Нікола Дзаньёла: «Што дрэннага ў тым, каб у нядзелю ўвечары мець гульню, а ў панядзелак пайсці ў клуб?»

Паўабаронца зборнай Італіі і «Ромы» Нікола Дзаньёла распавёў пра ціск, з якім сутыкаюцца прафесійныя футбалісты.

«Я стараюся ніколі не называць імёнаў, бо я не люблю медыя-войны. Але ў «Роме» ўсё магло скончыцца інакш: я да гэтага часу адчуваю вялікую любоў да заўзятараў, маіх былых партнёраў па камандзе, клубу, гораду, а яны да мяне. Менавіта таму я адчуў вялікі сум, калі пакідаў клуб.

У мяне ёсць абавязкі, але яны ёсць і ў іншых людзей. Калі здараюцца падобныя незразумелыя моманты, як тады, значыць, мы ўсё ўкладваем у яго сваю долю. Але я не хачу гаварыць зараз пра мінулае, зараз я гуляю ў Прэм'ер-лізе і думаю пра будучыню.

Аўдыёзапіс з майго асабістага жыцця? Я ніколі не чуў пра гэтую гісторыю. Але я публічная асоба, мне 24 гады, гэта нармальна, што хлопцы падыходзяць да мяне з-за таго, што цябе даведаюцца на вуліцы. Гэта адбываецца з усімі футбалістамі, і гэта раздражняе.

Я зараз скажу адну непапулярную рэч: я магу пацешыцца, пайсці патанчыць, але я не з'яўляюся тым, кім мяне малююць у прэсе. У мяне няма ніякіх старонніх думак, я кожны дзень трэніруюся, гуляю, а потым раз на тыдзень іду на вечарынку. Гэта дапамагае мне адцягнуцца.

Быць футбалістам – гэта таксама стрэс з пункту гледжання ціску на цябе. Што дрэннага ў тым, каб у нядзелю ўвечары гуляць, а потым у панядзелак пайсці ўвечары ў клуб?

Хобі? Але ў мяне няма на гэта вольнага часу. І не толькі часу. Мы, футбалісты, не можам атрымліваць фізічныя нагрузкі па-за полем: любіш матацыклы? Ты не можаш на іх катацца. Любіш лыжы? Зноў – нельга.

Цяжка вырвацца са штодзённай руціны, нават калі ты ідзеш на вечарынку, ты не можаш есці тое, што хочаш, таму што ў цябе ёсць дыета, якую трэба выконваць. У жыцця футбаліста шмат плюсаў, але таксама і мінусаў. Але гэта тое, пра што я марыў у дзяцінстве, і я не жалюся.

З самага дзяцінства я гуляў у нацыянальных юнацкіх зборных, у мяне ніколі не было шмат вольнага часу. Раніцай я прачынаюся а 9:00, максімум у 9:30. Еду на базу і ў 13:00–13:30 заканчваю трэніроўку. У 14:00 з'яжджаю дадому. Увечары, магчыма, пайду на каву з сябрамі ці пагуляю», – сказаў Дзаньёла.

Нагадаем, што ў студзені Дзаньёла перайшоў з «Ромы» ў «Галатасарай», а ўжо ўлетку перабраўся ў «Астан Вілу».