Брамнік «Мёр» Гайсін: «Апошні раз трэніраваўся гадоў 20 таму. Ні ў адным з 13 мячоў ад БАТЭ сябе не вінавачу, я ўсё рабіў правільна»

Брамнік «Мёр» (Д3) Міхаіл Гайсін пракаментаваў матч з БАТЭ (0:13) у 1/16 фіналу Кубка Беларусі.

– Чаго больш: радасці, што згулялі з такой камандай, або засмучэнні, што прапусцілі 13 мячоў?

– Вядома, радасці. Гэта ўспаміны на ўсё жыццё. Мы ўсё ж аматары. Я апошні раз трэніраваўся гадоў дваццаць таму. Вядома, падчас матчу захлістваюць эмоцыі: ты заводзішся, імкнешся выціснуць з сябе максімум і не жадаеш прайграваць. Але калі б мы змаглі перамагчы, для БАТЭ гэта было б зусім ужо зневажальна.

Таму толькі станоўчыя эмоцыі і ўражанні. Тым больш я прыехаў на матч з дзіцем. Іграў нават больш для яго. Ды і гэта цікава: табе пад сорак, накшталт ужо і скончыў, і раптам раз – выходзіш супраць прафесійнай каманды. Пасля матча вельмі шмат людзей патэлефанавалі, павіншавалі. Узрадаваліся, што так атрымалася ў маім жыцці.

– Галоўны трэнер «Мёр» Алег Грыгаровіч таксама лічыць, што, нягледзячы на 0:13, свята атрымалася.

– Вядома! Вынік – гэта апошняе, на што трэба глядзець у гэтым матчы. Нават калі б мы прапусцілі 20, 25 ці 30 мячоў, гэта ніяк не паўплывала б на маё ўспрыманне здарэння. Я вельмі задаволены. Хаця, прызнацца, у другім тайме ўжо пачалася агонія з-за таго, што не кожны бег у абарону.

– Правільна разумею, што вы толькі трэці брамнік «Мёр»?

– Я трэці па ўзросце, ха-ха.

– Чаму не змаглі згуляць першы ці другі?

– Яны сядзелі на лаўцы. Вось так я асноўны, напэўна. Проста праз занятасць на працы не заўсёды атрымліваецца прыехаць. Я ўвогуле не збіраўся выступаць за «Мёры». Але адзін таварыш заўважыў, што я нідзе не стаю на варотах, і спытаў: «Хочаш за «Мёры» пагуляць? Я цябе ўжо заявіў». Вось я і пагульваю. Ха, пад'язджаю на найважнейшыя матчы.

– Партнёры па амплуа не скардзяцца, што не даяце ім згуляць у «самых важных матчах»?

– Дык я махаў рукой, сігналізаваў, каб выпусцілі замест мяне іншага. Але хлопцы па ходзе адмовіліся. Там хлопцы маладзейшыя за мяне, хвалююцца, нервуюцца. Відаць, таму засталіся на лаўцы.

– У колькіх галах з 13 прапушчаных вінаваціце сябе?

– Ха, ні ў адным. Я ўсё рабіў правільна, – распавёў Гайсін.