крылаў Саветаў» (самарцы за яго заплацілі 700 тысяч еўра). А ў сезоне-2012/13 Карніленка вызначыўся ў хатнім матчы супраць «Зеніта» Спалеці (2:2).

Пры гэтым Карніленка таксама прыгадаў адзін эпізод з удзелам італьянскага спецыяліста.

- Спалеці здзівіў уважлівасцю. Я згуляў за «Зеніт» пару разоў на Кубак і сышоў у арэнду ў «Томь», а каманда без мяне стала чэмпіёнам. Але на матчы «Зеніта» у Томску мне перадалі чэмпіёнскі кулон з белага золата - такія Спалеці дарыў усім гульцам, - распавядаў нападаючы.

У вялізнай калекцыі футболак знайшлося месца майкам Кісляка і Глеба

У 2008-м Лучана разам з родным братам набыў сядзібу ў Таскане: там ён трымае коней, а таксама невялікую вінакурню. Ёсць у трэнера і асобнае памяшканне для вялікай калекцыі гульнявых футболак. Спіс арыгінальных джэрсі ўражвае: Леа Месі, Раналда, Ранальдзіньё, Дэвід Бэкхем, Златан Ібрагімавіч, Паола Мальдзіні і многія-многія іншыя сусветныя зоркі футбола. Ёсць у зборы і майкі былых гульцоў нацыянальнай каманды Беларусі: Аляксандра Глеба часоў выступу за «Арсенал» (пры гэтым Спалеці і Глеб не перасякаліся ў афіцыйных сустрэчах), а таксама Сяргея Кісляка.

Футболку цяперашняга хаўбека брэсцкага "Дынама" Спалеці, відаць, атрымаў пасля матчу "Рубіна" і "Зеніта" ў 2011-м, калі Кісляк у неадназначным эпізодзе эфектна забіў камандзе італьянца (сустрэча скончылася на карысць піцерцаў 3:2). Адметна, што джэрсі Кісляка суседнічае з майкамі Месі і Бэкхема, а вось майцы Глеба адвялі не самае пачэснае месца.