Віталь Трубіла: «У кавідныя часы не разумеў, што адбываецца. Як гэта ў Аўстраліі цікавяцца мной, цікавяцца «Слуцкам»?»

– Вось кавідныя часы ў Слуцку, калі аўстралійцы, увесь свет назіраў за беларускім футболам, пісалі там, дасылалі ўсё ў Слуцк, ты застаў гэты час. Я так разумею, ты нікому сваю футболку не адпраўляў там, напрыклад, у Аўстралію ці канадскім заўзятарам? Не пісалі табе ў Інстаграме?

– Мне вельмі шмат пісалі, я даў кучу інтэрв'ю, я ўжо не ведаю, колькі іх было. Гэта і Расія, і Аўстралія, і Ізраіль, і Англія, і Амерыка, і Чэхія выходзілі на мяне. Я ўсім расказваў, як мы тут у футбол гуляем, як гэта адбываецца, гэта значыць цікавасць была непадробленая.

Чаму тэлефанавалі мне, і са мной зводзілі нават некаторыя арганізацыі ці тэлебачанне, таму што я размаўляў на англійскай. Мусіць, практычна ніхто не размаўляў, таму са мной была магчымасць пагутарыць. Аўстралійцы праз мяне кантактавалі, то бок вось мы размаўлялі з імі, гэта быў такі час, вельмі цікавы.

Я не разумеў, што адбываецца, як гэта раптам увогуле да такога магло прыйсці, што нехта там у Аўстраліі цікавіцца мной, цікавіцца камандай, ім гэта неяк цікава. Але, як бачыце, кавід скончыўся, і ўсё сышло на не.

– Там яшчэ, па-мойму, быў мем з нагоды «Слацка», як «шлюха», па-мойму, у перакладзе з англійскай. А як ты да гэтага ставіўся, ці гэта больш так, пасмяяцца, пахіхікаць?

– Так, наогул, выдатна ставіўся. Я кажу, дзякуй богу, вось было хоць нешта, да чаго ўчапіцца, гэта значыць вось гэтая тэма, медыйнасць, папулярнасць, ды гэта ж наогул крута, там «Слацк», не «Слацк», «шлюхі», не «шлюхі», наогул усё роўна. Я казаў хлопцам, жартаваў, можа мы замест гетраў панчохі надзенем, выйдзем на ютуб, можа так наогул яшчэ больш папулярнымі станем», – распавёў Трубіла.